คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 10
โลภะ คือ ความต้องการ ความปรารถนา ความติดข้อง
ตราบใดที่โลภะยังมี ความต้องการก็ยังมีอยู่
คำถาม : พระอริยะขั้นใด หมดเชื้อความยินดีในเงินทองทรัพย์สิน
พระโสดาบันละความเป็นสักกายะทฺิฏฐิได้ แต่ความยินดีในกาม ยังมีอยู่ จึงยังคงมีความยินดีในโลกธรรม
แต่ท่านก็มีหิริ-โอตตัปปะ มากพอที่จะไม่ทำทุจริตทางกาย และ วาจา ความยินดีของท่านจึงเป็นไปในกุศล ไม่ตระหนี่ ไม่เอาของคนอื่น
ผู้ที่จะละความยินดีในเงินทองได้หมด ต้องเป็นพระอนาคามีขึ้นไปครับ เพราะท่านละโลภะได้จนเกือบหมดแล้ว
และท่านจะรักษาศีล 8 เป็นอย่างต่ำ
ตราบใดที่โลภะยังมี ความต้องการก็ยังมีอยู่
คำถาม : พระอริยะขั้นใด หมดเชื้อความยินดีในเงินทองทรัพย์สิน
พระโสดาบันละความเป็นสักกายะทฺิฏฐิได้ แต่ความยินดีในกาม ยังมีอยู่ จึงยังคงมีความยินดีในโลกธรรม
แต่ท่านก็มีหิริ-โอตตัปปะ มากพอที่จะไม่ทำทุจริตทางกาย และ วาจา ความยินดีของท่านจึงเป็นไปในกุศล ไม่ตระหนี่ ไม่เอาของคนอื่น
ผู้ที่จะละความยินดีในเงินทองได้หมด ต้องเป็นพระอนาคามีขึ้นไปครับ เพราะท่านละโลภะได้จนเกือบหมดแล้ว
และท่านจะรักษาศีล 8 เป็นอย่างต่ำ
แสดงความคิดเห็น
ตามหลัก พระอภิธรรม : พระอริยะขั้นใด หมดเชื้อความยินดีในเงินทองทรัพย์สิน
ขอคำตอบที่มีหลักฐานอ้างอิง ศึกษาต่อได้