.
เชียงราย.....ที่ต้องกลับมา
๐ เป้ใบหนึ่ง. คล้องไหล่. ไม่หนักนัก
แต่หัวใจ. คล้องรัก. นั้นหนักกว่า
มาเชียงราย คล้ายคน ต้องมนตรา
แบกรักมา คืนให้. กับใครกัน
๐ กลับมาอีก. กี่ครั้ง. ก็ยังซึ้ง
เพราะคิดถึง. วันที่. เคยมึฝัน
แม่สลอง. คล้องใจ. ไว้ผูกพัน
หนาวคืนนั้น. เรายัง. นั่งนับดาว
๐ ภูชี้ฟ้า. ชี้ใจ. ให้แปลบเสียว
สองมือเรียว. เกี่ยวกุม. เนื้อนุ่มสาว
ชี้ชมแสง แห่งตาวัน. อันพร่างพราว
แม้หายหนาว แต่ยังดื้อ. จับมือเธอ.
๐ สัมผัสเนื้อ. เอื้อให้. ได้อบอุ่น
อ่อนละมุน. สัมผัสใจ. พาให้เผลอ
มากี่หน. ยลกี่ครั้ง. ก็ยังเพ้อ
หลงละเมอ. เก้อคอย. ปล่อยภวังค์
๐ ที่สามเหลี่ยม. ทองคำ. น้ำเอ่อล้น
น้ำใจคน. งดงาม.ทั้งสามฝั่ง
อยากว่ายน้ำ. ข้ามมา. หาเธอจัง
ที่ต้องยั้ง . เพราะวันนี้. ไม่มีใคร
๐ มาเชียงราย อีกกี่ครั้ง ยังไม่รู้
ถึงจะอยู่. ห่างกัน นั้นก็ใช่
เอ่ยถามใจ ใยไม่ฟัง. บ้างหรือไร
ว่าทำไม. ดื้อดึงนัก. อยากกลับมา
"ครูเปี๊ยก"
20 สิงหาคม 2561
14.32
ปล.ไปแอ่วเชียงรายกันอีกครั้งนะครับ
ขออนุญาตตามคุณruennara กับ คุณส่องแสงตะวันฉาย ไปด้วยคนนะครับ
เชียงราย ที่ต้องกลับมา
เชียงราย.....ที่ต้องกลับมา
๐ เป้ใบหนึ่ง. คล้องไหล่. ไม่หนักนัก
แต่หัวใจ. คล้องรัก. นั้นหนักกว่า
มาเชียงราย คล้ายคน ต้องมนตรา
แบกรักมา คืนให้. กับใครกัน
๐ กลับมาอีก. กี่ครั้ง. ก็ยังซึ้ง
เพราะคิดถึง. วันที่. เคยมึฝัน
แม่สลอง. คล้องใจ. ไว้ผูกพัน
หนาวคืนนั้น. เรายัง. นั่งนับดาว
๐ ภูชี้ฟ้า. ชี้ใจ. ให้แปลบเสียว
สองมือเรียว. เกี่ยวกุม. เนื้อนุ่มสาว
ชี้ชมแสง แห่งตาวัน. อันพร่างพราว
แม้หายหนาว แต่ยังดื้อ. จับมือเธอ.
๐ สัมผัสเนื้อ. เอื้อให้. ได้อบอุ่น
อ่อนละมุน. สัมผัสใจ. พาให้เผลอ
มากี่หน. ยลกี่ครั้ง. ก็ยังเพ้อ
หลงละเมอ. เก้อคอย. ปล่อยภวังค์
๐ ที่สามเหลี่ยม. ทองคำ. น้ำเอ่อล้น
น้ำใจคน. งดงาม.ทั้งสามฝั่ง
อยากว่ายน้ำ. ข้ามมา. หาเธอจัง
ที่ต้องยั้ง . เพราะวันนี้. ไม่มีใคร
๐ มาเชียงราย อีกกี่ครั้ง ยังไม่รู้
ถึงจะอยู่. ห่างกัน นั้นก็ใช่
เอ่ยถามใจ ใยไม่ฟัง. บ้างหรือไร
ว่าทำไม. ดื้อดึงนัก. อยากกลับมา
"ครูเปี๊ยก"
20 สิงหาคม 2561
14.32
ปล.ไปแอ่วเชียงรายกันอีกครั้งนะครับ
ขออนุญาตตามคุณruennara กับ คุณส่องแสงตะวันฉาย ไปด้วยคนนะครับ