สวัสดีค่า เราอยู่ปี1 เรียนคณะสายสุขภาพ (เรียน6ปี) ขอไม่บอกนะคะว่าคณะอะไร กลัวคนรู้จักมาเห็นจริงๆเล้ยยย5555
คือเราแอบชอบรุ่นพี่ปี 4 คนนึงค่ะ เค้าเป็นพี่สโมฯ คอยประสานงานต่างๆของคณะค่ะ
เจอกันครั้งแรกเริ่มแรกที่เรามา workshop ก็มีการคัดดาวเดือน คัดลีดคณะ พี่เขาก็เดินวนเวียนอยู่แถวๆนั้น พอเราโดนเรียกไปคัดดาวเดือน พี่ก็มาพูดเล่นๆกับเราว่า "อ่าว รอดลีดแล้ว สบายแล้วๆๆ" เราก็ขำๆใส่พี่เค้า แต่คือเรางงมากเพราะไม่ได้รู้จักพี่เค้า แต่พี่เค้ามาพูดเล่นด้วย พอเราหลุดดาวเดือน สรุปมาเป็นลีด พี่เค้าก็แบบ "อ้าว สรุปไม่รอดหรอ" แล้วก็ยิ้มให้อีก ตอนนั้นคือไม่ได้คิดอะไรเลยนะคะ ก็ว่าพี่น่ารักดีที่ชวนคุย

พอหลังจากนั้นมาม.เปิด ก็เป็นช่วงรับน้อง ก็จะมีการซ้อมแสตนด์ ซ้อมลีด บลาๆๆ พี่เขาก็คอยประสานงานให้ตลอดเลยค่ะ คือเจอทุกครั้งทุกวันที่ตึกคณะ บางทีก็เห็นเพื่อนๆพี่แกลงเช็คอินร้านเหล้า พร้อมถ่ายสตอรี่มา ติดพี่แกมาด้วย เมาหน้าแดงแป๊ด 5555555  แล้วยังมีงานตอนเช้าต่อ คือต้องมาเจอพวกๆเราปี1 นี่แหละค่ะ เช้าวันต่อมาเราก็เอาให้เพื่อนๆดู เค้าก็ตลกกันใหญ่เลย ตลกที่เมื่อคืนเมาแอ๋แต่เช้ามาทำขรึมเหมือนเมื่อคืนไม่ได้เกิดไรขึ้น 55555  

หลังจากนั้นก็มีคุยๆกับเพื่อนตามประสาเด็กใหม่ แบบเออแกพี่คนไหนน่ารัก ชอบคนไหนๆ เราก็บอกเพื่อนๆไปว่าคนนี้ๆ เพื่อนก็แซวแบบเล่นๆอ่ะค่ะ ตอนเดินผ่านไรงี้ก็ชอบแซวเรากันเล่นๆ เราแบบ เออออ ก็แค่บอกว่าน่ารักไหมอะ แซวเก่งงง

เราก็ซ้อมลีดทุกวันตอนเย็นค่ะ มีอยู่วันนึงก็เรียกประชุมรวมปี 1 เหมือนว่าคณะเราจะมีปัญหาที่แสตนด์ไม่พอ ก็คือรุ่นเราไม่ให้ความร่วมมือกันเลย รับน้องก็หายกันหมด พี่แกเลยเป็นคนนัดประชุมค่ะ พี่สโมมีประมาน 10 กว่าคน แต่พี่แกเป็นคนนำพูด (คือดูเป็นคนมีภาวะความเป็นผู้นำสูงมากค่ะ แอบไปส่องมาว่าตอนปี 2 ก็เป็นประธานเชียร์) แล้วเราก็นั่งฟังพี่เค้าพูด เหมือนว่าพี่เค้าจะเครียดๆทำหน้าเครียดเลย (ไม่ได้ดุแต่ประมาณว่าขอร้องไห้เข้าแสตนด์เชียร์อะค่ะ) เห็นแล้วอยู่ๆวันนั้นเราก็รุ้สึกแย่เลย

แล้วรู้ตัวอีกทีเราก็สนใจพี่เค้าแล้วอ่ะค่ะ แบบ เห็นพี่เค้าที่ไหนก็อยากเดินไปผ่านๆให้พี่เค้าเห็น ไปเนียนๆทักทายไหว้ตามประสารุ่นน้อง กิจกรรมรับน้องมีให้ล่าลายเซนต์รุ่นพี่เราก็ไปขอพี่เค้าแบบเขินๆ ทั้งที่ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไหร่  กลับมาบ้านเริ่มส่องเฟสพี่เขา ดูความเคลื่อนไหว แต่แกไม่อัพเดทอะไรทั้งสิ้น -_-  

เราชอบที่พี่เค้าเป็นคนสุดๆทุกทางดีค่ะ แบบว่าทำงานก็เก่ง ไม่เคยอู้ เที่ยวก็เที่ยวเป็น และเรียนก็ดี (แบบว่าเข้าคณะได้ก็ต้องเรียนดีในระดับนึงค่ะ) แล้วแกก็เป้นคนจิตใจดีบอกไม่ถูก พูดจาดีใจเย็น แล้วพอนึกย้อนกลับไปวัน workshop ที่พี่เค้ามาคุยด้วย เขินเลยค่ะ โอ้ยยยย หลงไปหมดแล้วว
นับวันยิ่งชอบขึ้นเรื่อยๆแบบจะเก็บไว้ไม่ไหวแล้ว เราเลยว่าจะเนียนเทคขนมค่ะ แล้วก็จะเขียนโน้ตประมาณว่าให้กำลังใจ ดีไหมคะ แบบว่าสู้ๆนะคะพี่ แอร๊ยยย  แต่เราจะไม่เขียนบอกนะคะว่าเราเป็นใคร แต่ใจนึงก็อยากให้รู้นะคะ แง  แต่ก็กลัวว่าคนอื่นจะมองยังไง ที่สำคัญสุดก็คือพี่เขาคิดยังไงกับเรา

อีก 2 อาทิตย์ก็แสดงลีดแสตนด์แล้ว ไม่รู้เราจะมีโอกาสได้คุยกับพี่แกอีกไหม เราควรเริ่มยังไงดีคะ ทำยังไงถึงจะรู้ว่าพี่เขาคิดยังไงกับเรา โอ้ยยย มีความสุขจริงๆฟิลแอบชอบรุ่นพี่