แต่งงานกันมาแล้ว 2 ปี อยู่ด้วยกันตลอด มีกันทุกเดือน ยิ่งช่วงไข่ตกไม่ขาดเลย

อายุผม 30 ปี ร่างกายแข็งแรง มีกล้ามเนื้อ วิ่งระยะ half marathon จบสบายๆ
เบียร์เดือนละประมาณ 1-2 ครั้ง ครั้งละ 1-2 กระป๋อง บุหรี่ไม่สูบ
ตรวจอสุจิแล้ว แข็งแรงตามมาตรฐานทั้ง 3 ด้าน

อายุ ภรรยา 29 ปี ร่างกายปกติ อวบไม่อ้วนมาก ออกกำลังกายวิ่ง 5-6 km ได้สบาย
ไม่เคยสูบบุหรี่ เบียร์เลิกดื่มมาจะครบ 1 ปีแล้ว
ทานยาคุมมาตลอด ตั้งแต่คบกันตอนเป็นนักศึกษา ระยะเวลาประมาณ 6 ปี หยุดทานตอนแต่งงาน
ไม่เคยกินยาคุมฉุกเฉิน

เคยผ่าตัดเอาช็อคโกแลตซีสต์ออกแล้ว 1 ครั้ง เมื่อ 1 ปีที่ผ่านมา
สาเหตุเพราะภรรยาปวดประจำเดือนมาก ขนาดที่ว่าลุกยืนไม่ได้เลย
ช็อคโกแลตซีสต์ที่ผ่าตัดออกขนาด 6 cm และ 4 cm
ตรวจอัลตราซาวน์แบบฉีดสีพบว่า ท่อนำไข่ตัน 1 ข้าง

หลังจากผ่าซีสต์ออก ก็เริ่มไปหาทานยาจีนเพื่อกระตุ้นไข่
และมีเพศสัมพันธ์ในวันไข่ตกทุกครั้ง ผ่านมา 6 เดือน ยังไม่มีวี่แววเลย

เลยตัดสินใจไปคลิกนิกมีบุตรยาก
หลังจากตรวจค่าซีสต์ของภรรยา พบว่า ช็อคโกแลตซีสต์กลับมาทั้งหมด
ปัจจุบันมี 3 ก้อน ขนาด 3 cm, 3 cm และ 4 cm
หมอบอกว่า มีหนทางเดียวคือ ทำ IVF แต่ว่าต้องให้ค่าซีสต์ลดลงก่อน

ปัจจุบัน ทานยาลดค่าซีตส์ ซึ่งแพงมาก(ฉีด+ทาน เดือนละ 2 หมื่น)
ทานมาแล้ว 2 เดือน ค่าซีสต์ก็ยังไม่ลดลง(ผลออกมา 155)
ซึ่งยังไม่ได้เริ่มกระบวนการกระตุ้นไข่อะไรเลย
กระบวนการ IVF ทั้งหมดมีค่าใช้จ่ายประมาณ 2 แสนบาท

.....ในระหว่างนี้ คู่ของเรามีโอกาสจะมีบุตรตามธรรมชาติอยู่ไหมครับ?
เพราะงบประมาณผม จำกัดที่แค่ 2 แสน (มากกว่านั้นคงได้กู้เงินแล้ว)
ช่วงนี้เครียดมาก รอฟังจากหมออย่างเดียว การบ้านเหลือแค่วันไข่ตกเท่านั้น
เป็นตัวผมเองที่ไม่ค่อยจะอยากมี วิ่งก็แล้ว เข้านอนเร็วก็แล้ว ไม่มีอารมณ์เลย
ถ้ายังมีโอกาสมีตามธรรมชาติอยู่บ้าง สภาพจิตใจผมอาจจะดีกว่านี้ได้ครับ

เลยอยากถามสมาชิกที่มีประสบการณ์ว่าในระหว่างกระบวนการรักษาอาการมีบุตรยาก
มีคู่ไหนที่ติดตามธรรมชาติบ้างครับ ทำตัวทำใจอย่างไรบ้าง

ปล.ช่วงนี้ผมและภรรยาวิ่งกันสัปดาห์ละ 3-4 ครั้งต่อวันเลยครับ