ผิดพลาดประการใดขออภัยใว้ณที่นี้ด้วยนะคะ

จขกท. ตัวคนเดียวมีแต่แม่บุญธรรม มีพี่ๆแต่อยู่คนละพื้นที่
เรื่องมีอยู่ว่า เวลาเรามีปัญหาอะไรหรือไม่สบายใจเรื่องใดฯทั้งความลับ เรื่องดีและเรื่องไม่ดี เราจะมาคุยกับแม่บุญธรรมตลอดเนื่องจากเราเองก็ไม่มีใครและอยากได้คำปรึกษา แต่ก็แม่บุญธรรมเราเนี้ยแหล่ะที่เอาเรื่องเสียๆหายๆของเราไปพูดให้คนอื่นฟัง แบบว่าไปซื้อของกับเรางี้ ก็เอาไปเล่าให้เขาฟังว่าเรานู้นๆนี้ๆ เรานี้อับอายมาก เค้าพูดแต่เรื่องไม่ดี ใครที่เข้ามาคุยกับเค้าต้องรู้เรื่องอับอายของเราทุกคน ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานมันก็จะไม่มีคำว่าอดีต เอามาเล่าให้เขาฟังไปทั่ว ยิ่งเวลาโมโหหรือเราทำอะไรให้เค้าเคือง เค้าก็ยิ่งเอาเราไปโฆษณา แบบตะโกนเปล่าประกาศให้ทุกคนรู้ พูดจนคนอื่นเดินหนีอ่ะ เรานี้ไม่กล้ามองหน้าคนอื่นเลย อายเหมือนกัน
ไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้ว คนที่เราใว้ใจที่สุดกลับเอาความลับเราไปบอกคนอื่น แล้วงี้เราจะใว้ใจใครได้อ่ะ โกรธนะแต่ก็เกลียดไม่ได้ยังไงเขาก็ดูแลมา ทีนี้มีเรื่องอะไรไม่กล้าบอกเขาเลย พอบอกเขาปุ๊บ คนอื่นเอามาเล่าให้เราอีกทีรู้มาจากแม่บุญธรรมเราเองไม่ใช่ใคร บางทีก็คิดนะเราไม่ใช่หลานเขาแท้ๆอะหลานแท้ๆเขาทำเสียหายแค่ไหนเขายังไม่เคยเอามาบอกใครเลย ปล.ไม่รู้จะแท๊กอะไร ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยค่ะ