ประสบการณ์ความรักในช่วงมหาลัย

สวัสดีคะวันนี้ขอมาแชร์ประสบการณ์ความรักสมัยจบม.6ใหม่ๆขึ้นปี1

!!!!! 60%เป็นเรื่องจริง กับอีก40%ไม่จริง เพราะมันเกิดขึ้นหลายปีมาแล้ว(จำไม่ค่อยได้คะ มันนานแล้ว)

เราชื่อเมอาแต่ใครๆก็เรียกว่าเมย์กัน เราเป็นลูก ครึ่งอเมริกาและไทยคะ และก็มีเชื้อสายเกาหลีด้วยนิดหน่อย พ่อเป็นคนเมกาส่วนแม่เป็นครึ่งไทยกับเกาหลีคะ เมย์เกิดที่เมกานะคะแล้วก็โตที่นั่น หน้าตาก็ลูกครึ่งนิดๆแต่จะออกไปทางเอเชียมากกว่า หน้าตาร่วมๆแล้วก็โอเค จมูกโด่งๆตาโตๆ555 มีคนมาจีบบาง  แต่พอจบมัธยมเราก็ยายมาอยู่กรุงเทพมาอยู่กับญาติๆเพื่อมาเรียนต่อมหาลัยที่นี้ (ขอไม่บอกสาเหตุนะคะ)  เเต่พ่อต้องทำงานที่เมกา และแม่เมย์ตอนนี้ทำงานที่เกาหลีคะ เราสามารถพูดได้สามภาษาเลยทีเดียว แต่แน่นอนภาษาอังกฤษเป็นหลัก ภาษาไทยก็ใช้ได้เพราะเราต้องใช้ภาษาไทยเวลาคุยกับแม่เท่านั้นหรือญาติๆ (เราอาจจะใช้ภาษาไทยไม่ค่อยเก่งนะคะ) ส่วนภาษาเกาหลีก็beginnerเลยคะ555  
เมย์มีน้องชายชื่อเมล์ ห่างกัน2ปีค น้องก็ยายมากับเมย์แต่ยังเรียนชั้นมัธยมนะคะ นางhotมากๆเลยสาวๆกรี้ดเยอะมาก ต้องย้อมรับว่าเมล์เป็นคนหน้าตาดี นิสัยก็ดีแต่ก็มีซนบางตามสังคมเด็กๆวัยรุ่น ส่วนเมย์เรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่งที่อยู่ที่กรุงเทพ คณะบัญชี อินเตอร์นะคะ (ปัจจุบันจบแล้วว) ภาษาไทยไม่ค่อยแข็งถ้าเรียนแบบปกติคงตายแน่ๆ555 ถึงพ่อแม่จะไม่ได้อยู่ด้วยทุกๆปีก็จะส่งตังค์ให้ตลอด


เหตุการณ์ต่อไปนี้ที่จะเล่าคือตอนช่วงปี1เทอมแรกเลย...
เมย์เครื่องลงถึงกรุงเทพประมาณ22:00ก่อนวันเปิดเทอมวันหนึ่ง แล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเลือกflightนั้น555 ถ้าไม่เลือกเที่ยวบินนี้คงไม่ได้เจอกับคนๆหนึงที่เรารักมากก็เป็นได้ ต่อๆ กว่าจะถึงบ้านก็24:00แล้วคะ ด้วยความที่บินนานเราก็เหนื่อยถึงห้องก็นอนเลยคะไม่มีการอาบนำ้ใดๆทั้งสิ้น

เช้า
ก๊อกๆๆ
พี่พิณ(ญาติ): เมย์ตื่นได้แล้วสายแล้ว
เรา:ขออีก5นาทีคะ...
พี่พิณ:วันนี้เรียนวันแรกไม่ใช่เหรอ
เรา:!!!! ตื่นเลยคะ ดูเวลา!!! สายแล้วตอนนั่นเราสายมากๆจริง อาบนำ้5นาที(หรือวิ่งผ่านนำ้?) แต่งตัวรีบขับรถออกไปเลย
พอถึงมอ.เราก็คิดได้ว่าคณะเราอยู่ว่ะ คือมันใหญ่มากแล้วเราก็ไม่เคยมามอ.เลยเพราะเราเพิ่งถึงไม่ได้มาจอยกจิกรรมตอนปิดเทอมกับคนอื่นเลย ตอนนั้นก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนแต่อยู่นายๆก็มี ต่อๆ คือตอนถึงมอ.เราก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหนขับมาตรงส่วนไหนของมอ.(คือเราขับตามGPS 555+) เลยตัดสินใจลงจากรถเดินดูว่ามันที่ไหน พอเข้าไปเราก็เริ่มรู้ล่ะว่าไม่ใช่คณะเราแน่นอนเพราะเห็นคนใส่เสื้อกาวน์เยอะมาก คือความที่รีบเลยหันไปถามผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเดินผ่านเราพอดี นางก็ใส่เสื้อกาวน์เหมือนกัน
เรา:โทษนะคะ อือ... ที่นี้คณะอะไรคะ (ตอนนั้นรู้สึกโง่มากที่ถามไป ไม่เห็นเหรอว่าเขาใส่กาวน์กันก็ต้องเป็นอะไรที่เกี่ยวกับแพทย์สิ)
ผู้ชาย:อือที่นี้คือคณะทันตแพทย์ครับ
นำ้เสียงที่อ่อนหวานมากทำให้เมย์ต้องมองหน้าเขา... แม่เจ้า พระเจ้าส่งเขามาให้หนู555 คือแบบงานดีมาก ขาว คม my type555
เราก็มองเขาอยู่นานจน
ผู้ชาย:นี้เด็กปี1เหรอ
พอได้สติ
เรา:ใช้คะเป็นเด็กใหม่ คือเมย์กำลังหาคณะตัวเองอยู่... อุ้ย! แอบบอกชื่อให้ผู้มีความอ่อยนิดๆ >.< (ไม่เนียนเลย555)
ตอนนั้นลืมไปเลยว่ากำลังรีบ555 เพื่อผู้ชายอิเมย์ได้หมด
ผู้ชาย:แล้วอยู่คณะไหนอ่ะเรา
เรา:บัญชีอินเตอร์คะ
ผู้ชาย:โห่ไกลเหมือนนะ หลงไกลไปไหม555
หัวเราะยังหล่อเลย ใจละราย~
เรา:หนูก็ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ไง เพราะGPSเลยแท้ๆ แต่จะแอบขอบคุณเพราะทำให้ได้เจอกับชายคนนี้❤️
ผู้ชาย:เอาไงดี...งันเดียวพี่ไปส่ง
เราก็ตลกใจ
เรา:เห้ยพี่เเค่บอกทางมาให้หนูก็ได้ ไม่ต้องทำขนาดนั้น อีกอย่างมันก็ไกลนะ
ผู้ชาย:ไม่เปนไรแค่นี้เอง ป่ะไปกัน
เราก็เดินอยูข้างๆเบา ว้ายเขินจุง ผู้ชายมาส่งมี่คณะ555
ผู้ชาย:เมย์ใช้ป่ะ
มองหน้าเขา
เรา:พี่รู้ได้ไงอ่ะ   เราทำเป็นตลกใจ555
ผู้ชาย: บอกขนาดนั้นไม่รู้ก็แย่แล้ว
เรา:555
เรา:แล้วพี่อ่ะ
ผู้ชาย:นี้ไม่รู้จักพี่จริงๆเหรอ
เรา:ไม่อ่ะ เพิ่งเจอเองจะรู้จักได้ไง
ผู้ชาย:พี่ออกจะดังเด็กเข้ามาใหม่ก็เราจักพี่กันหมด มีแค่เอราอ่ะที่ไม่รู้
เรา:เหรออ.. ก็คนมันไม่รู้อ่ะ แง่
แล้วคุยกันไปเลื่อยๆ(จำไม่ได้แล้ว หลักๆก็จำได้แค่นี้)
เราก็เดินมาถึงคณะพอดี
ผู้ชาย:ถึงแหละ
ดีใจ  เรา:ขอบคุณนะคะ ที่มาส่ง
ผู้ชาย:เลี้ยงไอติมเป็นค่าตอบแทน555
ผู้ชาย:พี่ไปแหละ
แล้วก็เดินออกไป
เรากำลังจะเดินเข้าตึกก็ได้ยินเสี้ยงเรียกจากข้างหลัง
ผู้ชาย:พี่ชื่อเต้ยนะ (ตะโกน)


เดี๋ยวมาต่อนะคะ❤️