คือตอนเราคบกะเเฟนช่วงสามปีเเรก ดีทุกอย่างค้ะ ในเฟสนี่บอกรัก หวงเราบอกรักเราทุกวัน ไปโน่นนี่บ่ยมากขาดกันเเทบไม่ได้ เฟสนี่ไครมายุ่งกับเรา ขอเแนเพื่อนเค้าจะลบหมด เค้าขี้หวง เเต่พอมาเเต่งงาน เค้าเทบไม่สนใจ ยิ่งเราท้องเเล้วอ้วนขึ้น เฟส พอเราคุยกันเราถามเค้านิดเดียวมาหาว่สเราหาเรื่อง บล้อคเฟสเรา เพื่อนเค้าพูดถึงเราในเฟส เค้าก้ลบความคิดเห็นเหมือนไม่อยากไห้ไครเก็นชื่อเรา ไม่อยากไห้ไครรู้ว่าคบกัน วลาไปกินข้าวเราอยากกินข้างนอก บอกซื้ไปกินบ้าน เหมือนกลัวมีคนเห็น ไม่เคยจะบอกรัก ไม่เคยจะสนใจด้วยซ้ำ จนบางครั้ง อยากเลิกมาก ตอนคบกันเเทบจะมีอัไรกันทุกวัน พอเเต่งเเล้ว อาทิดมีครั้ง ครั้งละไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ บางทีเราขอว่าขอนานหน่ยน้ะ เค้าก้ไม่สนใจ จนบางทียากไปเอากะคนอื่นด้วยซ้ำ เหมืนเค้าเบื่อ เค้าไม่สนใจ ไม่เคยบอกว่าน่ารัก ไม่เคยบอกว่าคิดถึง ไม่ยอมไห้ไปเที่ยวด้วย เพระบอกว่าไม่อยากไห้เราไป เพราะเราอ้วน พอเราคิดมาก หน้าบูด หาว่สเราหาเรื่องทะเลาะ ตะคอกไส่ เวลาทะเลาะกันเค้าชอบคุยกับคนอื่น เฟสเราเค้าเเทบไม่เคยจะมายุ่งด้วยซ้ำ เราก้เข้าใจว่าเราอ้วนขึ่นเยอะ เเต่บางครั้งเค้าควนสนใจเราบ้าง เราเห้นคนอื่นเมียเค้าขี้เหร่ขนาดไหน สามีคนอื่นเค้ายังรักก เรายากเลิดนี่ผิดมั้ยค่ะ บางทีง้อเค้าจนตัวเองไม่เหลือค่าอะไรเลยย ทีเราทนอยู่ก้เพราะลูก อยากเลิก อยากไปอยู่กับคนที่เค้าเห็นค่าเรา ไม่ใช่เห็นความรู้สึกของเราเป็นของเล่นเเบบนี้
มีลูกเเล้วมันจำเป็นต้องจืดทุดอย่างมั้ย หรือเป็นเพราะตัวสามีเอง