วันนี้ผมกับแฟนไปหาจิตแพทย์ด้วยกัน คนที่ไปคือผม ส่วนเขาไปเป็นเพื่อน

ผมมีปัญหากับคนในที่ทำงานจนกลายเป็นว่าความเครียดนี้มันส่งผลต่อชีวิต แฟนผมเขาก็ว่าไม่ไหวแล้ว ต้องไปหาหมอเดี๋ยวนี้ แล้วเขาก็ลากผมไป

ประเด็นคือจิตแพทย์ที่ผมคุยค่อนข้างพูดจาแย่มากครับ แม้แต่แฟนที่ไปด้วยยังเปิดประเด็นพูดขึ้นบนรถเลยว่าจิตแพทย์พูดจาไม่เหมาะสม หนึ่งในคำพูดไม่เหมาะสมคือเขาพูดวิจารณ์ร่างกายผมซ้ำไปซ้ำมาด้วยครับ

ผมค่อนข้างมีปัญหาเรื่องเส้นผมนิดหน่อย ตามมารยาท คนเราก็ควรจะเลี่ยงใช่ไหมครับ แต่เขาก็หาเรื่องวกกลับมาพูด (ทำนองล้อเลียน ประมาณว่า...ผมบาง ขี้น้อยใจ...อะไรแบบนี้) ซ้ำๆ และอีกหลายเรื่องจนแฟนผมขึ้น แทบจะด่ากับหมอ กลายเป็นคนมีปัญหาอย่างผมต้องบีบมือให้เธอใจเย็นๆ แทน

คืออย่าหาว่าอวยแฟนนะครับ

แต่แฟนผมใจเย็นมาก ซ้ำยังเป็นคนใจดีแบบที่หลายคนพบแล้วมาชมกับผมว่าได้แฟนน่ารักมากอยู่หลายครั้ง คนที่ทำเธอขึ้นได้ คือผมต้องนับถือขนาดไหน ลองคิดดูแล้วกัน



อันนี้ขอถามหน่อยนะครับ

จิตแพทย์แต่ละคนมีจรรณยาบรรณขนาดไหนครับ ตอนผมฟังแฟนเล่าว่าเธอสมัยวัยรุ่นเคยเข้ารับการรักษาด้วยเรื่องเครียดเรื่องเรียน

ฟังเธอเล่า ผมก็จินตภาพถึงภาพคนใจดี ใจเย็น พร้อมรับฟังปัญหา

ไม่คาดคิดว่าจะมาเจอคนล้อเลียนทับถม ขนาดผมเล่าว่าเพื่อนร่วมงานผมแกล้งอะไร เขายังหัวเราะออกได้ เจ็บกว่าโดนล้อเรื่องผมคือเรื่องนี้ครับ ผมแบกความทุกข์ไปหา แต่สิ่งที่เจอกลับเป็นเรื่องบัดซบ นอกจากไม่เห็นใจ ยังมาทับถม


มีอยู่ครั้ง ผมโดนแกล้งเอาน้ำมันมาป้ายตรงส่วนที่ผมน้อยๆ เขากลับหัวเราะเหมือนเรื่องตลก

ขอถามครับ ในสายตาจิตแพทย์ ใช่เรื่องที่ควรหัวเราะไหมครับ ในสายตาของมนุษย์ ควรหัวเราะไหมครับ



ท้ายที่สุดนี้ ถ้าผมจะร้องเรียนนายนั่น (ซึ่งผมไม่ขอสุภาพโดยการเรียกว่าแพทย์) ผมต้องทำยังไงบ้างครับ ใครรู้ขั้นตอนโรงพยาบาลช่วยชี้ทางด้วย
ขอบคุณครับ