สวัสดีค่ะ
เราจะมาเล่าประสบการณ์เฉียดตายที่ผ่านมาหลายปีแล้ว เผื่อเป็นประโยชน์นะคะ

เรื่องที่เราเล่านี่ผ่านมาหลายปีแล้วแต่เราจำไม่รู้ลืม บวก ภูมิใจมากๆ ที่รอดมาได้

เหตุเกิดจากเราเลิกอ่านหนังสือจากห้องสมุดในมอแล้วเดินกลับหอคนเดียวค่ะ
และ ระหว่างทางเดินมีสุนัขตามค่ะ
หมาสิบกว่าตัวที่กำลังห้าวเป้งจะกัดเรา เนื่องจากฤดูผสมพันธุ์ มันอยากห้าวอวดตัวเมีย
อ่านไม่ผิดค่ะ เราเป็นผู้หญิงคนเดียวอยู่ท่ามกลางสุนัขสิบกว่าตัว T_T
มันทั้งเห่าและพยายามเข้ามาจะรุมกัดเราค่ะ
แต่โชคดีอย่างนึงคือ เราเลี้ยงสุนัขและเราไม่กลัวสุนัข ทำให้มันกล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าเข้าหา
เชื่อเราเถอะว่าสุนัขมันมีเซ้นส์ว่าคนๆ นั้นกลัวสุนัขมั้ย (ถ้าเป็นคนกลัวนี่โอกาสโดนกัดสูงมากกก หมามันเลือก มันรู้)

ในตอนนั้นใจเราคิดคือ ชิ-หายแล้ว หมาสิบกว่าตัว รอบทิศทาง ลองคิดภาพได้เลยว่าถ้าโดนกัดเราจะเหลือสภาพไหน
ขนาดเราเป็นคนไม่กลัวหมาเรายังใจแป้ว มันน่ากลัวมากนะ
เวลาแต่ละนาทีของเรานี่เหมือนเป็นชั่วโมง เราลุ้นทุกวินาทีว่าเราจะรอดไหม...และสุดท้ายก็รอดค่ะ

ในตอนนั้นขั้นตอนแรกสุดของเราที่รู้สึกไม่ดีคือ หมาเล็งเราค่ะ มันเหมือนแท็คทีมรวมใจจะเข้ามากัดเราให้ได้แต่มันก็ยังไม่เข้า มันเดินๆวิ่งๆ ตามเรา
ตอนนั้นเรารู้เลยว่า เราห้ามตื่นกลัวเด็ดขาด สติตอนนั้นคือสำคัญที่สุด ห้ามวิ่งเด็ดขาด ห้ามถอย ห้ามหนี ไม่งั้นโดนวิ่งรุมกัดแน่ๆ
ตอนนั้นเราพยายามทำตัวให้ปกติค่ะ คือเดินอย่างช้าๆ มันก็จะรักษาระยะห่างกับเรา
แต่พอเราเริ่มเดินเร็ว คราวนี้ตัวนึงมันพุ่งชาร์ตเข้ามาค่ะ
ในตอนนั้น เราหันขวับ แล้วชี้หน้ามันเลย ร้องตะโกนเสียงดัง "หยุด!" แบบเสียงแข็งๆ แล้วจ้องตามันค่ะ  ห้ามหลบตาค่ะ
ระหว่างนั้นก็ต้องพยายามมองรอบๆ ดูตัวอื่นไปด้วย
ทริคอีกอย่างคือห้ามให้หมาอยู่ด้านหลังเด็ดขาดค่ะ เพราะหมามันจะเล็งด้านหลังมากกว่าด้านหน้า
ทีนี้เราก็เลยค่อยๆ ก้าวเดินถอยหลังค่ะ ก้าวเดินแบบธรรมชาติขาไม่สั่น ไม่ช้าไม่เร็วเกินไป แบบเหมือนเดินปกติ
ส่วนมือก็ต้องชี้ ตาต้องจ้อง เสียงก็ต้องตะโกนเป็นพักๆ ถ้ามีหมาตัวไหนพุ่งเข้ามาใกล้
ตัวไหนเข้ามาใกล้เราก็ตะโกนชี้หน้า ถือกระเป๋ามาเหวี่ยงสู้
ตอนนั้นเราอยู่ตรงกลาง เวลาเราเดินนี่เดินหมุน เดินชี้ เป็นวงกลมเลย ค่อยๆ ก้าวถอยไปเรื่อยๆ
ตอนนั้นเหงื่อแตกเลยค่ะ เพราะไม่รู้ว่าเราจะพลาดวินาทีไหน เพราะหมารอบทิศจริงๆ
สำคัญที่สุดคือเรากลัวหรือเราวิ่ง หรือเดินผิดนิดเดียวก็จบ
เวลาผ่านไปช้ามาก เวลาเราเดิน
ตอนเดินไปก็พยายามสอดส่องพื้นค่ะว่ามีอาวุธอะไรใช้ได้บ้าง มีไม้เก็บไม้ มีหินเก็บหิน แต่จะไม่ใช้จนกว่าจะจวนตัว
ถ้ามีกิ่งไม้จะดีใหญ่ เพราะ หมากลัวกิ่งไม้ที่มีใบไม้ด้วยค่ะ ค่อนข้างปลอดภัยกว่าไม้ธรรมดา
เราเดินถอย เดินหมุน อย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนเริ่มทิ้งห่าง
แต่พอทิ้งห่างแล้วเราก็ยังไม่วิ่งนะคะ ยังไงก็ห้ามเด็ดขาดเพราะถ้าหมามันตัดสินใจวิ่งแล้วหนีไม่ทันชัวร์
ผลสุดท้ายคือ เรารอดจากการโดนหมาหมู่รุมกัดมาได้ ปลอดภัยทุกประการ ไม่บุบสลาย

ดังนั้นถ้าใครเจอเหตุการณ์แบบนี้นะคะ
1 สติ ค่ะ
สิ่งที่สำคัญคือสติ ห้ามลน ห้ามตื่นตระหนก เพราะถ้าเรากลัว หมามันจะรู้ว่าเราอ่อนแอกว่ามัน มันกัดแน่ สัญชาตญาณมันบอก
2 อย่าวิ่ง อย่าหันหลังให้
เพราะหมาส่วนใหญ่มันไม่ชอบเผชิญหน้าค่ะ มันจะวิ่งกัดข้างหลัง น่องเอย ขาเอย หรือตอนเราล้ม ดังนั้นห้ามเด็ดขาดค่ะ ต้องทำตัวให้เหมือนเดินปกติที่สุด
3 เสียงต้องดัง ตาต้องจ้อง
ชี้หน้าด่ามันไปเลย อย่าเข้ามานะ ลองเข้ามาสิจะตีนะ หยุดเดี๋ยวนี้
4 อาวุธ
อะไรสามารถเอามาป้องกันตัวได้ต้องหาค่ะ กิ่งไม้ยาวๆ ก้อนหิน กระเป๋า หนังสือ หรืออะไรก็ได้ แต่ห้ามใช้จนกว่าจะจวนตัว เพราะถ้าโยนมั่วๆ จะเป็นการยั่วยุหมาแทน

ใครมีทริคอะไรก็เอามาแชร์กันได้นะคะ