คือ ตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาลัย ปี 3 ผมไม่ค่อยกลับบ้านแบบเทอมนึงผมจะกลับบ้านแค่ครั้งหรือสองครั้งมันน้อยมากที่ผมจะมีความรู้สึกอยากกลับไป
คือ ที่บ้านผมเมื่อก่อนตอนผมยังไม่เข้ามหาลัย ผมมีครอบครัวที่เป็นครอบครัวมี พ่อ แม่ พี่ ผม แต่เมื่อโตขึ้น พี่ก็แต่งงานมีครอบครัวไปใช้ชีวิตของเขา พอผมขึ้นมหาลัย พ่อกับแม่ผมก็เลิกลากันไป ผมคิดนานแล้วว่าพ่อกับแม่ผมยังไงต้องเลิกกันแน่ เพราะท่านทะเลาะกันบ่อยมาก ทำให้ผมไม่ค่อยเสียใจที่ท่านเลิกลากัน
แล้วผมมาเรียนมหาลัยก็ได้เช่าหอพัก อยู่ด้วยความมีอิสระแต่ผมไม่นอกลู่นอกทางนะ ผมเป็นคนไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ถ้าจะดื่มก็ดื่มกับเพื่อนที่หอ แต่นานๆครั้ง แต่จะบอกว่าผมอยู่บ้านก็มีดื่มกับเพื่อนบ้างนานๆครั้งเหมือนกัน พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไร เพราะท่านไม่ค่อยบังคับอะไรผมมากมาย แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ แม่ผมท่านแต่งงานใหม่ แล้วพ่อเลี้ยงก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้าน พ่อเลี้ยงเขาก็ดีกับผมนะ ไม่เหมือนคนอื่นๆที่ส่วนใหญ่จะไม่ถูกกับพ่อเลี้ยง เรื่องค่าใช้จ่าย เรื่องหอ เรื่องค่าเทอม แม่กับพ่อเลี้ยงก็ส่งมาให้ แต่ผมเป็นคนที่ประหยัด ใช้เงินประหยัดนะ คือจะซื้อข้าวกินทุกมื้อก็ได้ แต่ผมเลือกที่จะซื้อมาทำกับข้าวกินเอง เพื่อที่จะไม่ฟุ่มเฟือย ไม่อยากเป็นภาระให้ท่านมากๆอะ
แต่สิ่งที่ผมอยากระบายคือผมคิดว่าบ้านที่ผมอาศัยมาตลอด ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิม กลับไปผมก็อยู่ในมุมของผม ทำสวนเสร็จก็กลับมาใช้ชีวิตในมุมของตัวเอง แต่ผมอยู่หอ ผมก็อยู่ในมุมของผมนะ แต่มันอิสระ อยากทำอะไรก็ทำได้ไม่ต้องเกรงใจใคร มันรู้สึกสบายใจมากกว่าอยู่บ้าน เหมือนความรู้สึกที่บ้านผมมันไม่เหมือนเดิม ไม่คุ้นเคยเลย เพื่อนแถวบ้านก็มั่วสุม ผมเลยไม่อยากออกไปหา
ผมมีความรู้สึกว่าอยู่หอมันดีกว่าอยู่บ้าน.
มีใครมีเรื่องเหมือนผมมั้ย?
ถ้าผมอยากอยู่หอ มากกว่าอยู่บ้านละ?
คือ ที่บ้านผมเมื่อก่อนตอนผมยังไม่เข้ามหาลัย ผมมีครอบครัวที่เป็นครอบครัวมี พ่อ แม่ พี่ ผม แต่เมื่อโตขึ้น พี่ก็แต่งงานมีครอบครัวไปใช้ชีวิตของเขา พอผมขึ้นมหาลัย พ่อกับแม่ผมก็เลิกลากันไป ผมคิดนานแล้วว่าพ่อกับแม่ผมยังไงต้องเลิกกันแน่ เพราะท่านทะเลาะกันบ่อยมาก ทำให้ผมไม่ค่อยเสียใจที่ท่านเลิกลากัน
แล้วผมมาเรียนมหาลัยก็ได้เช่าหอพัก อยู่ด้วยความมีอิสระแต่ผมไม่นอกลู่นอกทางนะ ผมเป็นคนไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ถ้าจะดื่มก็ดื่มกับเพื่อนที่หอ แต่นานๆครั้ง แต่จะบอกว่าผมอยู่บ้านก็มีดื่มกับเพื่อนบ้างนานๆครั้งเหมือนกัน พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไร เพราะท่านไม่ค่อยบังคับอะไรผมมากมาย แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ แม่ผมท่านแต่งงานใหม่ แล้วพ่อเลี้ยงก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้าน พ่อเลี้ยงเขาก็ดีกับผมนะ ไม่เหมือนคนอื่นๆที่ส่วนใหญ่จะไม่ถูกกับพ่อเลี้ยง เรื่องค่าใช้จ่าย เรื่องหอ เรื่องค่าเทอม แม่กับพ่อเลี้ยงก็ส่งมาให้ แต่ผมเป็นคนที่ประหยัด ใช้เงินประหยัดนะ คือจะซื้อข้าวกินทุกมื้อก็ได้ แต่ผมเลือกที่จะซื้อมาทำกับข้าวกินเอง เพื่อที่จะไม่ฟุ่มเฟือย ไม่อยากเป็นภาระให้ท่านมากๆอะ
แต่สิ่งที่ผมอยากระบายคือผมคิดว่าบ้านที่ผมอาศัยมาตลอด ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิม กลับไปผมก็อยู่ในมุมของผม ทำสวนเสร็จก็กลับมาใช้ชีวิตในมุมของตัวเอง แต่ผมอยู่หอ ผมก็อยู่ในมุมของผมนะ แต่มันอิสระ อยากทำอะไรก็ทำได้ไม่ต้องเกรงใจใคร มันรู้สึกสบายใจมากกว่าอยู่บ้าน เหมือนความรู้สึกที่บ้านผมมันไม่เหมือนเดิม ไม่คุ้นเคยเลย เพื่อนแถวบ้านก็มั่วสุม ผมเลยไม่อยากออกไปหา
ผมมีความรู้สึกว่าอยู่หอมันดีกว่าอยู่บ้าน.
มีใครมีเรื่องเหมือนผมมั้ย?