สวัสดีค่ะ เราอยากจะเเชร์เรื่องของเรากับคนคนึงค่ะ มันไม่ถึงกับเรียกว่ารักหรอกค่ะ เป็นเเค่การแอบชอบทั่วๆไป ตามประสาผู้หญิงอย่างเราเวลาชอบใครหรือพื่อนๆผู้หญิงด้วยกันชอบใครก็มักจะมานั่งเล่าให้กันฟัง เรารู้สึกว่าบางคนเวลาชอบใคร พอความรักไม่สมหวังหรือเรียกง่ายๆว่า 'อกหัก' ดูจะใช้เวลาทำใจกันง่ายจัง แปบๆก็เปลี่ยนคนใหม่ หรือเพราะเค้าอาจจะไม่ได้คาดหวังเเบบเรา 555

เรื่องของเราเริ่มต้นขึ้นเมื่อตอนอยู่ ม.4 (ปัจจุบันอยู่ม.5) เราเรียนโรงเรียนนี้มาตั้งเเต่ม.1 เป็นโรงเรียนหญิงล้วนค่ะ เเต่ม.ปลายจะมีผู้ชายมาบ้างห้องละประมาณ 2-3 คน เยอะหน่อบก็ 7-8 คน ในขณะที่ผู้หญิงสี่สิบกว่าคน ด้วยความที่ห่างหายจะผู้ชายมาหลายปีเเละบุคคลิกเราจะเป็นคนห่ามๆหน่อย(มาก) ผู้ชายที่ขึ้นม.4 มาก็หน้าตาดีกันเหลือเกิน ก็ต้องมีกรี๊ดกร๊าดกันบ้างน่า 555 วันปฐมนิเทศน์วันเรกเราสะดุดตากับผู้ชายคนนึง ขอเเทนว่า ต ตเป็นคนหน้าตาดีในระดับนึงเเละเป็นคนตาตี่มากกกกก เรียนเก่งอยูห้องต้นๆเลย ส่วนเราเรียนสายศิลป์ค่ะห้องท้ายๆเลยไปเลยจ้า จริงๆก็ไม่ได้อะไรมากหรอกเเต่ช่วงนั้นเรากำลังอินเพลงของ NCT dream เราเมนเฉินเล่อค่ะ เเล้วตเนี่ยเคล้าหน้าคล้ายเฉินเล่อ

เราก็ติดตาม ต มาเรื่อยๆเเบบไม่ได้ชอบอะไรจริงจังมากมาย ติดจะเรียกว่าคลั่งไคล้มากกว่า จนมาถึงกลางๆเดือนมิถุนายนซึ่งก็จะมีพิธีไหว้ครู วันก่อนวันจริงก็จะเป็นวันซ้อม ช่วงเช้าจะซ้อมรวมช่วงบ่ายจะซ้อมเฉพาะตัวเเทนห้อง 2 คน ช-ญ ที่ถือพาน พิธีจัดที่โรงอาหารค่ะ พอช่วงบ่ายเราก็มาที่โรงอาหาร (ไม่มีเรียน เค้าให้เเต่ละห้องทำพาน) ระหว่างที่รอให้น้องม.ต้นซ้อม พวก ต ก็นั่งกันเเถวหน้าๆ เราเลยมานั่งกับเพื่อนห้องเราที่นั่งอยู่กับเพื่อนห้องใกล้ๆเคียงกันเเถวกลาง วิวดีมองเห็นตชัดเจน ในกลุ่มที่เรานั่งด้วยเก้าอี้เเถวหน้ามีผู้ชายห้อง 8 ที่เราไม่รู้จักกับเพื่อนห้องเรานั่งอยู่ เเถวต่อมาเป็นผู้หญิงห้อง 8ซึ่งเป็นเพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกับเรากำลังตีป้อมอยู่กับเพื่อนเราอีกห้องนึง (งงมั้ย555) เราเลยมานั่งข้างๆเพื่อนเราที่ตีป้อมอยู่โดยมีเพื่อนห้องเรานั่งข้างหน้า

เรา // ๆบังกูไว้ๆ กูจะดูผู้ชาย
เพื่อนห้องเรา // คนไหนๆ
เรา //คนนั้นอะ ต อะ

เราก็นั่งคุยเล่นกับพวกเพื่อนเราไป พูดเรื่องผู้ชายไป เพื่อนผู้ชายห้อง 8 ที่ไม่รู้จักก็ได้คุยกันด้วย เราเล่นดีดยางใส่เเขนกัน สักพักเพื่อนผู้ชายห้อง 8 ขอเทนว่า ก เรากับ ก ก็มานั่งดีดยางใส่ ต เฉย 5555 เเบบเรียกร้องความสนใจ เเต่ดีดไปไม่ถึงหรอกมันอยู่ไกล ยางที่เราดีดไปไปไกลเเค่เก้าอี้ 2 เเถวเเล้วไอ้ก ก็ไปเก็บยางมาให้เราดีดใหม่ เเล้วมันก็หายไปเลย 55555

นั่นเป็นครั้งเเรกที่เราได้พูดกับ ก มันจัดว่าหน้าตีดีเลย ตาโตคิ้วดก เเต่เราก็ยังมุ่งหน้าชอบ ต ต่อไป จนมาถึงเดือนก.ค. เราไปสมัครเรียนรด.ซึ่งผู้ชายก็ไปกันเกือบครึ่งระดับ ( 20 กว่าคน ครึ่งระดับ5555) หนึ่งในนั้นก็มัชีไอ้ ก ด้วย เเต่ไม่มี ต หลังจากนั้นก็เห็นหน้าไอ้ ก บ่อยขึ้นเเละพูดคุยกันบ้าง เจอหน้าก็ทักบ้าง เเละด้วยความที่มีเพื่อนผู้ชายอีกห้องนึงหน้าตาคล้าย ก มาก จนเพื่อนเรามานั่งเถียงกับเราว่า ไอ้ ก อยู่ห้องนึงเเล้วเพื่อนคนนั้นอยู่อีกห้องนึง ก็เราจำได้ว่าไอ้ ก มันอยู่ห้อง 8 เเต่เพื่อนไม่ยอมเชื่อเลยตัดสินใจทักเฟสมันไป ประโยคเเรกที่ทักคือ 'ๆ อยู่ห้องไร' เเละฝ่ายถูกก็กลายเป็นเราโดยปริยาย หลังจากวันนั้นเราก็ได้ตั้งชื่อเล่นใน Messenger ของไอ้ ก ว่า 'ไอ้8' เเละมันก็ตั้งชื่อเล่นเราว่า 'คุณ11' เเละหลังจากนั้นก็ไม่เคยเรียกมันว่า ก อีกเลย เรียกเเต่ไอ้แปดๆ มันก็เรียกเราว่าไอ้สิบเอ็ดๆ (เราอยู่ห้อง 11)

เราจะเรียนรด.ตอนวันเสาร์ค่ะ เรียนทั้งวันถึง 4 โมงเลย ได้เจอกันบ่อยๆมาก เวลานั่งสมาธิมันก็ชอบมานั่งข้างเรา นั่งแกล้งเรา จนเพื่อนถามว่า 'ไอ้แปดชอบเหรอ' เราก็ไม่ด้ใส่ใจอะไร ด้วยความที่ยังชอบ ต อยู่ กลับมจากเรียน มันชอบด่าเราว่า ดำบ้าง เอ๋อบ้าง มีครั้งนึงมันพูดกับเราว่า 'รู้เเล้วจะตั้งชื่อให้ว่าอะไรดี ตั้งว่าไอ้เอ๋อดีกว่า' เเล้วก็ชอบมาแกล้งเรา มันขาวเเล้วเราก็ไม่ขาวไง ชอบเอาเเขนมาเเทบกับเเขนเราให้เราตีมันเล่น เล่นกันเเบบนี้บ่อยๆ เพื่อนก็บอกอีว่า 'กูว่ามันชอบนะเว้ย' เเต่ขอยืนยันคำเดิม กูชอบต!!

เวลามีเรื่อง รด มันก็ชอบมาถามเรา บางทีก็ตะโกนถามข้ามเเถว คุยกันก็ไม่รู้เรื่อง เพื่อนข้างหน้ามันก็ไม่ถาม พอถูกเพื่อนเเซวมากๆ เราก็เริ่มรู้สึกเขินๆขึ้นมาบ้าง วันนึงเรียนรด เราไปต่อเเถวซื้อน้ำ พวกกลุ่มผู้ชายยืนอยู่ๆใกล้ๆ เพื่อนคนนึงมาฝากเราซื้อน้ำ เเล้วมันก็มาว่าเราเตี้ย เราเลยเตะมัน มันก็หันไปทางแปดว่า 'ของใครอะๆ' จนกระทั่งวันนึงที่ทำให้เรารู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาจริงๆคือวันที่เราขาดเรียนเพราะท้องเสีย ปกติเรากับไอ้แปดไม่ได้คุยเฟสกันอยู่เเล้ว มีกดไลค์ให้กันบ้าง วันนั้นไอ้แปดทักมาว่า 'วันนี้ไม่เห็นแกที่ รร ไม่มา รร เหรอ' มันเป็นความรู้สึกที่เหมือนเราโดนเอาใจใส่ เหมือนเขาคอยมองเราตลอดเวลา หลังจากนั้นเราก็เรียกมันว่า ผัวๆๆๆ คนนี้แฟนกูๆ มาตลอด (เป็นมั้ยคะเวลาที่เรียกคนที่ชอบว่า แฟน มโนไป่อนไง 555)

เรายังคงเล่นกันที่ รด ทักกันบ้างตอนเจอที่ รร ก็ทักกัน เรารู้สึกว่าเรารู้สึกมากขึ้นทุกวันๆ เเต่การที่เราเล่นกันทักกันมันน้อยลง บางทีมันไม่ทักเรา เราก็เลยทักมัน มันก็เมินบ้าง ยิ่งไม่ได้เรียน รด มันเเทบจะเมินเราสนิทเลย ในตอนนั้นก็ เออ ช่างมันเถอะ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย เราก็เลิกสนใจมันบ้าง เเต่พอเรียน รด. มันก็กลับมาเเกล้งเราอีกแล้ว เราที่คิดว่าตัวเองเลิกชอบแปดไปแล้วเหมือนกลับไปชอบมันใหม่

ผ่านมาเรื่อยๆ มันก็วนลูปมาเรื่อยๆค่ะ ติดตรงที่ที่เราคุยกันเล่นดันมันน้อยลง น้อยจนเหลือเเค่สบตากันเเต่ไม่ได้พูดคุยกันเลย พอเราเริ่มไม่สนใจมักอีกครั้ง มันก็จะมาคุยกับเรา ถีบเราลงไปในหลุมอีก พอถีบเราลงมามันก็เมินเราใหม่  เรื่องเดิมวนลูปซ้ำไปซ้ำมาจนนับไม่ถ้วน ทุกครั้งที่เราเลิกชอบเเละกลับไปชอบหม่ ความรู้สึกชอบมันเเรงขึ้นเรื่อยๆ เราสามารถชอบมันเเละยิ้มได้ทั้งวันเพียงเเค่มันสบตาเรา เราไม่ได้คุยกันอีกเลย ได้คุบได้เลนกันบ้างบางครั้งเเต่มันก็น้อยมากๆเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน เเละสุดท้ายเราก็ไม่ได้คุยกันอีกจน จบม.4

พอขึ้นม.5 เรายังเป็นเหมือนเดิมค่ะ We don't talk anymore มากๆ เราเร่ิมรู้สึกชินเเละมีคุยกับคนอื่นบ้าง จนกระทั่งถึงช่วงใกล้ๆเรียน รด. เวลาขึ้นปี 2 เราต้องรายงานตัวเเละกรอกเอกสารที่มันวุ่นวายหน่อยๆ อยู่ๆแปดก็ทักไลน์เรามาถามเรื่องเอกสาร รด. ฮั่นเน่ะกูตกลงไปในหลุมอีกละ หลุมก็ลึกขึ้นเรื่อยๆด้วยนะ ยอมรับเลยค่ะว่าช่วงที่ได้คุยกันเรามีความสุขมากๆ มากจนเเบบเเทบจะยิ้มทั้งวัน เวลาเเชทเเม่ก็มักถามว่า 'คุยกับใครน่ะ ยิ้มไม่หุบเลย' เราคุยกันเรื่องรด.บ้าง เรื่องไร้สาระบ้าง มันมาขอดูตัวอย่างเอกสารเรา เเต่เราลืมไว้รร นี่ก็ไปขอของเพื่อนมาให้จ้า อยากได้ไรทำให้ทุกอย่างอะเอาง่ายๆ วันเเรกบอกว่าไม่มีเพื่อนคนไหหนทำเสร็จ มันบอกว่า 'ถ้าได้เเล้ว พน. ทักมาด้วย' ใครไม่เขิน อีนี่เขินไง พอถึงว่าจริงๆระหว่างทางไป ก็คุยเล่นกันเล็กน้อยหลังจากไม่ได้คุยกันมานาน มันด่าเราเป็นปกติของมัน เเต่รอบนี้ไม่ได้ด่าด้วยคำน่ารักๆแบบ ไอ้เอ๋อ จ้า ด่าซะหน้าชาไปเลย เพื่อนถามว่ามีกาวมั้ย เราตอบว่า เอาน้ำลายเลียๆเอา มันเลยบอกว่า 'คนไม่มีสมองถึงจะคิดเเบบนี้ได้' แต่ถามว่าโกรธไม่ ไม่ ออกจากมีความสุข อย่างน้อยก็ได้คุยกัน กับคนที่เราชอบมากๆยังไงก็ไม่โกรธหรอก โคตรหลงเลย เเต่ความสุขมันผ่านไปไหวเสมอ พอรายงานตัวรด.จบ เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยค่ะ เราลองทักไปมันก็ตอบส่งๆ วันที่ไปรายงานตัว เพื่อนๆหลายคนรวมถึงไอ้แปดมันยืมกาวเพื่อนเรา เเล้วกาวมันก็หายไป เราที่หมดเรื่องคุยกับแปดเเล้วตัดสินใจทักไปวา เห็นกาวมั้ย สรุปอ่านไม่ตอบไปเลยจ้า พอถามไปว่า อ่านไม่ตอบ คราวหน้าไม่ต้องมายืมเเล้วนะ วันนั้นนั่งน้ำตาไหลเลยจ้า มันตอบมาว่า 'ครับๆคราวหน้าจะพกไปเอง' เป็นวันที่เราเสียความรู้สึมากๆ เเบบเมื่อก่อนเคยใส่ใจ ดูตอนนี้ดิ เเย่มาก วันต่อมาแปดทักไลน์มาถามอีกว่า เรียนวันไหนบ้าง เเต่นี่ไม่ตอบ อ่านไม่ตอบ โกรธละ มันเลยทักมาอีกว่า 'อ่านไม่ตอบ หยิ่งเหรอ' เราก็เลยใส่ชุดใหญ่เลยจ้า ทีแกยังไม่ตอบเลย เเถมเมื่อวานก็ด่าเรา เราเสียใจ เราจะร้องไห้ เเล้วก็ได้รับคำขอโทษกลับมา ครั้งนี้ไม่ต้องถีบเเล้วนะ กูเดินลงไปในหลุมเอง

เราคิดว่าครั้งนี้มันจะไม่เหมือนเดิมอีก เราต้องได้พูดกันบ้างไม่บมากก็น้อย เเต่สรุปมันเมินเรา ทำเหมือนไม่มีเราเลยอะ เค กูเดินลงมาในหลุมทำไมอีกวะ ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจเเละรอให้ความรู้สึกมันหายไปเองเหมือนที่ผ่านมา รู้สึกตัวเองขยันทำลายความรู้สึกตัวเองบ่อยมากก ToT

เเละเเน่นอนว่าเราไม่ได้คุยกัน ไม่ได้มองหน้ากันอีกเลยนถึงวันนี้ วันที่มีอบรมเเละเรานั่งห่างกันไม่มาก เราหันไปมองมัน มันก็มองเรา เรากับแปดได้สบตากันครั้งเเละหลายครั้งมากในรอบหลายเดือน เค กูไม่เคยตัดใจจากได้ มีเเต่จะชอบมากขึ้นๆๆ เราตั้งใจว่าวันนี้กลับบ้านมาจะโทรไปฝอยให้เพื่อนฟัง เเต่พอเข้าไปส่องไอจีแปด อหหหหหหห ลงตอรี่กับผู้หญิงเเล้วก็เอาอีโมจิหัวใจปิดหน้า เเถมยังตั้งไฮไลต์... เหมือนเเบบที่เขินโลกสดใสชมพูมาตลอดทั้งวันจบลงตอน 6 โมงเย็น ยังเขินไม่ถึง 24 ชม.เลย อกหักอีกเเล้ว เเละคาดว่าอีกไม่นานเราจะกลับไปตกหลุมรักมันใหม่

ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างมั้ยคะ ผ่านมันมายังไงเหรอคะ ทำยังไงถึงตัดใจได้ เราไม่เคยทำได้เลย ถึงจะมีเสียใจบ้าง เเต่พอเห็นหน้ามันเข้าก็พร้อมเเละเต็มใจโดดลงไปในหลุมเหมือนที่ผ่านๆมา มันก็เเค่ความชอบไม่รู้ว่าทำไมเลิกชอบยากจัง อาจจะเป็นเราเองรึเปล่าที่ไม่ยอมเปิดใจให้เค้าตั้งเเต่เเรก ตมันอาจจะวนลูปเเบบนี้ไปจนจบม. 6 เเละพอไม่ได้เจอกันเราอาจจะทำใจได้ไปเอง กูไม่กล้าทักไปคุยกับหรอก  ขอฝากถึงแปดเผื่อแปดมาอ่าน เพราะเราคงไม่มีโอกาศได้บอกมัน

[code]เเต่ถ้าไอ้แปดมาอ่าน สิบเอ็ดรออยู่นะ รอกลับมาเรียกกูว่า ไอ้สิบเอ็ด อยู่นะ ไลน์กูเฟสกู ทักมาได้ตลอดเด้อ เวลาไม่มีใครยังมีกูนะ จำได้ป่ะตอนปิดเทอมที่โดนเพื่อนเตะเพราะปากหมาอะ กูมารู้ทีหลังตอนเปิดเทอมเพราะเพื่อนมาเล่าให้ฟัง เพื่อนบอกร้องไห้อะ กูเกือบจะไปตบไอ้นั่นอยู่ละ กูโกรธอะ กูไม่ชอบ กูรู้นะที่ไม่ค่อยมีใครคบเพราะปากหมาอะ เหมือนที่ด่ากูว่า คนไม่มีสมองถึงจะคิดได้อะ เเต่กูรู้เด้อว่าไม่ได้ตั้งใจหรือเเค่พูดไม่คิดอะ ไม่มีใครคุยด้วยก็มาคุยกับกูนะ เคยบอกกูว่าชอบพงษ์สิทธิ์ คำภีร์ กูก็ไปหาฟังเพลงเค้าเผื่อจะมาคุยกับบ้าง เเต่ก็ไม่ตอบกูอะ รูปที่กูเคยถ่ายกับทั้งตอนวันเกิดกู วันกีฬากูไม่เคยลบออกจากเครื่องเลย อีนี้ไม่ได้บอกสุขสันต์วันเกิดกูเหมือนปีที่เเล้ว เเต่กูก็ยังรอมาบอกกูในปีหน้านะ กูชอบมากๆเลยนะ จะมีใครชอบเท่ากูวะ หันมามองกูบ้างดิ มาทำเหมือนชอบกู พอกูชอบก็เมินกู กูเจ่บบบบบ ถึงจะมีผิดหวังบ้างแต่กูไม่เคยเสียใจเลนะเว้ยที่ชอบอะ เรื่องของกูจำได้ทุกอย่าง ถ้าย้อนกลับไปได้กูก็ชอบเหมือนเดิม จะเลิกชอบเเล้ววก็กลับไปชอบเหมือนใหม่อีกกี่ครั้งก็ยอม
[/code]


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องที่เราระบายค่ะ