คือเราคบกับแฟนมา2ปี เริ่มจากการเป็นเพื่อนสนิทมาเป็นแฟน อยู่ด้วยกันตลอดเวลาแล้วพอตอนนอนก็แยกกันนะค่ะ ก่อนที่เราจะคบกันเราเคยบอกว่าถ้าเราสองคนคบกันเราจะไม่เปลี่ยนแปลงตัวตนของกันและกันเด็ดขาดเพราะมันจะทำให้อีกฝ่ายไม่มีความสุขเขาเป็นผู้ชายที่ดีมากๆคนหนึ่งเลยค่ะเหล้าไม่กินเหล้าบุหรี่ไม่ดูดไม่เจ้าชู้และที่สำคัญไม่เคยทำให้เราต้องกังวลใจเลย เรารักกันดีมาตลอด จนสักสามสี่เดือนที่ผ่านมาเราต้องกลับบ้านแยกกันอยู่เราก็เริ่มทะเลาะกันบ้างแต่มันก็เริ่มบ่อยขึ้นจากที่ไม่เคยมีเลยก่อนหน้านั้น พอเราได้กลับมาอยู่ใกล้กันเราก็มีทะเลาะกันบ้างอีกแล้วทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ แล้วตั้งแต่เริ่มแรกเราเป็นฝ่ายยอมเขามาตลอดไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามเพราะเหตุผลที่เขาทำมันดีตลอดและที่สำคัญเพราะเรารักเขามาก จนตอนนี้เหตุผลดีดีและความรักนี้แหละค่ะที่เหมือนกับทำให้เขากำลังจะเอามาเปลี่ยนตัวตนเราไปเรื่อยๆ เมื่อก่อนเราบอกเขาทุกอย่างแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเราไม่กล้าบอกเลยเพราะกลัวจะต้องทะเลาะกลัวว่าจะเลิกกัน จนตัวเองเริ่มทุกข์เริ่มเสียใจเริ่มร้องได้คนเดียว เริ่มรู้สึกว่าเราไม่เหลือตัวตนเราเลยเราอึดอัดเราเกร็งเราพยายามทำทุกอย่างที่เขาชอบหรือไม่ทำสิ่งที่เขา ตอนนี้เราสองจิตสองใจมากเลยใจหนึ่งก็อยากจจะมีเขาอยู่แต่อีกใจก็อยากจะเลิก แต่เราก็กลัวว่าเราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกเราเป็นห่วงเขาค่ะ เรารู้สึกเราไม่เป็นตัวของตัวเองเลยค่ะไม่ค่อยมีความสุขเลย เราควรทำไงดีค่ะ???
เหมือนไม่ใช่ตัวตนเรา ควรทำไงดีค่ะ??