เวลาอ่านชอบดูว่าลิขสิทธิ์ญี่ปุ่นปีไหน เช่นบางเล่มเขียนว่า 1985 คือปีที่การ์ตูนออกที่ญี่ปุ่น และอีกข้อมูลหนึ่งที่เขียนไว้ปกหลังคือปีที่ไทยมาแปลเช่น 1995 คือจะแปลหลังจากออกจากญี่ปุ่นหลายปีเหมือนกัน บางเรื่องมันบันทึกฉากของยุคนั้นไว้เช่นสมัยนั้นยังไม่มีสมาทโฟน ถ้าเรื่องไหนมีคอม มีทีวี ก็จะเครื่องใหญ่ๆ ตามยุคสมัยนั้น มันเหมือนเป็นแหล่งบันทึกประวัติศาสตร์พาเราไปย้อนดูวิถีชีวิตของคนยุคนั้น ทั้งแฟชัน เครื่องแต่งกาย ตึก รถ สิ่งของต่างๆ อ่านแล้วชอบมาก การ์ตูนบางอันเป็นเรื่องของจินตนาการความเพ้อฝัน มันอาจจะไม่ได้บันทึกประวัติศาสตร์พวกสิ่งของต่างๆไว้ แต่มันบันทึกความคิด จินตนาการของผู้เขียนในยุคนั้นว่าวาดฝันอนาคตไว้อย่างไร มีแนวคิดต่างๆอย่างไร

ผมไม่ค่อยมีเงินมากนัก การ์ตูนที่ผมซื้อมามักเป็นแบบลดราคาถูกเป็นชุดๆหุ้มพลาสติก การ์ตูนที่เขียนในญี่ปุ่นยุค 70 ไม่ค่อยมีอาจจะเก่าไป แต่ส่วนใหญ่ที่ซื้อมาจะเป็นเขียนในยุค 80 90 ยุค 2000s ก็พอมีบ้าง แต่ผมหลงไหลยุค 80 90 มากที่สุดและมีเยอะที่สุด ถ้าคำนวณดูมันก็เขียนมาราวยี่สิบจนถึงเกือบจะสี่สิบปีแล้ว แต่ยังชอบอ่าน ไม่ได้รู้สึกว่ามันเก่าเลย รู้สึกผูกพันกับตัวละคร บางเล่มจะเป็นเล่มจบแล้ว ไม่มีภาคต่อ คงจะได้เจอตัวละครเหล่านี้เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต ก็จะพยายามอ่านช้าๆ ไม่อยากให้มันจบเลย

ว่าแล้วก็ไปอ่าน สปรินเตอร์  ของ koyama yuu ต่อดีกว่า กำลังสนุกเลย