คือเรื่องมันอาจจะเล็กสำหรับหลายๆคนอะครับ แต่สำหรับผมมันก็ใหญ่อยู่นะครับ เริ่มเลยผมเป็นพลทหาร 2/60 ฝึกเสร็จก็อยู่ในช่วงรับสมัครสอบคัดเลือกเข้าโรงเรียนนักเรียนนายสบทหารบก กองร้อยผมไป 10 กว่าคน ติด2คนผมติดผลัด2ตัวจริงอีกคนตัวสำรอง
แต่มีเพื่อนผมอีกคนมันสอบไม่ติดเพื่อนคนนี้สนิทกันมากตั้งแต่เป็นพลฯแล้ว แต่พอผมสอบติดความสนิทลดลงหนักมาก ไม่ค่อยได้คุยกันยาวเลย มาคุยอีกทีก็เห็นว่ามันสอบกองหนุนติด แต่ที่มันสอบเป็นตรงคุณวุฒิ เป็นของเหล่าทหารช่างก็เริ่มมาคุยกันหน่อยๆแต่มันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม มันก็จะชอบบอกตลอดว่า จบรร.นนส กับกองหนุนอย่างกูมันก็ไม่ต่างกันหรอก เงินเดือนก็เท่ากันครองยศเท่ากันอีก แต่กูสบายกว่าไม่ต้องไปฝึก1ปีฝึกแค่4เดือนเองสบาย หลังจากผมปลดเมษา61มา ผมก็กลับบ้านรอไปเรียนเดือนพฤศจิกายน ในระหว่างรอ มันก็ได้เรียนเสร็จติดยศเรียบร้อย มันก็โพสๆรูปลงบลาๆๆ ผมก็ไปแสดงยินดีกับมันเกือบทุกโพสเลยนะโพสไหนไม่เห็นอาจจะไม่ได้ไปแสดงความยินดี แต่ผมไปยินดีกับมันตั้งแต่มันโพสว่าสอบติดกองหนุนแล้ว มีวันหนึ่งอยากรู้ผมเลยไปไล่ดูที่ผมโพส หน้าจะแค่1-2โพสเอง ไม่มีมันมาเม้นอะไรบ้างเลย คือมันโพสเป็นสิบผมเห็นผมเม้นหมด แต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรมาก คิดว่ามันไม่เห็นละกัน ล่าสุดโทรมาเล่นด้วยก็ปกติดีก็แนะนำนู้นนี้นั้น ผมคิดว่ามันจะจบแล้ว แต่ไม่อะมาสไตล์เดิม มันก็พยายามชวนคุยเกี่ยวกับความต่างระหว่างผมกับมันว่าไม่ต่างอะไรกันเลยเอาจริงๆนะส่วนตัวผมคิดว่าไม่ว่าจะจบจากไหนมาผมก็ให้เกียรติซึ่งกันและกันนะ สำหรับผมไม่มีดราม่าแบบมาเบ่งสถาบันอะไรใส่มันแน่นอน มันก็พยายามคุยว่า เนี้ยกูฝึกแค่4เดือนสบายจบละติดยศไวกว่าอีกไม่ต้องฝึกปีหนึ่ง กับกูไม่ต่างกันหรอก เงินเดือนสตาร์ทห่างกันนิดเดียว ยศก็เลื่อนเท่ากัน กูเรียนนายสิบชั้นต้นแล้ว แต่จบมาก็ต้องเรียนนายสิบชั้นต้นอีกนะ ความคิดผมนะผมคิดว่าสิ่งที่มันจะสื่อทั้งหมดให้ผมรู้คือจบรร.นนส กูจบกองหนุนแต่กับกูไม่ต่างกันกูสบายกว่าติดยศไวกว่าเงินเดือนไม่ต่างกันมาก กูไม่ต้องเรียนเยอะเหมือน ไม่ต้องมาเรียนนายสิบชั้นต้นอีกอะไรประมาณนี้ มันก็จะเรียกผมไอ้รุ่นน้องๆ(อันนี้มันพูดหยอก)เอาง่ายๆคือตอนเนี้ยผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วผมคิดกับมันก็เพื่อนกันนิแหละไม่ว่าจบอะไรมากคือเพื่อนชื่อป่ะผมเคยคุยกับมันไว้ก่อนสอบว่า ความฝันของเราคือติดบังสิบตรีแล้วมานั่งแอ็คอาทจิบกาแฟชิวๆอยู่สตาร์บัคแต่คือผมกลัวปัจจุบันนี้มันจะไม่คิดแบบนั้นแล้วอะดิกลัวภายภาคหน้าไปมันพูดบ่อยเข้าๆ กลัวจะผิดใจกัน บางทีผมอาจจะคิดมากไปก็ได้ ทำไงได้ครับอยู่บ้านมันมีเวลาว่างนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย55555. มีเวลาว่างจนมานั่งพิมพ์เนี้ย คือผมอยากจะถามว่าผมควรจะพูดยังไงกับมันดี เพราะที่ผ่านมาผมก็อำๆอืมๆกับมันมาตลอด ก็ไม่อยากให้มันโฟกัสตรงเรื่องนี้อะครับ อยากให้มันแนะนำผมอย่างอื่นมากกว่าเวลาคุยกัน ผมต้องอำๆอืมๆต่อไปละเก็บไว้ในใจไหม หรือต้องทำไงครับ เพราะเพื่อนอะครับไม่อยากให้มันคิดแบบนี้อยากให้มันคิดแบบผม
#ว่างจัดครับ55555 #ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยครับ #พิมพ์โทรศัพท์