ริมทางวางกลอนเพียงผ่อนพัก
ทายทักเถื่อนท่าคราจรผ่าน
กาแฟสดขมชมลำธาร
แลม่านเมฆไล้ปลายผาภู

ระเบียงเปลหย่อนกายนอนเห่
เชิงผาลาดเทสูงสุดกู่
ตื่นเต้นเย็นลมที่พรมพรู
รับรู้อยู่ไร้หมายหมอนเคียง
........
แหะแหะ  วันหยุดว่าง ว้าง