เราเปลี่ยนโรงเรียนมาพอควรค่ะ อนุบาลกับประถมอยู่ที่หนึ่ง มัธยมต้นย้ายมาอีกที่นึง มัธยมปลายก็ย้ายไปอีกที่ แต่ละที่ก็มีทั้งความทรงจำดีและไม่ดี ไม่ได้มีที่ไหนชอบหรือเกลียดมากกว่ากันเป็นพิเศษค่ะ

ที่เราสงสัยคือ เราสังเกตว่า เราจะจำภาพและเหตุการณ์ได้ชัดเจนมาก (พวกคำพูดไม่ชัดเจน แต่เป็นภาพสถานที่หรือเหตุการณ์ในหัวที่ชัด) เป็นภาพสมัยเราเรียนโรงเรียนอนุบาลและประถม(ที่เดียวกัน) หน้าของเพื่อนสมัยเด็กก็ชัดเจนมาก เรากลับไปเยี่ยมโรงเรียนนี้ ตึกหลายตึกถูกปรับปรุง เราสามารถบอกครูที่เราเจอได้เลยค่ะว่า สมัยเราอยู่ประถม เราชอบนั่งส่วนไหนของตึก ตรงนี้มันทำจากไม้หรืออะไร พื้นตรงนี้สีอะไร มองจากส่วนนี้ของตึกเราเห็นอะไรบ้าง เราชอบนั่งกินข้าวตรงไหน อาหารโปรดหน้าตาเป็นยังไง ตอนกีฬาสีเราชอบขึ้นไปดูการแข่งขันที่ส่วนไหนของตึก ตึกไหนชื่ออะไรบ้าง ฯลฯ คือ...มันจำได้แม่น ไม่ลืมเลยค่ะ เรียกได้ว่าถ้ามีเทคโนโลยีที่ถ่ายทอดภาพในสมองเราได้ คงออกมาเป็นคลิปวิดิโอได้เลยค่ะ

แต่แปลกคือ เราจำรายละเอียดเหล่านี้ได้น้อยลงสำหรับโรงเรียนที่เราอยู่ตอน ม.ต้น คือจำพวกตึกได้เลือนรางแต่รายละเอียดหายหมดเลย (แม้ว่ากลุ่มเพื่อนสนิทจนถึงปัจจุบันคือเพื่อนจาก ม.ต้นนะคะ) ยิ่งโรงเรียนตอนมัธยมปลาย ไม่เหลือเลยค่ะ ชื่อตึกก็แค่คุ้นๆ ที่ชัดเจนคือ...ยิ่งเป็นมหาลัยนะคะ ทั้งที่เป็นเวลาใกล้เคียงปัจจุบันมากที่สุด เราไม่จำภาพอะไรมาเท่าไหร่เลยค่ะ ทั้งที่เราเพิ่งจบมาไม่ถึง 5 ปี

ใครเป็นแบบเราบ้างคะ และพอทราบไหมว่ามันเป็นเพราะอะไรค่ะ