“ถ้าดาวฤกษ์กลายเป็นหลุมดำ แรงโน้มถ่วงที่เกิดขึ้น จะชะลอการหมุนของโลก ทำให้เกิดรอยร้าวของอวกาศและกลายเป็นหลุมร้อน หลุมร้อนที่จะทำให้เราย้อนกลับไปในอดีต . . . ช่วงเวลานั้นได้มาถึงแล้ว“

ผู้ชายสูงวัยที่ดูเหมือนสติจะไม่เต็มเท่าไหร่นักคนหนึ่ง พร่ำตะโกนในขณะที่เดินเซไปมาและล้มลงตรงหน้าชาจูฮยอกในตู้รถไฟฟ้า เขาช่วยพยุงลุงคนนั้นให้ลุกขึ้น ลุงสบตาเขา วางเหรียญ 500 วอน 2 เหรียญ ที่ผลิตในปี 2006 ลงบนฝ่ามือของเขา แล้วหันหลังเดินจากไปพร้อมกับเริ่มต้นตะโกนประโยคยาวๆ นั้นอีกครั้ง

คำพูดของลุงคนนั้น คงไม่มีความหมายอะไรกับชาจูฮยอก

ถ้าวันนั้นในอดีต นักศึกษาชาจูฮยอก ไม่ได้อยู่บนรถเมล์คันเดียวกับนักเรียนหญิงซออูจิน, ถ้าวันนั้น เขาไม่ได้ช่วยเธอไว้จากการถูกล่วงละเมิดของผู้ชายเลวๆ บนรถเมล์, ถ้าวันนั้น เขาไม่ได้มาเป็นครูสอนพิเศษให้โดยไม่รับค่าจ้าง เพราะเหตุพลิกผันในชีวิตเธอ, ถ้าวันนั้น เขาไม่ได้เอ็นดูเธอ จนเกิดเป็นความรักและตัดสินใจสร้างครอบครัวกับเธอ, ถ้าวันนั้น เขาไม่พลาดที่จะไปรับลูกจากโรงเรียน ถ้าเขาสังเกตและใส่ใจเธอขึ้นอีกสักนิด 




ถ้าไม่ใช่เพราะวันหนึ่ง
ที่ความชินชากลายเป็นความเบื่อหน่าย ความบีบคั้นซ้ำซากกลายเป็นความทุกข์ระทม ถ้าไม่ใช่เพราะวันนี้ วันที่มีพระจันทร์สองดวง และแรงโน้มถ่วงที่ชะลอการหมุนของโลก กับเหรียญ 500 วอนที่ผลิตในปี 2006 ทำให้เขาได้เดินทางกลับไปในอดีต . . . แน่นอนมันคือปี 2006

คำพูดของลุงคนนั้น คงไม่มีความหมายอะไรกับชาจูฮยอก

เพราะวันนั้น ในที่สุดเขาได้กลับไปเลือกทางเดินใหม่ เลือกชีวิตใหม่ที่มั่นใจว่าจะต้องสดใสไฉไลกว่าเดิม ดีใจแทบจะกรีดร้องออกมาดังๆ เมื่อตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับคนข้างเคียงที่เปลี่ยนไป หญิงสาวที่ในอดีตเคยทำได้แค่ชะเง้อมอง แต่ตอนนี้เธอคือคนข้างกาย ในบ้านหลังใหม่ใหญ่โต ไม่มีลูกมากวนตัว สบายกายไร้กังวล วันนี้ชีวิตมีพร้อมทุกอย่าง

สิ่งที่เหมือนเดิมคือเขายังคงเป็นพนักงานธนาคาร และความทรงจำที่ไม่มีสิ่งใดหายไป ภาพอดีตและผู้คนที่เคยอยู่ในชีวิตเขายังคงชัดเจนในใจ แน่นอนว่ารวมซออูจินอยู่ด้วย

ไม่มีใครบอกชาจูฮยอกว่าปาฏิหาริย์ต้องแลกมาด้วยอะไร และเพราะเหตุใดซออูจินคนใหม่ ที่ไม่ใช่เมียหน้ามันหัวฟูอารมณ์แปรปรวน ที่ต้องเลี้ยงลูกเล็กสองคนไปพร้อมๆ การทำงานในคลินิกเสริมความงาม จึงมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้งในฐานะพนักงานธนาคารที่ย้ายมาประจำสาขาเดียวกัน ซออูจินคนใหม่ที่สวยสดใสร่าเริงอารมณ์ดี สดใสเหมือนซออูจินนักเรียนหญิงคนที่เขาเจอบนรถเมล์ในวันโน้น



ในขณะที่ไม่สามารถหาคำตอบให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตเขาได้ ชาจูฮยอกทำได้แค่ปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมและชีวิตครอบครัวที่เขาเลือกใหม่

ซออูจินคนเดิมกับชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปเพราะการเลือกใหม่ของชาจูฮยอก นอกจากชีวิตโสดที่ได้กลับคืนมา ทุกอย่างในชีวิตเธอยังคงเดิม บ้านหลังเดิม พ่อที่จากไปตั้งแต่สมัยมัธยม และชีวิตที่มีกันเพียงสองคนแม่ลูก,

แม่ที่กำลังเผชิญกับการสูญเสียความทรงจำด้วยโรคอัลไซเมอร์ เรื่องที่ชาจูฮยอกไม่รู้ และซออูจินในวันนั้นยังไม่มีโอกาสได้บอกชาจูฮยอก

แม้ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไป แต่ชาจูฮยอกวันนี้ยังคงเป็น ลูกเขยชา สำหรับแม่ยายคนนี้เสมอ ไม่ว่ามันจะเกิดจากอาการอัลไซเมอร์ของแม่ หรือปาฏิหาริย์ก็ตาม



ซออูจินและชาจูฮยอก กับชีวิตใหม่ที่ยังคงวนเวียนเกี่ยวข้องกันด้วยหน้าที่การงานและความบังเอิญ ทีละเล็กทีละน้อย . . ชาจูฮยอกพบว่าเมียที่เขาเลือกใหม่ในวันนี้ เมียที่เขาวาดฝันไม่ได้เป็นอย่างที่วาดหวัง และความทรงจำที่มีต่อซออูจินไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปตามภาพชีวิตตรงหน้า แต่กลับตอกย้ำความรู้สึกที่แท้จริงของเขาให้ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

แม้ไม่ได้พยายามหาโอกาส แต่จากที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ กลายเป็นไม่พยายามหลีกเลี่ยง



ซออูจิน ที่ไม่ได้รับรู้อะไรกับปาฏิหาริย์ของเขา สำหรับเธอชาจูฮยอกคือ หัวหน้าชาจูฮยอก คนที่แม่ของเธอผวากอดทุกครั้งที่เจอหน้า แล้วพร่ำเรียกเขาว่า ลูกเขยชา โดยที่ไม่มีใครติดใจอะไรเพราะอาการป่วยของแม่ มากกว่านั้น เขาคือ หัวหน้าชาจูฮยอก คนที่เธอรู้สึกดีและคุ้นเคยกับเขาอย่างอธิบายไม่ได้ แต่ก็เป็นได้เพียงแค่นั้น

เธอพยายามแล้วที่จะหลีกเลี่ยงทุกครั้งที่สามารถ แต่เธอจะฝืนโชคชะตาได้หรือไม่



จีซอง เป็น ชาจูฮยอก
ชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตเหมือนผู้ชายชนชั้นกลางทั่วไป เรียนจบ ทำงาน แต่งงาน เลี้ยงลูกและดิ้นรนกับความอยู่รอดในหน้าที่การงาน ความเป็นคนจิตใจดี หัวดี มีมานะ ทำให้ชีวิตสมรส 5 ปีของเขาไม่ถึงกับจะใช้คำว่าลำบากยากเข็ญ แต่กับลูกเล็ก 2 คน จึงไม่ใช่เรื่องที่จะใช้คำว่าสบายๆ ในฐานะหัวหน้าครอบครัว

ด้วยความเป็นเจ้าพ่อดราม่าคนหนึ่ง บทบาทแบบนี้จึงถือเป็นขนมสำหรับจีซองในความเห็นของฉันค่ะ เล่นไม่ยาก เล่นเบาๆ ความตะมุตะมิในแบบของจีซองที่ไม่มีใครเลียนแบบได้ จะเรียกว่าเป็นเสน่ห์ส่วนตัวของเขาที่หลายคนติดอกติดใจก็ได้ค่ะ ส่วนตัวฉันไม่ค่อยหืออือกับความตะมุตะมินั้นของเขามากเท่ากับความซื่อใส ความประหม่าเขินอาย ที่ครูหนุ่มมีต่อนักเรียนสาวแก่นเซี้ยว อย่างหลังนี่ต่างหากที่ชวนให้รู้สึกเอ็นดูและอบอุ่นละมุนหัวใจ ทุกครั้งที่เรื่องราวย้อนไปในวันนั้น



ฮันจีมิน เป็น ซออูจิน
เด็กสาวสดใสหัวใจแก่นเซี้ยวในวันวาน จากเด็กสาวสดใสในวันนั้น ในฐานะเมียและแม่ลูกสองที่ต้องดูแลทุกคนในบ้าน พร้อมๆไปกับการทำงานนอกบ้านอีกด้วย ในวันนี้เธอยังมีแม่ผู้เริ่มป่วยไข้อีกคนที่ต้องดูแลรับผิดชอบ

ความเหน็ดเหนื่อยทดท้อที่ต้องเผชิญ หลายครั้งเหมือนถูกละเลยจากสามี ความเหนื่อยยากและกดดันทั้งมวลจึงถูกแปรเป็นโทสะอันรุนแรงกราดเกรี้ยว ที่สามีไม่เข้าใจ,ใส่ใจหรือไม่พยายามจะช่วยหาทางบรรเทา

ส่วนตัวฉันเองเคยดูงานของฮันจีมินมาสองเรื่อง ไม่ใช่งานที่รู้สึกประทับจิตประทับใจอะไรนักค่ะ แต่ยอมรับว่าครั้งนี้ ฉันมองเธอด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไปแล้ว เป็นงานที่เธอได้รับโอกาสที่ดีมาก เพื่อแสดงความสามารถที่มีอย่างแท้จริงของเธอ และพูดได้ว่าฉันประทับใจ



คังฮันนาและจางซึงโจ ในบท อีฮเยวอนและยุนจองโฮ
สองตัวละครสำคัญที่จะมาเป็นส่วนเสริม ช่วยให้ปาฏิหาริย์ของชาจูฮยอกเกิดขึ้นได้จริงและลงเอยได้อย่างสวยงามหรือไม่

อีฮเยวอน คือภาพสวยงามของหญิงสาวที่ชายหนุ่มทุกคนเฝ้าฝันถึง เธอมีพร้อมทุกสิ่งในชีวิต และความรักมากมายที่เธอมีให้กับตัวเธอเอง คือสิ่งที่ชาจูฮยอกจะได้เรียนรู้จากปาฏิหาริย์ในครั้งนี้

ในขณะที่ยุนจองโฮ เพื่อนซี้หนึ่งในสองของชาจูฮยอก ผู้อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มต้นกับความรักอย่างจริงจัง จะเป็นตัวเร่งให้ปาฏิหาริย์ในครั้งนี้สัมฤทธิ์ผลหรือไม่และอย่างไร เราต้องไปติดตามชมกันค่ะ



เรื่องราวการย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตเพื่อเปลี่ยนแปลงปัจจุบันในซีรีส์เกาหลี มีให้ดูอยู่เรื่อยๆ ค่ะ familiar wife ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่สิ่งที่จะทำให้แตกต่างกันไปของแต่ละเรื่อง คือบริบทของตัวละครที่คนเขียนบทอยากจะบอกเล่าและถ่ายทอดให้เห็นภาพ หากปาฏิหาริย์ให้โอกาสเราได้ย้อนวันเวลากลับไปสู่อดีตได้จริง ความผิดพลาดใดที่เราอยากจะกลับไปแก้ไขมัน สิ่งที่เราคิดว่ามันคือความผิดพลาด ใช่หรือไม่ว่ามันคือความผิดพลาด จริงหรือที่ปาฏิหาริย์นั้นจะช่วยให้เราแก้ไขบางสิ่งบางอย่างได้



familiar wife เล่าเรื่องง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ดูได้เพลินๆ ผู้ชมสามารถคาดเดาทิศทางของเรื่องราวได้ หัวใจของเรื่องราวไม่ได้อยู่ที่ว่าจะเดาได้หรือเดาไม่ได้ แต่อยู่ที่เนื้อหาและความจริงในชีวิตที่ได้ตระหนักว่า ไม่มีคนที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลกนี้ มีแค่คนที่ใช่หรือไม่ใช่ และเราพร้อมที่จะจับมือกันฟันฝ่าอุปสรรคไปด้วยกันไหม



ไม่ว่าใครจะเคยพูดประโยคนี้มาก่อนมากมายแค่ไหน และด้วยความเชื่อแบบไหน โชคชะตาของเราก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงด้วยใครคนอื่น แต่เป็นตัวเรานั่นเองที่เป็นคนกำหนดโชคชะตา

และแท้จริงนั้น อาจเป็นโอกาสทองให้เราได้ทบทวนในรายละเอียดชีวิตของเราอีกครั้งอย่างถี่ถ้วน เราอาจเปลี่ยนแปลงอะไรหลายอย่างในชีวิตได้ แต่โชคชะตาไม่อาจเปลี่ยนแปลง เราอาจจะหลงลืมอะไรไปบ้างในชีวิตแสนวุ่นวาย ใครบางคนอาจจะลืมใครอีกคนไปได้ และเราก็อาจจะเผลอลืมใครไปบ้างเช่นกัน

familiar wife ฟ้าดินดวงดาวเป็นพยาน เพราะหัวใจที่คุ้นกัน ฉันไม่อาจลืมเธอ เธออย่าลืมฉัน อย่าลืมใจ กระซิบว่า อย่าลืมกัน 







ตย. ซีรีส์



ost part 3 No Longer Mine - Roy Kim

ไพเราะมากกกกกกกกกก เพลงขึ้นทีไร น้ำตาจะไหลให้ได้ เสียงน้องรอยมีผลต่อแอ่งน้ำตาของพี่เสมอ



ซีรีส์ สะกดด้วย ส เสือ การันต์ นะคะ มาหัดเขียนให้ถูกต้องกันค่ะ

credit photo to the owner and tvn