สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากจะปรึกษาเกี่ยวกับรุ่นพี่ที่เราแอบชอบค่ะ
เรื่องของเรื่องก็คือตอนเราอยู่ปี1 ในคณะจะมีพี่ว้ากโดยพวกพี่ว้ากเหล่านี้จะแสดงตัวให้น้องเห็นไม่ได้ ตอนแรกตอนเราอยู่ในห้องว้ากเราก็รู้สึกว่ามีเสียงของพี่ว้ากคนนึงทำให้เรารู้สึกว่าเสียงเป็นเอกลักษณ์จังนะ ชั้นจะจำเสียงนี้แล้วไปหาตัวคนว้าก(ด้วยความที่น้องทุกคนไม่เห็นหน้าพี่ค่ะ) แต่สุดท้ายก็ทายผิดค่ะ(แฮะๆ) จนพอเฉลยพี่ว้ากนั่นแหละค่ะ ตอนนั้นที่เราเห็นเขาครั้งแรกเราก็รู้สึกว่าเท่จัง ดูเงียบๆไม่เห็นเหมือนตอนว้ากใส่น้องเลย หู้ย
จนผ่านไปเรื่อยๆเราก็ยังไม่กล้าคุยกับพี่คนนี้(เราขอสมมติว่าชื่อ พี่ก.) สักพักเราก็รู้ว่าพี่ก.กับพี่รหัสเรา(เราสมมติชื่อว่าพี่ข.)สนิทกัน เวลาเรากับพี่ข.ทำงานที่คณะแล้วพี่ก.อยู่ใกล้ๆก็ชอบชวนกันไปกินเหล้า มีอยู่ครั้งนึงด้วยความที่งานเรายังไม่เสร็จแล้วพี่ก.อยู่แถวนั้น พอเขาถามเรื่องงานเราก็เลยอ้อนๆเขาหน่อยว่าสนใจช่วยงานหนูมั้ยคะพี่(เราพยายามยิ้มให้ คือตอนนั้นอยู่ในจุดที่งานสำคัญกว่าผู้ชายแล้วค่ะ)แต่พี่เขาก็ปฏิเสธไม่ช่วย เราก็คิดในแง่ดีว่าพี่เขาเห็นว่าเรามีคนช่วยเยอะแล้วเขาเลยไปช่วยคนที่ยังไม่มีใครช่วยดีกว่า(เท่มากค่ะพี่ก.) แล้วพอผ่านมาพี่ก.ก็เริ่มทักเวลาเราเจอกัน เดินสวนกัน เราก็เขินค่ะ ตอบว่าสวัสดีค่ะพี่แบบยิ้มๆเขินๆ(อธิบายยังไงดี) ทุกๆครั้งที่พี่ก.ทักเราจะดีใจมากค่ะ แบบเขาทักชั้นเว้ยแก(แกในที่นี้คือเราดีใจกับตัวเองคนเดียวเพราะไม่กล้าบอกใครว่าชอบพี่ก.) แต่พี่ก.จะเป็นประเภทที่ชอบโผล่มาทักทายตอนที่เราอยู่ในสภาพไม่ดี อย่างเวลาข้อศอกชนเสาแล้วกำลังโวยวายกับเพื่อน แกก็โผล่มาเซย์ฮัลโหล เวลารีบวิ่งไปเข้าคลาสผมกระเซิงก็เดินสวนกันมาเซย์เฮลโหล จนมาเหตุการณ์ที่เป็นจุดพีคเลยคือวันนึงตอนเกือบช่วงไฟนอล งานเราช้ามากคืนนั้นไม่ได้นอนเลยเพื่อที่จะปั่นงานให้เสร็จแล้วนั่งวินมาส่ง สิ่งร้ายคือ1.วันนั้นเป็นวันกีฬากระชับมิตรพอดี 2.งานเราเกือบไม่ทันจนต้องมาส่งทั้งชุดนอน(เพราะงั้นอย่าพูดถึงเรื่องแต่งหน้าเลยค่ะ แง้) 3.พี่ก.มาเตะบอลในงานนี้  ซึ่งในระหว่างที่เรากำลังวิ่งไปส่งงานอาจารย์เราสวนกับพี่ก.(ชอบโผล่มาในเวลาแบบนี้จังนะคะ/กัดฟัน) พี่ก.ทำท่าจะยกมือทักเรา แต่ในเวลานั้นงานสำคัญกว่าผู้ชายค่ะ(อีกแล้วㅠㅠ)เราเลยเมินพี่ก.ไม่ได้ทักกลับไม่ตอบรับแล้ววิ่งไปส่งงานอาจารย์ค่ะ จนถึงช่วงปิดเทอม เราเห็นพี่ก.ถ่ายน้องแมวลงสตอรี่ไอจี เราเลยทำใจกล้า(ฮึบ) แล้วพิมข้อความใต้สตอรี่ว่า น่ารักก(ตอนนั้นเหมือนเราใช้ความกล้าทั้งหมดไปแล้ว  ฮือ) ซักพักใหญ่พี่ก.ก็ตอบมาว่า 'เราหราาา' ตอนเราเห็นข้อความเราเขินมากค่ะ คิดในใจว่าเขาอ่อนชั้นรึเปล่า พิมพ์แบบนี้กับทุกคนด้วยเลยมั้ย แต่ซักพักเราก็ปัดประเด็นนี้ตกไปค่ะ เพราะเรายังไม่มีแม้แต่สถานะคนคุยด้วยซ้ำ คิดไปมากกว่านี้ก็เฟลเปล่าๆ แล้วหลังจากนั้นตอนเราไปเที่ยวแล้วลงสตอรี่ไอจีพี่ก.ก็พิมพ์มาหาเหมือนกันค่ะ ส่วนเราก็มีพิมพ์ไปบ้างเวลาที่พี่ก.ลงสตอรี่ไอจี(แต่ประมาณชาตินึงพี่แกถึงจะลงค่ะ เพราะงั้นเราจึงไม่ได้ทักไปบ่อยแน่นอน แทบจะค่อนข้างนานต่อครั้ง แถมเรายังชวนคุยไม่เก่ง+ไม่กล้าด้วยค่ะ
จนเปิดเทอมเราก็ก็นานๆทีจะเจอพี่ก.(หายตัวเก่ง หาตัวค่อนข้างยากค่ะ แถมเวลาเรียน เวลาเลิกก็ไม่ตรงกัน เราเลยอดส่องเสมอๆ) จนมีปาร์ตี้ที่คณะเราจัด วันนั้นแหละค่ะที่เราเห็นพี่ก.ครั้งแรกตั้งแต่เปิดเทอม แต่ที่แปลกมากๆคือปกติตอนเจอกันหรือเดินสวนกันพี่ก.จะทักเราเกือบจะตลอด แต่วันนี้พี่ก.ไม่ทักเราเลย ขนาดเราอยู่ใกล้ๆก็ไม่ทัก ไม่มอง(หรือเพราะเราเตี้ย แง้) แต่ถ้าถามฝั่งเรา เราก็ไม่ได้ทักพี่ก.ก่อนเหมือนกันค่ะ คือมันเป็นความรู้สึกที่พอเขาอยู่ใกล้ๆแล้วทำอะไรไม่รู้ ยืนตัวแข็ง หน้าแข็ง พอพี่เขามองลงมาเราก็หันหน้าหนี คือเรารู้ว่ามันค่อนข้างแย่แต่เราทำตัวไม่ถูกจริงๆค่ะ เราเขินมาก ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เริ่มชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนมากลายเป็นแบบนี้
เพราะฉะนั้นหลังจากทุกคนอ่านเรื่องของเราจบแล้ว เราอยากจะขอคำแนะนำค่ะ เราควรรุกหน้าจีบรึเปล่าคะ แต่ด้วยความที่เราค่อนข้างหัวโบราณ เวลาคิดว่าตัวเองไปจีบอีกฝ่ายก่อนกลายเป็นเรื่องแปลกๆ เพราะงั้นเราจึงยังไม่เคยจีบใครมาก่อนเลยค่ะ ยกเว้นเวลาเห็นผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่เราไปจีบคนอื่น เรากลับรู้ว่าเขากล้าจัง มีความกล้าที่เราไม่มี มันเยี่ยมจริงๆค่ะ และเท่าที่อ่านดูเราพอจะมีความหวังบ้างมั้ยคะว่าพี่ก.จะชอบเรา หรือความเห็นอื่นๆที่มีกับเรื่องของเราก็ได้ค่ะ ตอนนี้เรากำลังคิดมาก(ค่อนข้าง)กับพี่ก.ที่เราไม่ได้ทักทายกัน อยากน้อยใจบ้างแต่เรามันไม่มีสิทธิ์(น้ำเน่าไปมั้ยคะ)
สุดท้ายนี้ เราขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ถึงเราอาจจะมีการพิมพ์ผิดไปบ้างหรือเล่าวกวนบ้าง อาจจะมีแท็กผิดห้องไป และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆความคิดเห็น ขอบคุณค่ะ