ทำไมเรายินดีกับชัยชนะของแมนยู
มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา
สับสนอะไรมั้ย
เพี้ยนไปหรือเปล่า
กินยาผิดแน่เลย

เราถามตัวเองกลับไปกลับมาหลายรอบ
จึงได้คำตอบว่า

มันเกิดจากความเหงาของบอร์ด เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา
หลังผีโดนไก่จิกคาบ้าน 3-0
เราเข้าใจความรู้สึกของแฟนผี

เพราะหงส์เราก็เคยโดนมา
โดนมาบ่อยด้วย
เจ็บมาเยอะ
ตอนนี้ก็ยังไม่ชินหรอกนะ
แต่เข้าใจความรู้สึกของแฟนผี

ปรกติแมนยูเตะ
เราจะกลายร่างเป็นแฟนคู่แข่งของผีทันที
อันนี้มันเป็นโหมดออโต้ของแฟนหงส์
กับแฟนผีอยู่แล้ว เข้าใจกันได้

แต่เมื่อคืนเรากลายร่างผิดฝั่ง
มาเป็นกองเชียร์ผีเฉยเลย
แบบงงตัวเองมากๆ
มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

พอแมนยูชนะเบิร์นลี่ 2-0 เรารู้สึกดีใจมากๆ
ดีใจจริงๆ
ก็เลยรู้แล้วว่า
เราไม่ได้เกลียผี หรอกนะ

ที่ผ่านมา แค่อิจฉา
อิจฉาในความสำเร็จของผี
ที่มีมาอย่างยิ่งใหญ่และยาวนาน
ในช่วงป๋าคุมทีม

แต่เมื่อผีร้างแชมป์ลีกไป 5 ปี
ก็สะใจนะ สะใจมากด้วย

เห็นมั้ยๆ
หงส์ร้างจะ 30 ปีแล้ว
ผีโดนซะบ้าง
แบบสะใจๆน่ะ

แต่ฤดูกาลนี้
ผีออกอาการตั้งแต่ปรีซีซั่น
ตั้งแต่วลี "ไม่ใช่ทีมของผม" แล้ว
เราเป็นกองเชียร์ฟังแล้วก็ใจหาย

เปิดฤดูกาบมา ชนะเลสเตอร์แบบฟอร์มดี
เราก็โอเค แช่งผีได้สนุกล่ะ

แต่พอผีแพ้ 2 นัดติดๆ
แบบฟอร์ม เอ่อ กาก

และเห็นอาการแฟนผีดีๆ เศร้า
เรารู้เลยว่า สงสาร
สงสารเพราะเราตกอยู่ในสภาพนั้นบ่อย
แบบใจเขา ใจเราจริงๆ

ตอนนี้สำหรับเรานะ
รู้แล้วว่า ผีกับหงส์แข่งกันมันส์สุด
รู้แล้วว่า บลัฟกับใครก็ไม่มันส์เท่ากับผี

เราก็ยังเป็นแฟนหงส์
แช่งผีเหมือนเดิมนะแหละ

เราเป็นแฟนหงส์ที่ไม่ได้ชอบ
ไม่ได้แช่งให้ผีตกต่ำ
เราเป็นแฟนหงส์ในแบบ
สนุกกับการเบียดแข่งขันทำอันดับกับผีมากกว่า


เราก็มาถามตัวเองนะว่า
เราเป็นแฟนหงส์ประเภทไหนวะเนี่ย
หงส์แท้หรือหงส์เทียม !