เหตุผล หรือ ข้ออ้าง

จำได้เลยว่าเราเคยชอบคนๆนึง ชอบมาก มันเหมือนมีอะไรดึงดูดเข้าหากัน ชอบอะไรก็เหมือนๆกัน คุยถูกคอเลยคนนี้ เเค่คุยกันไม่กี่วันก็สนิทกัน คุยแล้วสบายใจ คุยกันได้ทุกเรื่อง คอยให้คำปรึกษากันเวลามีปัญหา เล่าเรื่องนู้นนี่นั่น คุยตั้งแต่3ทุ่มยันตี5 เราไม่เคยคุยกับใครเเล้วทำให้เราเขินได้ขนาดนี้ นั่งยิ้มนอนยิ้มกับโทรศัพท์ตัวเอง บิดไปบิดมาเหมือนคนบ้า..💚

พอวันนี้เมื่อ2ปีที่แล้ว เค้ามาบอกว่าแฟนเราเป็นเพื่อนกับเค้า เค้าบอกให้เราเลิกคุยกัน เค้ารู้สึกผิดที่เราคุยกันแบบนี้ ตอนนั้นเราอึ้งแล้วไม่ได้พูดอะไร รู้สึกเหมือนคนอกหัก มันบอกไม่ถูก ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่ได้เสียใจ แต่มันรู้สึกขาดอะไรไปบางอย่างเวลาไม่ได้คุยกัน มันผูกพัน มันคิดถึง อยากรู้เค้าอยู่ไหนทำอะไร นอนไม่หลับอีกหรือเปล่า มันคิดถึงคิดถึงมาก ไม่รู้ทำไมเราถึงเป็นได้ขนาดนี้ ทั้งที่คุยกันได้ไม่ถึง5วันด้วยซ้ำ เราพยายามตัดความสัมพันธ์ บังคับใจเราไม่ให้ทักเค้าไป อาจเป็นเพราะเรารู้สึกผิดกับแฟนเก่าเรา เราเลยยอมปล่อยเค้าไป..💔

แล้วหลังจากนั้น3วัน เราคิดถึง และอดไม่ได้ที่จะทักเค้าไป พอได้กลับมาคุยกันอีกทีมันมีความสุขมากกว่าเดิม ทำให้เรารู้ว่าเค้าก็คิดถึงเราเหมือนกัน เราคุยกันเหมือนเดิมทุกอย่าง เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอ ที่ได้คุย จนตอนนี้เราก็ยังไม่ได้เลิกคุยกัน..💚

นี่เป็นเหตุผลอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เราเลิกกับแฟนเก่าเราได้ ไม่ใช่เพราะเรามีคนใหม่เราถึงอยากเลิก มันเป็นเพียงหนึ่งเหตุผลเท่านั้น ถ้าหากแฟนของเราดีน่ารักทำให้เรามีความสุขได้ โดยที่ไม่ต้องไปหาความสุขจากคนอื่น เราก็จะไม่มีวันนอกใจแฟน หรือไปคุยกับคนที่ทำให้เราสบายใจ..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่