โอเค ...
หุ่นอาจไม่คล้ายกับซินเดอเรลล่าสักเท่าไร
แต่ว่า .... ชะตาชีวิตคล้ายๆกัน
ขอเมาท์หน่อยเถอะค่ะ อัดอั้นตันใจกับการตัดสินใจของตัวเองมาก แล้วหาที่ระบายไม่ได้ 55
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็น Fanclub final fantasy เข้ากระแสเลือด (ภาค 9,10-1)
แล้วเราก็ชอบออเคสตร้าของไฟนอลมาก ฝันอยากไป Distant World Concert มาโดยตลอด
เล่นจัดกันแต่แถบยุโรป
ก่อนหน้านี้เราพอจะมีเงินเก็บ พออยู่พอกินอย่างสบายๆ เคยตะกายไปตามหา Square enix shop ถึงแดนปลาดิบ
แต่แล้วก็เหมือนชะตาฟ้าดินกลั่นแกล้ง เราตกงานมาประมาณหนึ่งปี และมีภาระหนี้สินเข้าขั้นติดลบ
ตอนนี้ สภาวะคือกินอยู่กับแม่ ... เกาะแม่กินนั่นแหละค่ะ
ด้วยจิตสำนึกคือควรไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยจากเงินเก็บที่เหลือน้อยนิดแทบไม่พอค่าโทรศัพท์
จากที่เคยถลุงใช้จ่ายอย่างเปรมปรีดา และยิ่งไม่ควรขอเงินแม่หรือน้องสาว
เพื่อไปดูคอนเสริททั้งๆที่อายุ 30 แล้วตกงานอยู่ (ความจริงคือไม่ยอมทำงาน)
ลำพังจะหาเงินด้วยงานที่ทำอยู่ตอนนี้ก็ต้องใช้ระยะเวลาค่อนข้างมาก
แต่ว่า..... ไฟนอลแฟนตาซีที่รัก ที่รอมาตลอดสามสิบปี (เยอะไป อาจไม่ถึง แต่ก็กว่าสิบปีแหละ)
ก็ทำร้ายจิตใจเหลือเกิน นางมาเปิดคอนเสริท ครั้งรงครั้งแรก (ก็ดีใจ) แต่มาอะไรกันตอนนี้ ค่าบัตรขั้นต่ำ 1200 บาท
ก็ยังไม่มีความสามารถพอที่จะแบ่งไปเปย์กับความสุขตัวเองได้ ยิ่งคิดว่าถ้าตัดสินใจไปดูจริงๆ
ก็จะมีภาระค่าเดินทางและที่พักตามมาอีก เพราะอยู่ ตจว
ตอนที่ทำงาน กทม ทำไม ไม่มาาาาาาาาาาาาา หาาา ฮือออ
บ่นและระบายแค่นี้แหละค่ะ ขอตัวไปหาระยะเวลาทำใจ
นี่ยิ่งกว่าอกหักอีกค่ะ รักผู้ชายไม่กี่ปียังจิ๊บๆ เพี้ยนไปนิดหน่อย
แต่การไม่มีตังไปเจอสิ่งที่รักมากว่าสิบปีนี่แย่กว่าเยอะเลย
เราคงไม่เจอกันแล้วล่ะค่ะเจ้าชาย ไม่ต้องตามหานะคะ 55555
นางฟ้าแม่ทูนหัวเสกได้แค่ฟักค่ะ ของจริงไม่มีรองเท้าแก้วแบบในเทพนิยายซักนิด
และไม่สามารถปีนหลังคาไปแอบดูได้แบบ ViVi ด้วยค่ะ
นี่แหละความโหดร้ายและความหมายของชีวิต
ลาก่อนนนน Dream at Midnight
เพ้อเยอะ อย่าว่ากันนะคะ T T
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นซินเดอเรลล่า ที่ไม่ได้รับเชิญไปงานเต้นรำของเจ้าชาย 555 (Final Fantasy concert)
หุ่นอาจไม่คล้ายกับซินเดอเรลล่าสักเท่าไร
แต่ว่า .... ชะตาชีวิตคล้ายๆกัน
ขอเมาท์หน่อยเถอะค่ะ อัดอั้นตันใจกับการตัดสินใจของตัวเองมาก แล้วหาที่ระบายไม่ได้ 55
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็น Fanclub final fantasy เข้ากระแสเลือด (ภาค 9,10-1)
แล้วเราก็ชอบออเคสตร้าของไฟนอลมาก ฝันอยากไป Distant World Concert มาโดยตลอด
เล่นจัดกันแต่แถบยุโรป
ก่อนหน้านี้เราพอจะมีเงินเก็บ พออยู่พอกินอย่างสบายๆ เคยตะกายไปตามหา Square enix shop ถึงแดนปลาดิบ
แต่แล้วก็เหมือนชะตาฟ้าดินกลั่นแกล้ง เราตกงานมาประมาณหนึ่งปี และมีภาระหนี้สินเข้าขั้นติดลบ
ตอนนี้ สภาวะคือกินอยู่กับแม่ ... เกาะแม่กินนั่นแหละค่ะ
ด้วยจิตสำนึกคือควรไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยจากเงินเก็บที่เหลือน้อยนิดแทบไม่พอค่าโทรศัพท์
จากที่เคยถลุงใช้จ่ายอย่างเปรมปรีดา และยิ่งไม่ควรขอเงินแม่หรือน้องสาว
เพื่อไปดูคอนเสริททั้งๆที่อายุ 30 แล้วตกงานอยู่ (ความจริงคือไม่ยอมทำงาน)
ลำพังจะหาเงินด้วยงานที่ทำอยู่ตอนนี้ก็ต้องใช้ระยะเวลาค่อนข้างมาก
แต่ว่า..... ไฟนอลแฟนตาซีที่รัก ที่รอมาตลอดสามสิบปี (เยอะไป อาจไม่ถึง แต่ก็กว่าสิบปีแหละ)
ก็ทำร้ายจิตใจเหลือเกิน นางมาเปิดคอนเสริท ครั้งรงครั้งแรก (ก็ดีใจ) แต่มาอะไรกันตอนนี้ ค่าบัตรขั้นต่ำ 1200 บาท
ก็ยังไม่มีความสามารถพอที่จะแบ่งไปเปย์กับความสุขตัวเองได้ ยิ่งคิดว่าถ้าตัดสินใจไปดูจริงๆ
ก็จะมีภาระค่าเดินทางและที่พักตามมาอีก เพราะอยู่ ตจว
ตอนที่ทำงาน กทม ทำไม ไม่มาาาาาาาาาาาาา หาาา ฮือออ
บ่นและระบายแค่นี้แหละค่ะ ขอตัวไปหาระยะเวลาทำใจ
นี่ยิ่งกว่าอกหักอีกค่ะ รักผู้ชายไม่กี่ปียังจิ๊บๆ เพี้ยนไปนิดหน่อย
แต่การไม่มีตังไปเจอสิ่งที่รักมากว่าสิบปีนี่แย่กว่าเยอะเลย
เราคงไม่เจอกันแล้วล่ะค่ะเจ้าชาย ไม่ต้องตามหานะคะ 55555
นางฟ้าแม่ทูนหัวเสกได้แค่ฟักค่ะ ของจริงไม่มีรองเท้าแก้วแบบในเทพนิยายซักนิด
และไม่สามารถปีนหลังคาไปแอบดูได้แบบ ViVi ด้วยค่ะ
นี่แหละความโหดร้ายและความหมายของชีวิต
ลาก่อนนนน Dream at Midnight
เพ้อเยอะ อย่าว่ากันนะคะ T T