คือตอนนี้อายุ20ปีค่ะ แล้วจบม.6 ไม่ทันได้สอบมหาลัยเลยเลือกเรียนก่อสร้างที่เทคนิคแห่งนึงแล้วเรียนหนักมาก มันกดดันสารพัดเลยออก แต่ในระหว่างที่เรียนก่อสร้างได้ทำมีวิชางานไม้รู้สึกชอบค่ะ สนใจ ได้ลงมือ ได้เก็บรายละเอียด ได้คิดแก้ไขต่างๆ แบบไม่กลัวปัญหา  แล้วมันมีการออกแบบเองก็ออกแบบค่ะแต่ไม่ได้ทำเพราะคู่ของเราลาออกก่อน ก็ได้ไปช่วยงานเพื่อนแล้วเพื่อนสงสัยว่างานแบบนี้จะแก้ไขยังไง เลยช่วยคิดแล้วก็คิดไปในเรื่องโครงสร้าง การรับน้ำหนักของวัสดุ ขนาด อายุการใช้งาน และการใช้งาน บลาๆแต่เวลาในระหว่างเรียน ทั้งคุณครู ทั้งเพื่อนๆ มันมากดดัน ความคิดอะคือไม่คิดว่ามันจะเรียนหนักขนาดนี้ เรียนแต่ดินยันหลังคาเลย เรียนหนักมากแล้วทนไม่ไหว ไม่สามารถแบกรับได้ เรียนก่อสร้างคือตกคำนวณหมดเลย แล้วจะโดนรีไทด้วยเลยออกก่อน (เพราะรู้ชะตากรรมตัวเอง)  แล้วพอจะไปมหาลัยแต่ครอบครัวไม่สนับสนุนก็เลยเรียนสาขาอุตสาหกรรมค่ะ หนูพึ่งตัดสินใจลาออกจากปวส.อุตสาหกรรม​ เพราะไม่ชอบไม่อยากทน อยากออกมากๆค่ะ คือส่วนตัวอยากเรียนอะไรที่เห็นอนาคต แต่เรียนสาขานี้แล้วรู้สึกว่าไม่ชอบ กลัวเครื่องกลต่างๆ ไม่เก่งคำนวณ ปัญหาหลายๆอย่าง หนูคิดว่าจบมาแล้วอาจจะไม่มีงานทำ และไม่อยากทนอะไรที่มันไม่ชอบ  คือส่วนตัวอะค่ะ ตกคณิตมาตั้งแต่ม.1 แต่เรียนภาษาได้ พวกศิลปะได้ค่ะ ตอนแรกคิดว่าจะไปครูอิ้ง แต่ไม่ชอบภาษา รู้สึกเรียนได้แต่น่าเบื่อ เรียนลึกเข้ายิ่งไม่ชอบ แต่จะชอบอะไรที่ใช้กำลัง ชอบออกแบบ ชอบเขียนแบบ ชอบวาดรูป ชอบคิดต่อยอด สมมติมองดูไม้แล้วคิดไปว่ามันจะทำอะไรที่แปลกใหม่และทำมาเป็นประโยชน์ใช้สอยต่างๆ แก้ไขปัญหาที่เกี่ยวกับโครงสร้างเฟอร์นิเจอร์ได้ คาดการความน่าจะเป็นได้ คือชอบอะไรแบบนี้อะค่ะ ด้วยไลฟ์ไตล์ต่างๆด้วย ติ๊สบ้างไรงี้อะค่ะ ที่แย่คือ
1.ไม่มีพรสวรรค์ทางด้านการวาดรูป จะวาดแต่ละทีลายเส้นยุ่งเหยิง
2. ระบายสีเหมือนเด็กอนุบาล
3. ไม่มีพื้นฐานทางด้านการวาดรูปเรขาคณิตต่างๆ

อยากเรียนที่ศิลปากรมากๆค่ะ

ทำไงดีค่ะ