คืองี้ครับ... (คำถามอยู่ใต้บรรทัดที่เป็นดอกจัน **** ครับ)
ปี 55 ซื้อบ้านที่อยู่ปัจจุบันครับ เป็นบ้านแฝดตัดแบ่งเป็นเดี่ยว มีรั้วแยกกับเพื่อนบ้าน มีพื้นที่รอบๆ ตัวบ้านครับ
ซื้อแรกๆ ตั้งแต่โครงการยังไม่เสร็จ ก็ไปเจอหมาจรตัวใหญ่ตัวหนึ่งหน้าหมู่บ้าน พันธุ์ทาง มันดูผอมๆ และเวลาฝนตกมันก็นอนหลับตากฝนงั้นแหละครับ ทั้งอึดและน่าสงสารมากกกครับ
จึงคอยซื้ออาหารเม็ด+อาหารกระป๋อง ไปให้มันเกือบทุกวันหลังกลับจากทำงานครับ
จนสุดท้ายเวลากลับบ้านมันจะวิ่งตามเข้ามากินอาหารหน้าบ้านผมเลยครับ (แต่ก่อนคนในหมู่บ้านน้อยครับ ทุกคนจะรู้จักเจ้าจัมโบ้หมดเลยครับ)
จนผ่านมาครึ่งปี ต้นปี 56 ช่วงติดสัด จัมโบ้ไปกัดกับล็อตไวเรอร์หมู่บ้านข้างๆ ครับ ปรากฎว่าครั้งนี้แพ้ โดนกัดปากมาแผลเหวอะ ปากฉีกห้อยต่องแต่ง เลือดหยดซิบๆ
จัมโบ้ซึ่งปกติจะไม่เข้ามารบกวนผมตอนกลางวันเลย แต่กลับเดินมานอนหน้าบ้านผมและขอเข้ามานอนในโรงรถ
ด้วยความสงสารจึงพยายามหาทางพาไปหาหมอ ซึ่งตอนนั้นบอกตามตรงครับว่าไม่กล้าอุ้ม เพราะจัมโบ้เป็นหมาตัวใหญ่ (28kg ได้ครับตอนนั้น) และเราไม่ใช่เจ้าของเลยกลัวโดนกัดครับ
สุดท้ายก็คิดวิธีคือ ไปเอายามาพ่นปากให้หมาเคลิ้มจากคลินิก แล้วอุ้มใส่รถไปหาหมอที่คลินิกครับ
หลังจากเย็บปากเรียบร้อย ใส่ท่อ 2 อันขนาดเท่าๆที่ให้ออกซิเจรปลาเพื่อระบายน้ำหนองทางปาก ครอบคออีกชั้นด้วยคอลล่ากันเอามือมาเกา (จานบินขาว) และหมอสั่งให้จัมโบ้ห้ามออกไปซ่า ต้องอยู่ในบ้านผม 1 เดือน แล้วค่อยไปตัดไหมครับ
ช่วงที่ขังโบ้ไว้ในบ้าน อึดอัดมากครับ เพราะปกติโบ้จะออกไปเที่ยวป่าข้างหมู่บ้าน อึ ฉี่ อะไรก็ตามที่มีอิสระเต็มที่ ส่วนผมเองก็อึดอัดเพราะโบ้เห่า หอนที่ไม่ได้ออกไปทำกิจกรรม ต้องรบกวนและตามบอกเพื่อนบ้าน ซึ่งดีที่เขาเข้าใจหมดเลยครับ (ระหว่างไปทำงานแม่ผมก็ช่วยมาดูแลครับ)
เมื่อครบกำหนด 1 เดือน แผลสวย ตัดไหมเรียบร้อย ก็พากลับบ้าน... และแล้วนาทีที่ทั้งคนและโบ้รอคอยก็มาถึงครับ คือ ลูบหัวร่ำลาพอเป็นพิธี จากนั้นก็เปิดประตูให้เดินออกไปสวยๆ ครับ 55555555+
>>>เดาไม่ผิดหรอกครับ จัมโบ้ไม่ไปครับ ซวยละ ปกติไม่เลี้ยงหมา ไม่อยากเลี้ยง ไม่อยากผูกพันธ์ สุดท้ายมันเดินกลับไปนอนหน้าประตูเข้าบ้าน ตรงที่ชอบนอน 55555+ (ขอขำอีกทีครับ 555) ก็เลยตัดสินใจ เลี้ยงก็เลี้ยงวะ!!! ทำบุญ แล้วก็พาไปทำหมันครับ ไม่อยากให้ไปซ่าที่ไหน...
ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นแค่ที่มาครับ อิอิ
ต่อไปจะเข้าประเด็นละครับ (สักทีนะ)
*******************************
ปกติตั้งแต่เลี้ยงหมาจัมโบ้มา 7 ปี (2555-2561) ซึ่งแต่ก่อนเป็นหมาจรครับ
เช้า/เย็น เค้าจะไปนั่งเฝ้าประตูหน้าบ้านให้ปล่อยหรือพาไปอึฉี่ที่ซอยร้างข้างๆ ครับ
สมัยก่อนแถวบ้านคนน้อย ก็จะสามารถปล่อยไปเองหรือถ้าผมว่างก็จะพาไปครับ
จนเดี๋ยวนี้ผมมีลูก ผมหรือแฟนจะไม่สามารถไปได้ด้วยทุกวัน (กลัวทำร้ายหมาคนอื่น) หรือก็ไม่กล้าที่จะปล่อยโบ้ออกไปตัวเดียวบ่อยเช่นแต่ก่อนครับ
เลยอยากถามช่วงพันทิปครับว่ามีวิธีการไหนบ้างครับ ที่ทำให้หมาเต็มใจ อึ ฉี่ ภายในรั้วบ้านครับ
ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบครับ
หมาไม่อึ ฉี่ภายในรั้วบ้าน ทำไงได้บ้างครับ???
ปี 55 ซื้อบ้านที่อยู่ปัจจุบันครับ เป็นบ้านแฝดตัดแบ่งเป็นเดี่ยว มีรั้วแยกกับเพื่อนบ้าน มีพื้นที่รอบๆ ตัวบ้านครับ
ซื้อแรกๆ ตั้งแต่โครงการยังไม่เสร็จ ก็ไปเจอหมาจรตัวใหญ่ตัวหนึ่งหน้าหมู่บ้าน พันธุ์ทาง มันดูผอมๆ และเวลาฝนตกมันก็นอนหลับตากฝนงั้นแหละครับ ทั้งอึดและน่าสงสารมากกกครับ
จึงคอยซื้ออาหารเม็ด+อาหารกระป๋อง ไปให้มันเกือบทุกวันหลังกลับจากทำงานครับ
จนสุดท้ายเวลากลับบ้านมันจะวิ่งตามเข้ามากินอาหารหน้าบ้านผมเลยครับ (แต่ก่อนคนในหมู่บ้านน้อยครับ ทุกคนจะรู้จักเจ้าจัมโบ้หมดเลยครับ)
จนผ่านมาครึ่งปี ต้นปี 56 ช่วงติดสัด จัมโบ้ไปกัดกับล็อตไวเรอร์หมู่บ้านข้างๆ ครับ ปรากฎว่าครั้งนี้แพ้ โดนกัดปากมาแผลเหวอะ ปากฉีกห้อยต่องแต่ง เลือดหยดซิบๆ
จัมโบ้ซึ่งปกติจะไม่เข้ามารบกวนผมตอนกลางวันเลย แต่กลับเดินมานอนหน้าบ้านผมและขอเข้ามานอนในโรงรถ
ด้วยความสงสารจึงพยายามหาทางพาไปหาหมอ ซึ่งตอนนั้นบอกตามตรงครับว่าไม่กล้าอุ้ม เพราะจัมโบ้เป็นหมาตัวใหญ่ (28kg ได้ครับตอนนั้น) และเราไม่ใช่เจ้าของเลยกลัวโดนกัดครับ
สุดท้ายก็คิดวิธีคือ ไปเอายามาพ่นปากให้หมาเคลิ้มจากคลินิก แล้วอุ้มใส่รถไปหาหมอที่คลินิกครับ
หลังจากเย็บปากเรียบร้อย ใส่ท่อ 2 อันขนาดเท่าๆที่ให้ออกซิเจรปลาเพื่อระบายน้ำหนองทางปาก ครอบคออีกชั้นด้วยคอลล่ากันเอามือมาเกา (จานบินขาว) และหมอสั่งให้จัมโบ้ห้ามออกไปซ่า ต้องอยู่ในบ้านผม 1 เดือน แล้วค่อยไปตัดไหมครับ
ช่วงที่ขังโบ้ไว้ในบ้าน อึดอัดมากครับ เพราะปกติโบ้จะออกไปเที่ยวป่าข้างหมู่บ้าน อึ ฉี่ อะไรก็ตามที่มีอิสระเต็มที่ ส่วนผมเองก็อึดอัดเพราะโบ้เห่า หอนที่ไม่ได้ออกไปทำกิจกรรม ต้องรบกวนและตามบอกเพื่อนบ้าน ซึ่งดีที่เขาเข้าใจหมดเลยครับ (ระหว่างไปทำงานแม่ผมก็ช่วยมาดูแลครับ)
เมื่อครบกำหนด 1 เดือน แผลสวย ตัดไหมเรียบร้อย ก็พากลับบ้าน... และแล้วนาทีที่ทั้งคนและโบ้รอคอยก็มาถึงครับ คือ ลูบหัวร่ำลาพอเป็นพิธี จากนั้นก็เปิดประตูให้เดินออกไปสวยๆ ครับ 55555555+
>>>เดาไม่ผิดหรอกครับ จัมโบ้ไม่ไปครับ ซวยละ ปกติไม่เลี้ยงหมา ไม่อยากเลี้ยง ไม่อยากผูกพันธ์ สุดท้ายมันเดินกลับไปนอนหน้าประตูเข้าบ้าน ตรงที่ชอบนอน 55555+ (ขอขำอีกทีครับ 555) ก็เลยตัดสินใจ เลี้ยงก็เลี้ยงวะ!!! ทำบุญ แล้วก็พาไปทำหมันครับ ไม่อยากให้ไปซ่าที่ไหน...
ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นแค่ที่มาครับ อิอิ
ต่อไปจะเข้าประเด็นละครับ (สักทีนะ)
*******************************
ปกติตั้งแต่เลี้ยงหมาจัมโบ้มา 7 ปี (2555-2561) ซึ่งแต่ก่อนเป็นหมาจรครับ
เช้า/เย็น เค้าจะไปนั่งเฝ้าประตูหน้าบ้านให้ปล่อยหรือพาไปอึฉี่ที่ซอยร้างข้างๆ ครับ
สมัยก่อนแถวบ้านคนน้อย ก็จะสามารถปล่อยไปเองหรือถ้าผมว่างก็จะพาไปครับ
จนเดี๋ยวนี้ผมมีลูก ผมหรือแฟนจะไม่สามารถไปได้ด้วยทุกวัน (กลัวทำร้ายหมาคนอื่น) หรือก็ไม่กล้าที่จะปล่อยโบ้ออกไปตัวเดียวบ่อยเช่นแต่ก่อนครับ
เลยอยากถามช่วงพันทิปครับว่ามีวิธีการไหนบ้างครับ ที่ทำให้หมาเต็มใจ อึ ฉี่ ภายในรั้วบ้านครับ
ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบครับ