คือตอนนี้อยู่ม.4 ค่ะ รร. เราเปลี่ยนห้องทุก3ปี ม. ต้นกลุ่มเเก๊งเรา ค่อนข้างใหญ่มีประมาน10กว่าคน เป็นกลุ่มที่เด็กเรียน เก่งของชั้น เราก็เป็นเด็กเรียนอยู่เเต่ก็เป็นสายเฮฮาในกลุ่ม ก็จะมีเพื่อน4-5คนนั่นเเหละที่จะไม่ได้เครียดเรื่องเรียนมาก พอขึ้นม. 4 ก็เเยกกัน เเล้วเเบบเราได้อยู่กับเพื่อนบางคนในเเก๊งม.ต้น เเต่คือพวกนางเครียดเรื่องเรียนมาก เพื่อน2-3คนที่เราสนิทที่สุดในเเก๊งก็ได้อยู่ห้องอีกห้องหมดเลย  เซ็งมาก  
          พอขึ้นม. 4เเบบบางครั้งมันน่ารำคาญมากอะ  เวลาเรียน เพื่อนเรา ชอบอวดว่าตัวเองทำได้ เเบบ อย่างคาบคณิต/ฟิสิก อ.กำลังสอนข้อนี้อยู่ กำลังอธิบาย พวกนางก็จะชอบรีบทำให้เสร็จเเล้วบอกว่า”ข้อนี้ได้เท่านี้ป้ะ” “ใช่ๆๆๆ” บลาๆๆๆ “เเกวิธีนี้มันง่ายกว่า เค้าเรียนมาเเล้ว” “อ. สอนห่วย” เวลาเรียนเราก็จะพยายามตั้งใจเรียนคนเดียว คนอื่นก็จะพูดกัน  เราพยายามไม่สนใจนะ เเต่คือมันน่ารำคาญมาก คนอื่นในห้องยังรำคาญเลย มีเพื่อนคนนึงต้องมานั่งข้างๆเรากะเพื่อน คือวันต่อมานางย้ายเลย 555.   อีกอย่างคือเพื่อนมี4คน คือเป็นคู่ๆ คู่2คู่นี้คือสนิทกันมากๆอยู่เเล้ว เเล้วเราเหมือนเป็นเศษอะ.  
      จุดพีคคือ เพื่อนเก่าที่เราเคยสนิทมากๆด้วยก็อยู่ห้องอีกห้องด้วยกัน เเล้วคือเพื่อนอะเทเรา เเบบเหมือนไปมีความลับอะไรเเล้ว พอเราถามพวกนั้นก็ยิ้มมองหน้ากัน เเล้วหัวเราะ คือตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้เจอกันเเล้ว เพราะ พวกนั้นก็ชอบกินข้าวตอนพักเเลัวเล่นเกมกันตอนเที่ยง (เมื่อก่อนเรากับเพื่อนชอบทำเเบบนี้) เลยยางวันเเทบไม่เจอกันเลย

สรุปคือ  เพื่อนกลุ่มห้องใหม่ก็นิสัยไม่ได้เเย่นะ เเต่เค้าเรียกว่าอะไรอะ เเบบไลฟ์สไตล์เรากับเพื่อนมันไม่เหมือนกันอะ เราชอบคิดไม่เหมือนกับเพื่อน ความเห็นเราชอบไม่ตรงกันอะ เราชอบร่วมกิจกรรม ทำกิจกรรม พวกนี้คือเรียนอย่างเดียวเลย  ทำไงดี รู้สึกว่าบางครั้งมันอึดอัดมากๆๆๆ เเต่เราก็ชอบคิดว่า เดี๋ยวปีหน้าเราก็ไปเเลกเปลี่ยนละ เดี๋ยวก็ต้องกลับมาซำ้กังรุ่นน้อง