ประมาณเห็นโฆษณาปุ๊บ ก้มหน้ากินเตี๋ยวต่อ ไม่สร้างแบรนด์ให้คนจดจำเพราะไม่รู้จะจำอะไรเกร่อไปหมด
ผมว่าไม่จำเป็นเลยครับที่จะต้องใช้พระนางทีคนพอจะรู้จัก หรือเป็นที่รู้จัก หรือดัง
อยู่ที่ "ละครดี มีคุณภาพจริง" เพียงแต่ถ้าดีจริงแล้วได้ตัวช่วยเป็นดาราดังด้วยความปังก็ยิ่งบังเกิด
ละครปังๆ เรตติ้งปังๆ ไม่ได้มาจากพระนางตัวท็อปก็เยอะมาก พระนางมาปังเพราะละครก็มาก
พอพระนางไปแสดงเรื่องอื่นเรตติ้งต่ำติดดินก็เยอะมากครับ
ไม่ต้องเสี่ยงกับคำว่าจารณ์ด้วย ถ้าไม่ปัง ก็ไม่ต้องโดนวิจารณ์หนัก ถ้าปังก็กำไรไป
ระหว่าง "อังกอร์- นางเอกหน้าใหม่" กับ นางเอกหน้าเดิมที่คนคุ้นกว่า ผมว่าไม่ต่างกับดูโฆษณาพระ-นางหน้าช้ำ "เกร่อ"
ผมว่าไม่จำเป็นเลยครับที่จะต้องใช้พระนางทีคนพอจะรู้จัก หรือเป็นที่รู้จัก หรือดัง
อยู่ที่ "ละครดี มีคุณภาพจริง" เพียงแต่ถ้าดีจริงแล้วได้ตัวช่วยเป็นดาราดังด้วยความปังก็ยิ่งบังเกิด
ละครปังๆ เรตติ้งปังๆ ไม่ได้มาจากพระนางตัวท็อปก็เยอะมาก พระนางมาปังเพราะละครก็มาก
พอพระนางไปแสดงเรื่องอื่นเรตติ้งต่ำติดดินก็เยอะมากครับ
ไม่ต้องเสี่ยงกับคำว่าจารณ์ด้วย ถ้าไม่ปัง ก็ไม่ต้องโดนวิจารณ์หนัก ถ้าปังก็กำไรไป