เมื่อ2ปีที่แล้วเราได้รู้จักกับพี่ผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อพี่เอละกันคุยกันแบบพี่น้องนี้หละ วันนั้นพี่เขาชวนเราไปทานข้าว  คุยกันไปเรื่อย จนเราถามแฟนพี่ละไปไหน....  พี่เขาก็บอกว่าทะเลาะกันแยกกันอยู่ เราก็รับฟังพี่เขา ในช่วงเวลเดียวกันเราก็มีปัญหากันแฟนเรา. เราก็มาปรึกษากันละกันจนเรามีความรู้สึกดีๆให้กัน  พอเวลาผ่านไป เรากลับรู้ว่าแฟนพี่เขากลับมาเราก็ถอยออกแต่เราเลิกกับแฟน เราคิดว่าเราไม่ควรอยู่จุดๆนั้นเพราะแฟนพี่กลับมาแล้วเราตัดสินใจ ลบช่องทางการติดต่อจากพี่เขาจนผ่านมาครึ่งปีเรามีแฟนใหม่อีกครั้งแต่พี่เอเขาทักแชทเรามา ถามว่าเราทำไมหายไป มีแฟนใหม่แล้วหรอ พี่คิดถึง เราก็ตอบมีแฟนใหม่แล้วพี่เอยังถามต่อ ว่าทำไมไม่รอพี่ คือเราคิดอะเราจะรอไปทำไมในความสัมพันธ์ที่มันเป็นไปไม่ได้ หลังจากวันนั้นพี่เขายังติดต่อยังทักแชทมาหาเราไม่เฟสก็ไลน์  เราไม่ตอบไลน์ก็โทรมาถาม ขนาดเราเปลี่ยนเบอร์ยังหาเบอร์เราเจอ เราเป็นคนใจอ่อนง่ายหรือพูดง่ายๆว่าใจง่ายก็ได้อะจนกลายเป็นว่าเราคุยกันเหมือนเมื่อก่อน เราอยากจะหยุดความสัมพันธ์แบบนี้ แต่พี่เขาพยายามที่ไมาให้เราหายไป แต่พี่เขาก็ไม่เลิกกับแฟน เราก็มีแฟนแล้ว  เราสงสารทั้งแฟนตัวเองกับแฟนพี่เขาที่ต้องเจอคนนิสัยไม่ดีแบบเราทั้งคู่. ตอนนี้แฟนพี่เอเขาก็คบกันมาตั้ง4ปี ส่วนเราก็คบกับแฟนได้1ปีกว่าๆแล้วเรารู้สึกผิดมากๆ อยากออกจากความสัมพันธ์แบบนี้ เราสงสารแฟนเรา เขาดีกับเรามากแล้วเราก็รักเขามาก ก็คงจะเหมือนพี่เอกะแฟน  เรื่องนี้สาเหตุคงเป็นเราที่หวั่นไหวใจง่ายเกินไป  พอเราคิดจะหยุดแต่พี่เอกลับไม่หยุดความสัมพันธแบบนี้