เราเป็น singlemom แม่เลี้ยงเดี่ยว (ไม่เคยติดต่อพ่อของลูก) ตอนนี้มันครบกำหนดที่ต้องจ่ายค่าเทอมลูกแล้ว 26000 บาท ก่อนวันที่10 นี้
ลุกอยู่ ป.5 เรียนเอกชน เทอมที่แล้วเราก็ขอทางโรงเรียนผ่อนจ่าย เราเพิ่งผ่อนหมด เทอมใหม่ก็มาอีกแล้ว เราเคยคิดให้ลูกย้ายโรงเรียนไปเรียน รร วัด แต่มันเหลืออีกแค่ปีเดียวก็เลยจะกัดฟันสู้ไป ส่งมาก็หลายปีแล้ว ยังส่งได้ แต่ช่วงนี้ที่เราเริ่มไม่ไหว้ เพราะเราต้องผ่อนหนี้ 180,000 บาท จากบัตรเครดิต 4 ใบ
เราเงินเดือน 11,000 นิดๆ เราได้แต่ผ่อนขั้นต่ำ เงินเดือนก้จะหมดแล้ว ***เหตุผลของการเป็นหนี้ ก็เป็นของเรื่องค่าใช้จ่ายของลูกด้วย ธุรกิจที่บ้านล้มด้วย
ตอนก่อนพ่อกับแม่ ทำธุรกิจส่วนตัว ฐานะปานกลาง ไม่ได้เดือนร้อนเรื่องเงิน เมื่อก่อนพ่อกับแม่ก็ช่วยออกค่าเทอมหลาน ครอบครัวเราอยู่ได้ หลายปีที่ผ่านมาธุรกิจพ่อกับแม่ขาดทุน เขาต้องส่งน้องเราเรียนอีกสองคน รายได้ครอบครัวเราไม่พอ เราก็กดบัตรเครดิตมาช่วยครอบครัวใช้หนี้ ณ ตอนนั้นด้วย ครอบครัวเราเลยตัดสินใจขายทรัพย์สินทุกอย่าง เพื่อไปใช้หนี้เขา ตอนนี้พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ทำธุรกิจแล้ว หารายได้จากการค้าขายแทน ก็เป็นค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆในครอบครัว เพราะตอนนี้น้องคนกลางไม่ได้เรียนต่อแล้ว ส่งแค่น้องคนเล็กเรียน ครอบครัวเราพออยู่ได้แล้วค่ะ แต่ติดตรงหนี้ ของเรา แม่ก็ช่วยเรานะ จะกู้ธนาคารมาปิดบัตรทั้งหมด แล้วผ่อนกับธนาคารทางเดียว แต่แม่เรากู้ไม่ผ่าน มีเพื่อนแม่คนนึงใจดีมาก เขาก็ทำเรื่องกู้ให้ แต่ดูเหมือนจะไม่ผ่าน
คือเราอย่างจะถามว่า เราพอมีทางหาเงินก้อนจากที่ไหนมาปิดบัตรทั้งหมดได้บ้าง เราอยากได้ 180,000 บาท เราผ่อนใช้ประมาณ 36 งวด เรามีกำลังส่งต่อเดือน หกพัน ไม่เกินเจ็ดพัน เราต้องทำหนทางไหนค่ะ เราเคยขอความช่วยเหลือจากญาติที่คิดจะพอช่วยได้ เขาก็ไม่ได้สนใจ เราเคยทักไปหาเพื่อนคนที่เราเคยช่วยเหลือเขาไว้ เขาก็ไม่อ่านทำเป็นไม่เห็นค่ะ พอชีวิตไม่มีเงินใครๆก็หน่ายหนีค่ะ
แล้วค่าเทอมเราจะทำงัยดีค่ะ เราสงสารลูก ครูทวงค่าเทอมมากับลูกเรา เพื่อนๆเขาจ่ายกันหมดแล้ว ลูกถามว่าแม่มีเงินมั้ย เราเลยตอบว่ามี เดี๋ยวแม่ไปจ่ายเอง ลูกเราไม่เคยเอาเงินไปกิน รร ตั้งแต่เล็ก ไม่เคยร้องขอซื้อ หรือให้พาไปเที่ยวไหนเลย เขาบอกว่าชวยแม่ประหยัด เขารู้ว่าเราต้องหาเงินคนเดียว เรานิน้ำตาจะไหล เพื่อนๆคนไหนที่เขามาอ่านช่วยเราคิด ช่วยให้คำแนะนำเราหน่อยนะค่ะ เพื่อมีใครช่วยเราได้ ขอบคุณค่ะ
แค่ได้ระบายความในใจ ในที่นี้ ก็ทำให้เราหายเครียดไปนิดนึง เหมือนเรามีความหวัง ที่จะหลุดจากสถาณการณ์นี้ ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
เพื่อนๆที่ใจดี ช่วยเราคิดและหาทางออกหน่อยเราต้องจ่ายค่าเทอมลูก แต่ตอนนี้เราไม่มีเงินเลย
ลุกอยู่ ป.5 เรียนเอกชน เทอมที่แล้วเราก็ขอทางโรงเรียนผ่อนจ่าย เราเพิ่งผ่อนหมด เทอมใหม่ก็มาอีกแล้ว เราเคยคิดให้ลูกย้ายโรงเรียนไปเรียน รร วัด แต่มันเหลืออีกแค่ปีเดียวก็เลยจะกัดฟันสู้ไป ส่งมาก็หลายปีแล้ว ยังส่งได้ แต่ช่วงนี้ที่เราเริ่มไม่ไหว้ เพราะเราต้องผ่อนหนี้ 180,000 บาท จากบัตรเครดิต 4 ใบ
เราเงินเดือน 11,000 นิดๆ เราได้แต่ผ่อนขั้นต่ำ เงินเดือนก้จะหมดแล้ว ***เหตุผลของการเป็นหนี้ ก็เป็นของเรื่องค่าใช้จ่ายของลูกด้วย ธุรกิจที่บ้านล้มด้วย
ตอนก่อนพ่อกับแม่ ทำธุรกิจส่วนตัว ฐานะปานกลาง ไม่ได้เดือนร้อนเรื่องเงิน เมื่อก่อนพ่อกับแม่ก็ช่วยออกค่าเทอมหลาน ครอบครัวเราอยู่ได้ หลายปีที่ผ่านมาธุรกิจพ่อกับแม่ขาดทุน เขาต้องส่งน้องเราเรียนอีกสองคน รายได้ครอบครัวเราไม่พอ เราก็กดบัตรเครดิตมาช่วยครอบครัวใช้หนี้ ณ ตอนนั้นด้วย ครอบครัวเราเลยตัดสินใจขายทรัพย์สินทุกอย่าง เพื่อไปใช้หนี้เขา ตอนนี้พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ทำธุรกิจแล้ว หารายได้จากการค้าขายแทน ก็เป็นค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆในครอบครัว เพราะตอนนี้น้องคนกลางไม่ได้เรียนต่อแล้ว ส่งแค่น้องคนเล็กเรียน ครอบครัวเราพออยู่ได้แล้วค่ะ แต่ติดตรงหนี้ ของเรา แม่ก็ช่วยเรานะ จะกู้ธนาคารมาปิดบัตรทั้งหมด แล้วผ่อนกับธนาคารทางเดียว แต่แม่เรากู้ไม่ผ่าน มีเพื่อนแม่คนนึงใจดีมาก เขาก็ทำเรื่องกู้ให้ แต่ดูเหมือนจะไม่ผ่าน
คือเราอย่างจะถามว่า เราพอมีทางหาเงินก้อนจากที่ไหนมาปิดบัตรทั้งหมดได้บ้าง เราอยากได้ 180,000 บาท เราผ่อนใช้ประมาณ 36 งวด เรามีกำลังส่งต่อเดือน หกพัน ไม่เกินเจ็ดพัน เราต้องทำหนทางไหนค่ะ เราเคยขอความช่วยเหลือจากญาติที่คิดจะพอช่วยได้ เขาก็ไม่ได้สนใจ เราเคยทักไปหาเพื่อนคนที่เราเคยช่วยเหลือเขาไว้ เขาก็ไม่อ่านทำเป็นไม่เห็นค่ะ พอชีวิตไม่มีเงินใครๆก็หน่ายหนีค่ะ
แล้วค่าเทอมเราจะทำงัยดีค่ะ เราสงสารลูก ครูทวงค่าเทอมมากับลูกเรา เพื่อนๆเขาจ่ายกันหมดแล้ว ลูกถามว่าแม่มีเงินมั้ย เราเลยตอบว่ามี เดี๋ยวแม่ไปจ่ายเอง ลูกเราไม่เคยเอาเงินไปกิน รร ตั้งแต่เล็ก ไม่เคยร้องขอซื้อ หรือให้พาไปเที่ยวไหนเลย เขาบอกว่าชวยแม่ประหยัด เขารู้ว่าเราต้องหาเงินคนเดียว เรานิน้ำตาจะไหล เพื่อนๆคนไหนที่เขามาอ่านช่วยเราคิด ช่วยให้คำแนะนำเราหน่อยนะค่ะ เพื่อมีใครช่วยเราได้ ขอบคุณค่ะ
แค่ได้ระบายความในใจ ในที่นี้ ก็ทำให้เราหายเครียดไปนิดนึง เหมือนเรามีความหวัง ที่จะหลุดจากสถาณการณ์นี้ ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ