สวัสดีค่ะทุกท่าน เราเป็นคนๆหนึ่งนะคะที่เคยแอบชอบใครแบบรักต้องห้ามมาก่อน เราเคยแอบชอบครูสมัยประถมเมื่อ5ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอยู่ป.3 มีครูผู้ชายท่าทางดูมาดแมนเข้ามาใหม่ ตอนแรกเราเห็นก็ไม่รู้สึกอะไร เพราะตอนนั้นเราก็ยังเป็นเด็กอยู่ยังไม่รู้จักคำว่ารักเลย ตอนนั้นประมาณเทอม1 เรามีกิจกรรมต้องมาซ้อม ซึ่งครูคนนี้เป็นครูสอนดนตรี+ประวัติฯ เขามาจัดการเครื่องเสียงนิดหน่อย วันนั้นเป็นแรกที่เราได้คุยกันเลยค่ะ เขาถามเราว่าเราแสดงอะไร เราคนเป็นขี้อายเลยไม่ค่อยกล้าพูดเท่าไหร่ เขายิ้มและลูบหัวเราเบาๆพร้อมกับพูดว่า"สู้ๆ ตั้งใจซ้อมเข้าล่ะ"ช่วงนั้นเราหวั่นไหวเลยค่ะ แต่ยังไม่แน่ใจว่ามันคือความรู้สึกอะไร หลังจากนั้นผ่านมาเทอม2 ครูคนนี้เข้ามาสอนห้องเราเป็นครั้งแรก เราพึ่งรู้ว่าครูคนนี้ป๊อปในหมู่เพื่อนๆและสาวๆมาก ครูเขาเป็นคนขี้เล่น ใจดี ชอบเลี้ยงขนมเด็ก ตอนนั้นเขาสอนเราอยู่ดีๆ เขาก็เรียกให้เราลุกขึ้นตอบคำถาม เขาถามเราเล่นๆเราก็ตอบแบบเล่นๆบ้าง เขาว่าเราเป็นคนกวนๆดีเลยถามชื่อเรา จากนั้นครูเขาก็เริ่มสนิทกับเรามากขึ้นเรื่อยๆ จนบางทีเพื่อนเราก็แอบแซวว่าเราเป็นแฟนกับครูบ้าง เราชอบครูบ้าง ตามภาษาเด็กประถมล้อเพื่อน เขาเคยพูดอะไรที่เกี่ยวกับเราในห้องจนเพื่อนเราแซวร้องฮิ้ววววว~กันใหญ่ แต่เผอิญตอนนั้นเรานั้งเหม่ออยู่ เลยไม่ได้ยิน พอเราถามว่าเกิดไรขึ้นก็ไม่มีใครตอบเลย55+ พอเราหันมาหามองหน้าครู ครูเขาก็ยิ้มมาให้เรา ตอนนั้นเป็นจังหวะที่ใจเต้นแรงผิดปกติ ความรู้นี้มันคืออะไรกัน? หลงรักหรอ? เราเริ่มสงสัยตัวเองว่าเราเริ่มคิดอะไรกับครูหรือป่าว จนเราขึ้นป.4 ครูกับเราเริ่มสนิทมากเหมือนเป็นเพื่อนสนิทอะไรทำนองนั้น เราเริ่มพูดกับครูแบบสนิทสนม จนบางทีเคยแกลังกันด้วย เช่น เอาเป็ปซี่มาใส่มาม่าครู ไรงี้555+ มีรรั้งหนึ่งครูเราเคยถามว่าเรา"ชอบกินอะไร" เราตอบว่า"ช็อคโกแลต" ครูบอกว่า"เดี๋ยววันหลังซื้อให้กินเอากล่องใหญ่ๆเลยนะ" เราก็ดีใจอยู่ซักพัก จู่ๆครูก็ถามเราว่า"เคยมีแฟนยังเราน่ะ" เราตอบว่า"หนูไม่เคยมีค่ะ" ครูตอบเราว่า"งั้นอยากลองมีมั้ย" เราก็งงว่าครูจะสื่อถึงอะไร ครูก็บอกอีกว่า"อ่า..ชั้งมันเหอะ ไม่มีไร" แต่เราเองก็คาใจอยู่นะว่ามันหมายถึงอะไร แต่ก็คงไม่มีไรมาก เขาคงถามเล่นๆแหละมั้ง....แต่เราเองก็แอบคิดนะว่ามันหมายถึงเรากับครู จนถึงป.5 เรากับครูก็ยังสนิทเหมือนเดิมแต่เพิ่มเติมคือมีเพื่อนผญ.เรามาตีสนิทกับครูเขา จนเราก็แอบห่างครู แต่เราก็ไม่คิดมาก พยายามคิดว่ามันก็แค่แป๊ปเดียว แต่มันก็ล่อไปเกือบหลายอาทิตย์อยู่ที่เรากับครูเริ่มห่าง จนเราเองก็แอบทนไม่ไหวเหมือนกัน จนครั้งหนึ่งครูเดินมาหาแล้วก็บอกว่าให้มาหาครูที่ห้องดนตรี เราเองก็เดินตามครูไปจนถึงห้องดนตรี ครูบอกกับเราว่า"ครูเขารำคาญเพื่อนเราที่มาแซะครูโน่นนี้จนครูไม่มีสมาธิทำงาน ผิดกับเธอนะที่ทำให้ครูสบายใจ" เราเองก็เข้าใจครูนั้นแหละที่มันจะรู้สึกแบบนี้ ในขณะที่เรากำลังคิดอะไรอยู่นั้นครูเราก็มาแกล้งสะกิดๆเรา แหย่ให้เราจักจี้ เราเป็นคนบ้าจี้เลยขำหนักมาก และจากนั้นครูมาก็จับมือข้างขวาของเรา จับแบบนานมาก จนอ๊อดดัง แล้วครูเขาก็ปล่อยมือเราลง "จากนั้นครูก็บอกทีหลังอย่าขำหนักนะ เดี๋ยวครูจะขำตาม"แล้วจากนั้นครูเขาก็เดินจากไป เราหวั่นไหวกับความรู้สึกนี้อีกแล้ว หัวใจเต้นแรงอีกแล้ว หน้าร้อนและแดงไปหมด มือและตัวเริ่มชา หัวเริ่มคิดอะไรไม่ออกนอกจากภาพเหตุการณ์เมื่อกี้ มันรู้สึกดีมากอย่างบอกไม่ถูก เราคงจะเริ่มตกหลุมรักเข้าแล้วล่ะมั้งเนี้ย เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ดีที่สุดในตอนนั้นเลยล่ะมั้ง จนกระทั่งขึ้นป.6 ครูกับเราเหมือนมีบางอย่างไม่เหมือนเดิม ครูเริ่มห่างจากเราแล้วเริ่มสนใจคนอื่น เรารู้สึกเริ่มแปลกกับครูเขาว่าทำไมไม่เห็นเหมือนเมื่อก่อนที่เราเคยแกล้งกัน คุยกัน หยอกล้อกัน แต่ตอนนี้เรากลับเริ่มห่างกันไป มีน้อยครั้งมากที่เราจะคุยกันเหมือนแต่ก่อน จนกระทั่งเพื่อนเราแซวเราว่าเราเขิลครู ซึ่งครูเองก็ใกล้ๆเรา ครูทำเหมือนไม่ได้ยิน แต่เราเชื่อว่าเขาต้องได้ยินเราแน่นอน จนถึงช่วงเวลาจบป.6 เราต้องไปเรียนที่อื่น ซึ่งเราตั้งใจจะไปหาครูก่อนจบ แต่ครูเขาไม่ได้อยู่ในห้องพักครู เราเลยตัดใจไม่ไปหา ซึ่งตอนนั้นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอกับครู เราเคยไปเยี่ยมรร.เก่าตอนม.1 แต่เรามารู้ทีหลังว่าครูเขาโดนย้ายไปรร.อื่น เราเลยไม่ได้เจอกับอีกเลย เรื่องของเราอาจยาวไปหน่อยแต่มันคือเรื่องจริงที่มันผ่านไป5ปีแล้วที่เราไม่มีวันลืม