.               มนาโป โหติ ขนฺติโก.
   
     ผู้มีความอดทนย่อมเป็นที่ชอบใจ

          ณ โอกาสนี้ ข้าพเจ้า จะขออธิบายขยายเนื้อความ แห่งกระทู้ธรรมสุภาษิต ที่ข้าพเจ้าได้ยกไว้ ณ เบื่องต้น เพื่อจะได้เป็นแนวทางให้คนที่สนใจได้ศึกษา
นำไปใช้ในชีวิต และ รักษามรดกทางพุทธศาสนานี้สือต่อไป

          ว่าด้วย ความอดทน ความอดทนมาจากคำว่า ขันติ คือ การรักษาปกติภาวะของตนไว้ ไม่ว่าจะถูกสิ่งใดมากระทบ ภาวะนั้นก็จะไม่หวั่นไหวไปกับสิ่งนั้น ผู้มีความอดทน คือ ผู้ที่มีจิตใจที่เข้มแข็ง มั่นคง ทั้งทางกายและจิตใจ เช่นผู้ที่อดทนต่อความโกรธได้ อดทนต่อความลำบากได้ ไม่ว่าอะไรที่ไม่ดีมากระทบต่อเขา เขาก็จะไม่หวั่นไหวโอนเอียงไปตามสิ่งนั้นๆ โดยส่วนใหญ่ผู้ที่มีความอดทนสูง มักจะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตได้ง่าย เพราะเมื่อเขามีความอดทน เขาก็จะนำตนผ่านทุกอุปสรรคไปได้ ไม่รู้สึกท้อแท้ มักเป็นผู้ที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เมื่อตั้งใจจะทำสิ่งใดแล้ว เขาจะเพียรพยายาม อดทนทำสิ่งนั้นสำเร็จไปได้ในที่สุด
              ดั่งคำพุทธสุภาษิตที่ว่า

                 ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน

   ความอดทน เป็นตบะของผู้พากเพียร

          ความพากเพียรพยายาม และ อาการที่ไม่หวั่นไหวทางกายและใจนี้ เมื่อมีอยู่ที่ใครแล้ว คนผู้นั้นคิดสิ่งใดทำสิ่งใด ก็มักจะประสบความสำเร็จตามที่ต้องการเสมอ ผู้มีความเพียรและความอดทนถ้าปฏิบัติไปในทางที่ดี มักเป็นที่รักของคนรอบข้าง เช่น คนในครอบ-ครัว จะมีผู้ที่คอยให้กำลังอยู่เสมอ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม
          สรุป ความอดทนเป็นสมบัติของมนุษย์ ที่ทุกคนควรจะฝึกไว้ ให้เป็นนิสัย เพื่อที่จะไม่มีอะไรมาทำให้เราหวั่นไหวได้ง่าย เมื่อมีอุปสรรคเราก็จะผ่านมันไปได้ จะกลายเป็นผู้ที่มีจิตใจที่เข้มแข็ง มีความพยายามเอาชนะได้ทุกอุปสรรค ประโยชน์ก็จะเกิดขึ้น ทำให้เราได้เป็นที่รักของคนไกล้ชิดได้ ดั่งคำสุภาษิตที่ยกไว้ตอนแรกว่า

                 มนาโป โหติ ขนฺติโก

        ความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจ


          กระทู้เรื่องนี้เป็นเพียงการหัดเรียบเรียงเพื่อขอความคิดเห็น ให้ผู้ที่สนใจใน คำพุทธศาสนสุภาษิตได้ศึกษาเพื่อเป็นความรู้ และ รับประโยชน์จากการอ่าน โดยผู้แต่งและรวบรวมไม่มีเจตนาทำให้เกิดความเสียหายต่อสังคมและประเทศชาติ หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา  ณ ที่นี้ด้วย