จขกท. เรียนจบแล้วแล้วก็ทำงานมาแล้วสองปี โสดแบบไม่เคยมีแฟนเลยในชีวิตนี้ แล้วก็ไม่เคยพร่ำเพ้อเกี่ยวกับเรื่องแฟน คือไม่ได้สนใจในเรื่องนี้เลย แต่ก็พอมีคนมาคุยบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขั้นแฟนก็เลิกคุยกัน ก็ใช้ชีวิตปกติดี ไม่เหงา ไม่เศร้าอะไร

แต่ช่วงนี้เพื่อนที่ทำงานแซวแล้วก็ล้อเหลือเกินเรื่องที่จขกท.ไม่มีแฟน โดนล้อบ่อยเข้าตอนนี้รู้สึกว่าเป็นปมด้อยไปแล้ว รู้สึกเหมือนตัวเองขี้เหร่มากที่ไม่มีแฟนเหมือนไม่มีใครเอา แต่ความจริงก็เคยมีคนมาจีบนะโธ่ บางทีก็ล้อลามไปเรื่อง18+นิดนึง คือแบบแค่ฉันอายุ24แล้วไม่มีแฟนแค่นี้เอง มันเป็นเรื่องแปลกขนาดนั้นเลยเหรอ

จขกท. เคยคิดที่จะหาแฟนมาเป็นแฟนให้มันจบๆ จะได้ไม่โดนล้อ แต่ความเป็นจริงแฟนมันไม่ใช่แค่ใครก็ได้ มันต้องดูเยอะๆ เลือกเยอะๆ ต้องเป็นคนที่เรารู้สึกชอบจริงๆ ถึงจะเป็นแฟนได้ นี่ก็ไม่รู้จะไปหาผู้ชายในแบบที่ชอบในอุดมคติได้ยังไง ผู้ชายในอุดมคติของจขกท.คือต้องเป็นคนโสดที่ไม่มีเมียไม่มีลูกมาก่อนแล้วก็เป็นคนดี รักเด็ก มีเมตตาต่อสัตว์ มีน้ำใจต่อสตรีและคนแก่ ต้องจิตใจดี เป็นสุภาพบุรุษ ไม่กินเหล้าเยอะไม่สูบบุหรี่จัดแต่นิดหน่อยได้  ไม่จำเป็นต้องหล่อรวยแค่มีการมีงานทำแล้วก็ขยันพอแล้ว แล้วก็ต้องเป็นคนที่มีทัศคติดี คุณสมบัติแบบนี้ยังไม่เคยเจอเคยเห็นเข้ามาในชีวิตจขกท.เลยไม่รู้ว่าต้องไปหามาจากไหน

ตอนนี้ว่าจะลองหาแฟนซักคนที่เป็นแบบผู้ชายในอุดมคติละ จะได้ไม่ต้องโดนล้อซักที อยากรู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง
คนวัยทำงานเขาไปหาแฟนดีๆที่ตัวเองชอบจริงๆมาจากไหนคะ แนะนำด้วยค่ะ จขกท.ควรทำไงดีคะ