เราเองเป็นลูกสะใภ้ ซึ่งคิดว่าตัวเองควรทำตัวเป็นกลาง แต่ก็ไม่รู้จะปลอบสามีแบบไหน
เราแต่งงานกันสามีได้ประมาณปีครึ่ง
ก็แยกบ้านอยู่กันสองคน แต่คือบ้านเรากับบ้านพ่อสามีอยู่ห่างกันแค่ ฝั่งคลองกั้นไปมาหากันได้ตลอด บ้านพ่อสามีทำงานหลายอย่างมีลูกน้องอีกประมาณ5-6คนได้
แต่บ้านเรา ทำงานกันแค่สองคนกับสามี.
เวลาที่สามีเราว่างก็จะไปช่วยพ่อทำงานตลอด แต่วันนี้เหมือนงานไม่เสร็จแล้วพ่อสามีก็มาว่าลูกเค้าว่าไม่มองไม่ช่วยเค้า. ทั้งที่สามีเราเพิ่งทำงานเสร็จมา. ก็เลยเกิดอาการน้อยใจ แล้วก็ทะเราะกัน ซึ่งเราก็ไม่รู้รายละเอียดมากว่าแรงแค่ไหน
แต่สามีก็จะชวนเราไปอยู่ที่อื่น ใจเราก็ยังไงก็ได้คะถ้าสามีไปเราก็ไป แต่ใจจริงไม่อยากให้เค้าทะเราะกัน. ได้แต่พูดว่า เค้าเป็นพ่อเราเป็นลูก. ก็ต้องค่อยช่วยเค้าซิ. อย่าคิดมาก
เมื่อสามีชวนไปอยู่ที่อื่น เพราะน้อยใจพ่อ
เราแต่งงานกันสามีได้ประมาณปีครึ่ง
ก็แยกบ้านอยู่กันสองคน แต่คือบ้านเรากับบ้านพ่อสามีอยู่ห่างกันแค่ ฝั่งคลองกั้นไปมาหากันได้ตลอด บ้านพ่อสามีทำงานหลายอย่างมีลูกน้องอีกประมาณ5-6คนได้
แต่บ้านเรา ทำงานกันแค่สองคนกับสามี.
เวลาที่สามีเราว่างก็จะไปช่วยพ่อทำงานตลอด แต่วันนี้เหมือนงานไม่เสร็จแล้วพ่อสามีก็มาว่าลูกเค้าว่าไม่มองไม่ช่วยเค้า. ทั้งที่สามีเราเพิ่งทำงานเสร็จมา. ก็เลยเกิดอาการน้อยใจ แล้วก็ทะเราะกัน ซึ่งเราก็ไม่รู้รายละเอียดมากว่าแรงแค่ไหน
แต่สามีก็จะชวนเราไปอยู่ที่อื่น ใจเราก็ยังไงก็ได้คะถ้าสามีไปเราก็ไป แต่ใจจริงไม่อยากให้เค้าทะเราะกัน. ได้แต่พูดว่า เค้าเป็นพ่อเราเป็นลูก. ก็ต้องค่อยช่วยเค้าซิ. อย่าคิดมาก