สวัสดีค่ะ...คือเรื่องของฉันมีอยู่ว่าคนที่ฉันเเอบชอบคือเพื่อนของฉันชื่อ ก.เราเคยอยู่ห้องเดียวกันเเต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้ชอบเขาเพราะว่าตอนนั้นเขาคบกับเพื่อนสนิทเราอยู่(เเต่เพื่อนสนิทเราไม่ได้ชอบ คนชื่อก.ที่คบเพราะว่าเห็นใจ)สุดท้ายเขาก็เลิกกันเเล้วก็กลับมาคบกันอีกทีคือง่ายๆรีเทริน์อ่ะค่ะเเล้วก็เลิกกันพอจบ.3เราก็ได้ไปเรียนต่อที่เดียวกันเเต่อยู่คนละห้องคือตอนนั้นเเละค่ะที่เราเริ้มสนิทกันมากคืออยู่รร.เก่าก็คุยเล่นกันปกติอยู่เเล้วเเต่พอมาเรียนที่ใหม่เพราะความใกล้ชิดมั้งค่ะทำให้เราเริ่มคุยกันตลอดเเชทถามกันตลอดหยอกมุขหวานๆใส่กันเล่นกันมากกว่าเพื่อน(เราอาจจะคิดอยู่คนเดียวก็ได้เนอะ^^)เวลาเรางอนมันก็ง้อเราด้วยการจับหัวเเล้วก็โยนๆเเต่พอมาวันนี้มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นมันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เรางอนมันมากง่ายๆเกิดจากความหึงนั้นเเละค่ะเเต่พอมาครั้งนี้มันไม่ง้อเราเลยทำตัวเหมือนเดิมเงียบไม่พูดเเต่เราเห็นว่ามันสนิทกับเพื่อนสนิทเราที่มันเคยคบมากคุยเเชทกับตลอดจนเราก็เเอบมาร้องไห้บ่อยๆนานๆเขาด้วยความไม่ได้คุยกันเราก็เลยอึดอัดเราก็เลยเป็นฝ่ายเริ่มคุยก่อนเราก็คุยก็เล่นกับเหมือนเดิม•~•เเต่เเน่นอนความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมเขากับสนิทกับเพื่อนเรามากสายตามันฟ้องอ่ะค่ะเขาเดินด้วยกันปล่อยให้เราเดินอยู่ข้างหลังขึ้นรถเมย์ก็ยังยืนด้วยกันตอนเเรกเพื่อนสนิทเราก็ยืนิยู่กับเราสักพักเพื่อนเราก็ย้ายไปยืนข้างๆมันทำให้เราเจ็บมสกเเต่ไม่สามารถพูดหรือเล่าให้ใครฟังได้มันอึดอัดมากๆค่ะเราเลยตัดสินใจถามคนที่เราชอบว่าคิดจะกับไปรีกันอีกมั้ยฝั่งผู้ชายก็ตอบมาว่าอยู่เเบบนี้ดีเเล้ว^^คือ....เราควรตัดใจยังไง???มีวิธีช่วยเรามั้ยเราไม่อยากเจอหน้าเขาอีกเเล้วเราพยายามหลบเเต่ด้วยเหตุมันเลยต้องเจอเพราะเราต้องไปรร.เเล้วก็กลับบ้านพร้อมกันไหนจะเจอกันที่รร.อีก...