ออกเดินทางตามตะวันเส้นทางสายเหนือกันอีกครั้ง ครานี้ขับรถกินลมชมวิวไปเรื่อยๆ ไม่มีแผนการเดินทาง ไม่มีกำหนดเวลา ไม่มีสถานที่ที่ต้องแวะดูให้ได้ ไม่มีแม้แต่ที่พักที่แน่นอน

ทำตัวเป็นนกน้อยคล้อยบิน ค่ำไหนนอนนั่น หิวก็แวะกิน เหนื่อยก็หยุดพัก ที่ไหนสวยก็หยุดดู

เดินทางตามตะวันตั้งแต่ตะวันขึ้นสาดส่องฟ้าจนลาลับขอบฟ้า    อัศดงหายไปกับความมืด