เมื่อสองสามปีที่แล้วผมไม่ชอบอาชีพนี้ แถมยังด่าเพื่อนๆที่ทำแบบนี้ และผมก็ไม่เคยสะสมพระเครื่องเลย...

พอมาวันหนึ่ง พี่ชายเสีย ผมถึงรู้ว่าพี่เขาชอบสะสมพระ เขาได้มอบพระเตรื่องที่เป็นเหรียญพระเกจิอาจารย์ดังๆ ไว้ให้ผมก่อนตายจำนวนปะมาน สามร้อยกว่าเหรียญ...

พอดีผมมีปัญหาเรื่องเงิน เลยจุดธูปขอขมาฟ้าดินว่า ลูกมีความจำเป็นที่จะต้องปล่อยพระเหล่านี้ เพราะลูกเองก็ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม...

ผมเลยศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับพระเครื่องเหล่านั้น ทางอินเตอร์เน็ทและหนังสือพระ เพื่อที่จะได้ให้เช่าให้ได้ราคาที่ดีที่สุด แล้วผมก็สมัครเป็สมาชิกในเวบที่เขารับเช่าพระเพื่อที่จะลงประมูลให้เช่า...

จนในที่สุดผมก็กลับกลายเป็นเซียนพระโดยที่เมื่อก่อนนี้ ตัวเองไม่เคยคิดอยากเป็นเลย ผมกลายเป็นคนที่ชอบและศรัทธาท่านเกจิอาจารย์ดังๆ ไปโดยไม่รู้ตัวเลย กลายเป็นว่าผมกลับชอบที่จะสะสมพระดังๆไปเลย...

แล้วในที่สุดเมื่อผมจำเป็นต้องใช้เงิน แล้วก็พบกับคนที่อยู่ในวงการพระเครื่องมาขอเช่ามาจีบและมาชม ผมก็เริ่มมีรายได้ที่เป็นกอบเป็นกำ จากการแลกหาเช่าพระดังๆ มาสะสมและโอ้อวดกันและในที่สุดพอได้ราคาที่ดีก็ปล่อยให้เขาเช่า...

ทุกวันนี้ ผมกลายเป็นเซียนพระดัง รับเช่าพระจากชาวบ้านตามที่ต่างๆโดยเฉพาะตามต่างจังหวัดที่ไกลๆ ที่ห่างไกลความเจริญ เพราะที่เหล่านี้จะมีพระที่ชาวเขาสะสมไว้ดีๆมากมาย แต่ผมก็ให้เขาราคาที่เป็นธรรมไม่หลอกต้มเขานะครับ และบางทีผมก็โดนไปเป็นเป็นแสนๆก็มี...

บางทีผมก็นึกเมื่อก่อนที่เราเคยว่าคนอื่น แต่เรากลับกลืนน้ำลายตัวเอง ก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่าเราทำถูกหรือ จะเป็นบาบไหมหนอ....