เราเรียนยุนะเหตุใดถึงไม่ใครอยากคบเราเลยอยากเปนเพื่อนไม่ใช่เปนคนไม่ดีดีมากจนเปนครที่ชื่อมากในสายตาเขาเราก้อตั้งใจเรียนเวลาทำงานกลุ่มเพื่อนจะทิ้งให้อยู่คนเดียวเพราะว่าอยู่คนเดียวสักมากกว่าวันเราก้ออยู่แต่ห้องสมุดไม่ได้ว่าใครแต่ทำไมทำเหมือนเราไม่ใช่คนอย่างนี้ละจะอดทนได้แค่ไหนกันกว่าจะเรียนจบม.ปลายเราไม่เคยจะว่าใครด่าใครเราพูดเพราะทำไมกันพวกคุนถึงแล้งน้ำใจไม่สนสารคนอื่นเมื่อไหร่กันที่เวรกรรมจะตามทันอยากร้องไห้มากมายทนค่ะทนทนเราอยากร้องไห้มากอยากถามว่าเราไปทำอะไรไห้เราช่วยงานทุกอย่างนะ