EP.2
สวัสดีค่ะ...เราเป็นท้าวแชร์

     หลังจากที่เราได้รับโอกาสจากหลายๆคนให้เราดำเนินบ้านไปต่อ เราคิดว่าความเครียดและความกดดันจะลดลงบ้าง แต่ความจริงแล้ว  ไม่ลดลงเลยสักนิด.  เรามีค้างยอดลูกแชร์หลายยอด  แต่เราก็ทำทุกหนทางเพื่อให้ได้เงินมาจ่ายลูกแชร์ให้เยอะที่สุด.  และคนโกงยังคงลอยนวล. ส่วนเราถูกลูกแชร์ในบ้านทวงยอดทุกๆวัน. จะยอดมากยอดน้อย  ทุกคนก็อยากได้ยอด ในขณะที่รายจ่ายในครอบครัวเราก็มี ลูกเล็ก2คนยังทานนม  ยังใส่เพิส  ยังต้องกินข้าวเหมือนคนอื่นๆทั่วไป  รถก็ต้องใช้จำเป็นต้องรับส่งลูกไปโรงเรียนเพราะฝนตกตลอด  ค่างวดก็จำเป็นที่จะต้องจ่ายจากที่ค้างมาถึง3งวด.   ค่าบัตรเครดิตถูกทวงจนเราประสาทเสียเพราะถูกโทรตามทุก1ชม.  รบกวนแม้กระทั่งเวลาทำงาน
     ลูกแชร์ในบ้านบางส่วนเริ่มจ่ายยอดช้า  เริ่มจ่ายข้ามวัน เริ่มไม่มีความตรงต่อเวลา แม้จะเป็นผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่การงานดีเลิศแค่ไหนก็ตาม.  ทั้งๆที่รู้ว่าในบ้านแชร์ประสบปัญหาอะไรอยู่. ในขณะที่สวนทางกับลูกแชร์มือรับที่ต้องการรับยอดตรงต่อเวลาทุกๆคน
     เราพยายามทำดีที่สุด ตามยอดให้ได้มากที่สุด แต่ก็ไม่มีใครเข้าใจเราเลยสักคน.  เรากดดันเหลือเกิน  เราหาทางออกให้ชีวิตไม่เจอเลยสักนิด   เราได้แต่นั่งโทษตัวเองว่า สิ่งที่เรากำลังเผชิญตอนนี้  มันคือผลกรรมที่เราอาจทำมาตั้งแต่ชาติปางก่อน.  เราทำให้ทุกคนในครอบครัวลำบากรวมทั้งลูกเล็กๆที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย  เราทำได้ยังไง
     เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เรามีตอนนี้ไม่พอจะจ่ายยอดใครสักคนด้วยซ้ำ.  เนื่องจากคนค้างยอดเพิ่มขึ้นทวีคูณ  ตามยอดไป ร้องไห้ไป นี่เราเป็นขอทานไปแล้วใช่ไหม  มีใครเข้าใจเราบ้างเห็นใจเราบ้าง นอกจากอยากได้เงินเท่านั้น
    เราเหนื่อย เราท้อ เราไปต่อไม่ไหว แต่เราก็ยังต้องคลานไปให้ถึงฝั่งท่ามกลางคำด่าทอต่อว่าต่างๆนานา  เพราะหากเราเลือกหนีเราจะถูกกล่าวหาทันทีว่าเป็นคนโกง.  ในขณะที่ คนที่โกงไปจริงๆ.  ได้เงินไปแล้วไม่จ่ายต่อทิ้งภาระไว้ใให้เราแบกกลับมีชีวิตที่สังคมยอมรับเหมือนไม่มีความผิดอะไรเลยสักนิด