คนเราคบกันมา ผ่านเรื่องราวร้าย-ดี มาด้วยกันมากมาย จนแน่ใจแล้วว่าจะร่วมใช้ชีวิตกันคน คนนี้ตลอดไป แล้วต้องมาเลิกรากันเพราะเรื่องเงินสินสอดเท่านั้นเองหรือ ????
คบกันมา 4 ปีคะ เวลาอยู่ด้วยกันมีความสุขมาก ถึงแม้เขาไม่มีภาวะการเป็นผู้นำ แต่เรารักเขาและมองที่ความดีของเขา เรายินดีที่จะนำในทุกๆด้าน
แทบจะเป็นคนหารายได้หลักสำหรับคู่เราเลยก็ว่าได้ คบกันมาจนแน่ใจและคุยกันว่าจะแต่งงานกัน ทุกอย่างถูกเตรียมไว้หมดแล้ว
(เราเองที่สรรหา ดีใจตื่นเต้นกับมัน แต่ ผชขอเราแต่งงานนะคะ) จนถึงวันที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายนัดที่จะมาคุยกัน
พ่อแม่เรามารอ และตระเตียมอาหารการกินรอต้อนรับฝ่ายชาย แต่เรา SMS จากฝ่ายชายเพียงแค่ว่า พ่อป่วยมาไม่ได้ แต่เขารักเรานะ
และหายไปเลยทั้งวัน พ่อแม่เราปลอบไม่เป็นไรพรุ้งนี้เขาคงมา สาย ๆของวันรุ่งขึ้น เราโทรไปถามเขาใหม่ว่าวันนี้สะดวกมาไหม
สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือพ่ออาการยังไม่ดีขึ้นเลย แต่เสียงปลายสายที่ลอดเข้ามาคือ พ่อกับแม่เขาเม้ากันออกรส เรื่องละครในทีวี
เราอึ่งไหนบอกว่าไม่สบายอาการหนัก หรือเราเรียกค่าสินสอดเยอะไป (เงินห้าแสน และทองหนักสิบบาทคะ ที่บ้านเขาพอมีฐานะ และตำแหน่งหน้าที่การงานของเรา จำนวนนี้กำลังเหมาะสม)
หลังจากเหตุการนั้นมีการงอล และทะเลาะกัน ต่างไม่ได้คุยกันเป็นเดือน ผ่านไปเดือนนิด ๆ เราเองที่รักเขามากและลืมเขาไม่ได้ โทรและติดต่อกลับไป
เราตกลงจะกลับมาคบกันใหม่ โดยเงื่อนไขของเขาคือไม่แต่งงานจะอยู่กันไปแบบนี้ เรารักคะเรายอม ยอมทุกอย่างขอแค่มีเขา ยอมเป็นหัวหน้าครอบครัว ทำงานหนักเพื่อซับพอร์ทค่าใช้จ่ายของครอบครัว เรายอมมีลูกโดยไม่ต้องแต่งงาน (เราอยู่คนละอำเภอกันคะ) เพื่อความบริสุทธืใจเราขอ รหัสไลน์เขา พอเข้าโปรแกรมไลน์ผ่าน PC เท่านั้นแหละคะ ไลน์สาวๆ เอ๊กๆ ผู้หญิงหาเงินกลางคืน สาระพัดสาวเด้งมาเต็มเลย มันจึงเป็นสาเหตุทำให้เราทะเลาะกันรุนแรงอีกครั้ง และเขาด่าเราสาดเสียเทเสียที่ไปวุ้นวายกับพื้นที่ส่วนตัวของเขา เราทรมานมากคะ รักเขามากจะกลับไปยอมเป็นตัวเลือกเขา หรือเดินออกมาแต่โครตปวดหัวใจดีคะ เมื่อสักครู่พี่งวางสายจากเขาโทรไปเพราะคิดถึงเขามากคะ สิ่งที่เขาตอบมาคืออยากค่อยๆคุยกับเราไปแบบนี้ ยังไม่อยากกลับไปคบจริงจังเหมือนก่อน วางสาย คำถามในหัวมีแต่คำว่า ทำไม ทำไม ทำไม เต็มไปหมด (ทำไมเขาไม่นึกถึงว่าที่ผ่านเรื่องทุกข์ เรื่องสุขมาด้วยกัน ทำไมเขาไม่รู้สึกผูกพันธ์เลยเหรอ ทำไมเขาไม่รักเราแล้วเหรอ ทำไม เขาไปคบคนอื่นแล้วใช้ไหม) น่าเศร้าจังคะต้องมาเป็นหม้ายขันหมากแต่อายุ 30+
จะมีสักกี่เหตุผล ที่จะเป็นหม้ายขันหมาก
คบกันมา 4 ปีคะ เวลาอยู่ด้วยกันมีความสุขมาก ถึงแม้เขาไม่มีภาวะการเป็นผู้นำ แต่เรารักเขาและมองที่ความดีของเขา เรายินดีที่จะนำในทุกๆด้าน
แทบจะเป็นคนหารายได้หลักสำหรับคู่เราเลยก็ว่าได้ คบกันมาจนแน่ใจและคุยกันว่าจะแต่งงานกัน ทุกอย่างถูกเตรียมไว้หมดแล้ว
(เราเองที่สรรหา ดีใจตื่นเต้นกับมัน แต่ ผชขอเราแต่งงานนะคะ) จนถึงวันที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายนัดที่จะมาคุยกัน
พ่อแม่เรามารอ และตระเตียมอาหารการกินรอต้อนรับฝ่ายชาย แต่เรา SMS จากฝ่ายชายเพียงแค่ว่า พ่อป่วยมาไม่ได้ แต่เขารักเรานะ
และหายไปเลยทั้งวัน พ่อแม่เราปลอบไม่เป็นไรพรุ้งนี้เขาคงมา สาย ๆของวันรุ่งขึ้น เราโทรไปถามเขาใหม่ว่าวันนี้สะดวกมาไหม
สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือพ่ออาการยังไม่ดีขึ้นเลย แต่เสียงปลายสายที่ลอดเข้ามาคือ พ่อกับแม่เขาเม้ากันออกรส เรื่องละครในทีวี
เราอึ่งไหนบอกว่าไม่สบายอาการหนัก หรือเราเรียกค่าสินสอดเยอะไป (เงินห้าแสน และทองหนักสิบบาทคะ ที่บ้านเขาพอมีฐานะ และตำแหน่งหน้าที่การงานของเรา จำนวนนี้กำลังเหมาะสม)
หลังจากเหตุการนั้นมีการงอล และทะเลาะกัน ต่างไม่ได้คุยกันเป็นเดือน ผ่านไปเดือนนิด ๆ เราเองที่รักเขามากและลืมเขาไม่ได้ โทรและติดต่อกลับไป
เราตกลงจะกลับมาคบกันใหม่ โดยเงื่อนไขของเขาคือไม่แต่งงานจะอยู่กันไปแบบนี้ เรารักคะเรายอม ยอมทุกอย่างขอแค่มีเขา ยอมเป็นหัวหน้าครอบครัว ทำงานหนักเพื่อซับพอร์ทค่าใช้จ่ายของครอบครัว เรายอมมีลูกโดยไม่ต้องแต่งงาน (เราอยู่คนละอำเภอกันคะ) เพื่อความบริสุทธืใจเราขอ รหัสไลน์เขา พอเข้าโปรแกรมไลน์ผ่าน PC เท่านั้นแหละคะ ไลน์สาวๆ เอ๊กๆ ผู้หญิงหาเงินกลางคืน สาระพัดสาวเด้งมาเต็มเลย มันจึงเป็นสาเหตุทำให้เราทะเลาะกันรุนแรงอีกครั้ง และเขาด่าเราสาดเสียเทเสียที่ไปวุ้นวายกับพื้นที่ส่วนตัวของเขา เราทรมานมากคะ รักเขามากจะกลับไปยอมเป็นตัวเลือกเขา หรือเดินออกมาแต่โครตปวดหัวใจดีคะ เมื่อสักครู่พี่งวางสายจากเขาโทรไปเพราะคิดถึงเขามากคะ สิ่งที่เขาตอบมาคืออยากค่อยๆคุยกับเราไปแบบนี้ ยังไม่อยากกลับไปคบจริงจังเหมือนก่อน วางสาย คำถามในหัวมีแต่คำว่า ทำไม ทำไม ทำไม เต็มไปหมด (ทำไมเขาไม่นึกถึงว่าที่ผ่านเรื่องทุกข์ เรื่องสุขมาด้วยกัน ทำไมเขาไม่รู้สึกผูกพันธ์เลยเหรอ ทำไมเขาไม่รักเราแล้วเหรอ ทำไม เขาไปคบคนอื่นแล้วใช้ไหม) น่าเศร้าจังคะต้องมาเป็นหม้ายขันหมากแต่อายุ 30+