ชื่อน้ำเน่า หัวข้อน้ำเน่า ชีวิตน้ำเน่าจริงๆ

เหมือนชื่อกระทู้เลย มันผิดมั้ยที่ปฏิเสธคนที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย  คือถ้าเราไปชอบใคร เราก็ไม่อยากโดนปฏิเสธ แต่พอทำเองแล้วรู้สึกผิดมากๆๆๆเลยค่ะ

เหตุผลคือความรู้สึกล้วนๆ มันไม่สปาร์ค มันไม่ทำให้เขินมันเป็นความรู้สึกเฉยๆไม่หวือหวา เขาเป็นคนดี เป็นคนที่น่ารัก เราชอบเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน มันเป็นความสบายใจเวลาอยู่ด้วยกัน เป็นคนที่เเชร์ได้ทุกดรื่อง แต่ความรู้สึกมันไม่ชัดเจนที่จะเป็นความชอบมากกว่าเพื่อน ผิดมั้ยคะที่เราปฏิเสธเขา

แล้วอยากรู้ว่าถ้าเรายอมเปิดใจมองเขาในแง่ใหม่ มองเขาให้เป็นแฟนคนนึงจะทำให้เราพัฒนาความรู้สึกได้มั้ย ความสัมพันธ์แบบนั้นจะรอดมั้ยในโลกใบนี้

คิดยังไงกันบ้างคะ