สวัสดีค่ะ  มีเรื่องอัดอั้นตันใจมาหลายเดือนแล้วค่ะ  สืบเนื่องจากเรามีหลานสาวคนหนึ่ง อายุประมาณ  12 ปี เป็นลูกของพี่ชาย  ซึ่งพี่ชายเราได้เสียชีวิตไปประมาณปีที่แล้ว แม่เค้าก็ทำงานไม่เป็นหลักแหล่ง  ด้วยความที่กลัวหลานจะต้องไปเร่ร่อนอยู่ไม่เป็นที่กับแม่เค้า  แม่ของเราจึงตัดสินใจรับหลานสาวของเรามาเลี้ยงที่บ้าน  ทีนี้ขอเล่าเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นหลังจากเด็กคนนี้มาอยู่บ้านนะคะ
1. ขโมยของ  ตั้งแต่มาวันแรกเลยค่ะ  หยิบของจากโต๊ะเครื่องแป้งเราแล้วไปซุกไปเก็บไว้ ลิปสติกเอย  เงินด้วย  ซึ่งปกติจะไม่มีใครมายุ่งกับของในห้องเราค่ะ   เราเองก็ไม่เคยล๊อคลิ้นชักด้วย  ทีนี้พอนางเข้ามาวันแรก  ลิปสติกกับเงินที่โต๊ะเราหายไป  เลยไปถามแม่  แม่บอกไม่รู้  เราสงสัยก็เลยลองถามหลาน  นางก็โกหกบอกว่าไม่ได้เอา  ไม่รู้เรื่อง  ทีนี้เราขอค้นในกระเป๋าเดินทาง  ปรากฏว่าหลักฐานเพียบเลยค่ะ  ถึงจะยอมจำนนสารภาพว่าเอาไปเพราะอยากได้  ที่เรารู้สึกแย่คือทำหน้าเหมือนไม่รู้สึกผิดเลยค่ะ  หลังจากนั้นเป็นต้นมา  เราต้องล๊อคกุญแจลิ้นชักไว้ตลอด
   พฤติกรรมการขโมยไม่ได้จบเท่านี้  หลังจากนั้นเป็นต้นมา นางก็แอบเข้าห้องเราตอนที่เราออกมาทำงานค่ะ มาแอบเอาเสื้อผ้าเราไป  ที่เรารู้เพราะมีอยู่วันนึงเป็นวันหยุดของเรา  นางใส่ชุดของเราค่ะ  เราโกรธมากแต่แม่เราก็บอกว่าให้อภัยหลาน  เราบอกว่าต้องทำโทษนะ เราเลยดุด่าว่ากล่าว ซึ่งก็ค่อนข้างรุนแรง แม่เราเลยไม่อยากจะยุ่งเลยเดินออกจากห้อง  หลังจากที่แม่เราคล้อยหลังไปได้ไม่เท่าไหร่   นางได้ทำสิ่งที่เราอึงที่สุดคือ  นางตบหน้าตัวเองค่ะ  ตบดังมาก กัดปากตัวเองเวลาตบด้วย  จนแม่เราได้ยินเสียงตบ  แม่เราเดินขึ้นมาดู  นางหยุดตบหน้าตัวเอง  พอแม่เปิดเจอนางก็หยุดตบหน้าตัวเองทันที  แม่เราคิดว่าเราตบหลาน  เราบอกว่าเราไม่ได้ตบนะ  เค้าตบตัวเอง  แม่เราไม่เชื่อที่เราพูด  และหลานเราก็ทำหน้าเฉยๆ ไม่พูดอะไร  เอาแต่ร้องไห้จนแม่เราเข้าใจว่าเราตบเค้าจริงๆ จนแม่เราด่าเราต่อหน้าเค้าเลยค่ะ  เราไม่คาดคิดนะคะว่าเด็กอายุ  12 จะกล้าทำได้ขนาดนี้