สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราขออนุญาตทัาวความถึงน้องคนนี้ก่อนนะคะ
สมมติว่าน้องชื่อดีนะคะ เป็นผู้หญิง ปัจจุบันอยู่ป.4 อายุประมาณ 9-10 ขวบ น้องคนนี้โดนพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เด็ก แล้วป้าหนู (ชื่อสมมตินะคะ) ที่รับทำงานบ้านให้เราเค้าสงสาร เลยเลี้ยงดูอยู่ที่บ้านด้วย แล้วส่งเสียเหมือนลูกคนหนึ่งค่ะ นอกตากนี้ก็ยังมีอีกครอบครัวหนึ่งที่ช่วยดูแลน้องเค้าด้วย (ให้น้องเรียกว่าแม่เลย) โดยปกติแล้วป้าหนูเค้าจะไปรับน้องคนนี้มาจากโรงเรียน แล้วแกก็จะให้น้องดีไปเล่นกับอีกครอบครัวนั้นก่อน เพราะแกต้องไปทำงานค่อ แล้วค่อยรับกลับมานอนด้วยกันค่ะ
ด้วยความว่าบ้านเราอยู่ในละแวกเดียวกัน ก็เกิดความสงสาร ก็เลยให้เงินน้อง เช่น ค่าเล่าเรียน, ค่าขนม, ค่าเครื่องแต่งกาย มาตั้งแต่เกิด เพระรุ้ด้วยว่าทั้งสองครอบครัวไม่ได้มีเงินมากมาย เรื่องค่าใช้จ่ายพวกนี้สำหรับบ้านเราก็คิดว่ามันไม่ได้มากมายอะไร
ต่อมาปิดเทอมจะขึ้นปีหนึ่งก็ว่าง ไม่มีอะไรทำ ป้าหนุก็เลยขอให้เราช่วยสอนพิเศษให้น้องหน่อย ถือว่าให้น้องเค้าใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เดี๋ยวเค้าจะให้เงินเรา เราก็ตกลงค่ะ แต่ว่าไม่เอาเงินนะะ หนุชอบสอนอยู่แล้ว ถือว่าหนูไม่มีอะไรทำก็ได้ค่ะ นับแต่นั้นมาเราก็สอนน้องในช่วงตอนบ่ายๆ จะสอนพวดการบ้าน หรือถ้าไม่มีการบ้านก็จะเป็นพวกภาษาอังกฤษ หรือเลข
แต่สิ่งที่เราเจอเวลาสอนน้องก็คือ น้องชอบโกหก คือโกหกแบบที่ตอนแรกเราไม่เอะใจเลยค่ะ แต่พอผ่านมาสักพักก็เริ่มรู้สึก ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์นะคะ
น้องดี :: พี่ขา พอดีหนูต้องทำรายงานวิชาประวัติศาสตร์ แล้วเพื่อนหนูเอาไปเก็บ แล้วเค้าทำหาย พี่ช่วยหนูทำใหม่หน่อยได้มั้ยคะ
เรา :: ได้ค่ะ แต่หนูได้เซฟไฟล์ไว้มั้ยคะ? จะได้ไม่ต้อองทำใหม่
น้องดี :: ไม่ได้เซฟไว้ค่ะ หนูไปทำที่ร้านคอม
เรา :: โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยค่ะ
ผ่านไปสักพัก
น้องดี :: พี่คะ ตรงนี้ทำยังไงหรอคะ?
เรา :: ตรงไหนคะ
น้องดี :: เราจะหาข้อมูลยังไงคะ? หนุทำไม่เป็น
เรา :: อ๋อ /แล้วก็อธิบาย/
น้องดี :: แล้วยังไงต่อหรอคะ
เรา :: /เริ่มเอะใจ แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็อธิบายให้น้องต่อ/
น้องดี :: งั้นแค่นี้ก็เสร็จแล้วใช่มั้ยคะ ปริ้นได้เลยมั้ย
เรา :: อันนี้มันแค่ข้อมูลเองนะคะ หนูต้องเอาข้อมูลไปใส่ในเวิร์ดสิคะ สรุปก่อนหน้านี้หนูได้ทำมั้ยเนี่ย?
น้องดี :: ทำค่ะ แต่ให้พี่ที่ร้านคอมทำให้
ตอนแรกเราฟังก็ไม่ได้อะไรมากหรอกนะคะ แต่พอนึกๆไปมาปกติแล้วคนที่ร้านคอมเค้าจะทำให้ทั้งหมดเลยหรอคะ ไม่ใช่แค่การนำข้อมูลใส่เวิร์ดนะคะที่น้องทำไม่ได้ แต่การหาข้อมูลจากอินเตอร์เนตก็ทำไม่ได้เช่นกันค่ะ จนเรารู้สึกว่าน้องเค้าโกหกเรื่องทำรายงาน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปค่ะ เพราะเหมือนไม่มีหลักฐาน
บางครั้งเราสอนภาษาอังกฤษน้อง ก็พบว่าน้องค่อนข้างอ่อน ตอนนั้นสอนเรื่องวันค่ะ เป็นคำศัพท์ พบว่าน้องไม่สามารถอ่านได้เลย แต่น้องก็บอกกับเราว่าที่โรงเรียนไม่ได้สอนอะไรเลย ตอนเราถามถึงเรื่องวิชาคณิต น้องก็บอกว่าครูไม่ได้สอน จนทำให้เรางงว่าสรุปโรงเรียนสอนอะไรเนี่ย เลยให้น้องไปเอาสมุดหรือหนังสือมาดูหน่อย เพราะไม่งั้นเราก็จับทางสอนไม่ได้เหมือนกัน แต่พอเอามาเปิดดู เอ้า! ก็เรียนนี่ ทำไมเรื่องแค่นี้ต้องโกหกด้วย ตอนนั้นก็ได้แต่บอกว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้ ถ้าไม่ได้ก็บอกมา พี่จะได้สอนให้หนูเข้าใจ
แต่พอหนักเข้าเรื่อยๆ น้องเค้าเริ่มโกหกมากขึ้นค่ะ เช่น มาขอเงินจากแม่เราแล้วบอกว่าจะเอาไปซื้อวัตถุดิบทำแซนด์วิชส่งครูในห้อง แม่เราก็ถามต่อว่าจะเอาไปซื้ออะไรบ้างเพื่อแม่จะไปซื้อให้ น้องก็บอกว่ามีพวกขนมปัง แฮม ชีส ทูน่า ปูอัด แล้วก็ผักบางอย่างค่ะ ซึ่งแม่เราก็สงสัยสิคะเพราะโรงเรียนเป็นแค่โรงเรียนรัฐบาล ซึ่งไม่น่าสั่งของมากขนาดนี้ แต่น้องดีก็บอกว่าคุณครูสั่งค่ะ แม่เราเลยให้เงินไป แต่ไปกำชับกับคุณยายด้วยว่าถ้าป้าหนูมาที่บ้านให้ถามป้าหนูด้วยว่าอะไรยังไง สักพักน้องดีก็เข้ามาหายายเราแล้วขอเงินอีก แล้วบอกด้วยว่าเงินที่แม่เราให้นั้นไม่พอ ขอเงินเพิ่มอีก
ตกเย็นป้าหนูก็มาที่บ้านค่ะ ยายเราก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง ป้าหนูรู้ก็ตกใจค่ะ เพราะเค้าไม่รู้เรื่องนี้เลย เวลาปกติถ้าจะเอาค่าขนมป้ากับน้องจะมาด้วยกันทุกครั้ง ป้าเลยบอกว่าจะกลับไปจัดการน้องให้พร้อมเอาเงินมคืนค่ะ
เราอยากถามคุณพ่อคุณแม่หรือทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะ ในฐานะที่เราถือว่าใกล้ชิดน้องในระดับหนึ่งเราควรสอนเค้ายังไงดีคะ (เพราะอีกครอบครัวหนึ่ง เมื่อเค้ามีลูก เค้าเริ่มใช้น้องดีให้ทำนู่นนี่เยอะขึ้นค่ะ ทั้งๆที่น้องดีก็ยังเด็ก) เราไม่อยากให้น้องเป็นเด็กที่โกหกโดยเฉพาะกับคนแก่ที่เค้าเอ็นดูน้องมาก่อน เรากังวลว่าสักวันหากน้องยังคงทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ น้องจะไม่ได้อะไรอีกเลยเพราะไม่มีใครหรอกที่ชอบการหลอกลวง มันไม่น่ารัก
ยังไงก็ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
เด็กโกหก ควรทำอย่างไรดีคะ?
สมมติว่าน้องชื่อดีนะคะ เป็นผู้หญิง ปัจจุบันอยู่ป.4 อายุประมาณ 9-10 ขวบ น้องคนนี้โดนพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เด็ก แล้วป้าหนู (ชื่อสมมตินะคะ) ที่รับทำงานบ้านให้เราเค้าสงสาร เลยเลี้ยงดูอยู่ที่บ้านด้วย แล้วส่งเสียเหมือนลูกคนหนึ่งค่ะ นอกตากนี้ก็ยังมีอีกครอบครัวหนึ่งที่ช่วยดูแลน้องเค้าด้วย (ให้น้องเรียกว่าแม่เลย) โดยปกติแล้วป้าหนูเค้าจะไปรับน้องคนนี้มาจากโรงเรียน แล้วแกก็จะให้น้องดีไปเล่นกับอีกครอบครัวนั้นก่อน เพราะแกต้องไปทำงานค่อ แล้วค่อยรับกลับมานอนด้วยกันค่ะ
ด้วยความว่าบ้านเราอยู่ในละแวกเดียวกัน ก็เกิดความสงสาร ก็เลยให้เงินน้อง เช่น ค่าเล่าเรียน, ค่าขนม, ค่าเครื่องแต่งกาย มาตั้งแต่เกิด เพระรุ้ด้วยว่าทั้งสองครอบครัวไม่ได้มีเงินมากมาย เรื่องค่าใช้จ่ายพวกนี้สำหรับบ้านเราก็คิดว่ามันไม่ได้มากมายอะไร
ต่อมาปิดเทอมจะขึ้นปีหนึ่งก็ว่าง ไม่มีอะไรทำ ป้าหนุก็เลยขอให้เราช่วยสอนพิเศษให้น้องหน่อย ถือว่าให้น้องเค้าใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เดี๋ยวเค้าจะให้เงินเรา เราก็ตกลงค่ะ แต่ว่าไม่เอาเงินนะะ หนุชอบสอนอยู่แล้ว ถือว่าหนูไม่มีอะไรทำก็ได้ค่ะ นับแต่นั้นมาเราก็สอนน้องในช่วงตอนบ่ายๆ จะสอนพวดการบ้าน หรือถ้าไม่มีการบ้านก็จะเป็นพวกภาษาอังกฤษ หรือเลข
แต่สิ่งที่เราเจอเวลาสอนน้องก็คือ น้องชอบโกหก คือโกหกแบบที่ตอนแรกเราไม่เอะใจเลยค่ะ แต่พอผ่านมาสักพักก็เริ่มรู้สึก ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์นะคะ
น้องดี :: พี่ขา พอดีหนูต้องทำรายงานวิชาประวัติศาสตร์ แล้วเพื่อนหนูเอาไปเก็บ แล้วเค้าทำหาย พี่ช่วยหนูทำใหม่หน่อยได้มั้ยคะ
เรา :: ได้ค่ะ แต่หนูได้เซฟไฟล์ไว้มั้ยคะ? จะได้ไม่ต้อองทำใหม่
น้องดี :: ไม่ได้เซฟไว้ค่ะ หนูไปทำที่ร้านคอม
เรา :: โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยค่ะ
ผ่านไปสักพัก
น้องดี :: พี่คะ ตรงนี้ทำยังไงหรอคะ?
เรา :: ตรงไหนคะ
น้องดี :: เราจะหาข้อมูลยังไงคะ? หนุทำไม่เป็น
เรา :: อ๋อ /แล้วก็อธิบาย/
น้องดี :: แล้วยังไงต่อหรอคะ
เรา :: /เริ่มเอะใจ แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็อธิบายให้น้องต่อ/
น้องดี :: งั้นแค่นี้ก็เสร็จแล้วใช่มั้ยคะ ปริ้นได้เลยมั้ย
เรา :: อันนี้มันแค่ข้อมูลเองนะคะ หนูต้องเอาข้อมูลไปใส่ในเวิร์ดสิคะ สรุปก่อนหน้านี้หนูได้ทำมั้ยเนี่ย?
น้องดี :: ทำค่ะ แต่ให้พี่ที่ร้านคอมทำให้
ตอนแรกเราฟังก็ไม่ได้อะไรมากหรอกนะคะ แต่พอนึกๆไปมาปกติแล้วคนที่ร้านคอมเค้าจะทำให้ทั้งหมดเลยหรอคะ ไม่ใช่แค่การนำข้อมูลใส่เวิร์ดนะคะที่น้องทำไม่ได้ แต่การหาข้อมูลจากอินเตอร์เนตก็ทำไม่ได้เช่นกันค่ะ จนเรารู้สึกว่าน้องเค้าโกหกเรื่องทำรายงาน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปค่ะ เพราะเหมือนไม่มีหลักฐาน
บางครั้งเราสอนภาษาอังกฤษน้อง ก็พบว่าน้องค่อนข้างอ่อน ตอนนั้นสอนเรื่องวันค่ะ เป็นคำศัพท์ พบว่าน้องไม่สามารถอ่านได้เลย แต่น้องก็บอกกับเราว่าที่โรงเรียนไม่ได้สอนอะไรเลย ตอนเราถามถึงเรื่องวิชาคณิต น้องก็บอกว่าครูไม่ได้สอน จนทำให้เรางงว่าสรุปโรงเรียนสอนอะไรเนี่ย เลยให้น้องไปเอาสมุดหรือหนังสือมาดูหน่อย เพราะไม่งั้นเราก็จับทางสอนไม่ได้เหมือนกัน แต่พอเอามาเปิดดู เอ้า! ก็เรียนนี่ ทำไมเรื่องแค่นี้ต้องโกหกด้วย ตอนนั้นก็ได้แต่บอกว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้ ถ้าไม่ได้ก็บอกมา พี่จะได้สอนให้หนูเข้าใจ
แต่พอหนักเข้าเรื่อยๆ น้องเค้าเริ่มโกหกมากขึ้นค่ะ เช่น มาขอเงินจากแม่เราแล้วบอกว่าจะเอาไปซื้อวัตถุดิบทำแซนด์วิชส่งครูในห้อง แม่เราก็ถามต่อว่าจะเอาไปซื้ออะไรบ้างเพื่อแม่จะไปซื้อให้ น้องก็บอกว่ามีพวกขนมปัง แฮม ชีส ทูน่า ปูอัด แล้วก็ผักบางอย่างค่ะ ซึ่งแม่เราก็สงสัยสิคะเพราะโรงเรียนเป็นแค่โรงเรียนรัฐบาล ซึ่งไม่น่าสั่งของมากขนาดนี้ แต่น้องดีก็บอกว่าคุณครูสั่งค่ะ แม่เราเลยให้เงินไป แต่ไปกำชับกับคุณยายด้วยว่าถ้าป้าหนูมาที่บ้านให้ถามป้าหนูด้วยว่าอะไรยังไง สักพักน้องดีก็เข้ามาหายายเราแล้วขอเงินอีก แล้วบอกด้วยว่าเงินที่แม่เราให้นั้นไม่พอ ขอเงินเพิ่มอีก
ตกเย็นป้าหนูก็มาที่บ้านค่ะ ยายเราก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง ป้าหนูรู้ก็ตกใจค่ะ เพราะเค้าไม่รู้เรื่องนี้เลย เวลาปกติถ้าจะเอาค่าขนมป้ากับน้องจะมาด้วยกันทุกครั้ง ป้าเลยบอกว่าจะกลับไปจัดการน้องให้พร้อมเอาเงินมคืนค่ะ
เราอยากถามคุณพ่อคุณแม่หรือทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะ ในฐานะที่เราถือว่าใกล้ชิดน้องในระดับหนึ่งเราควรสอนเค้ายังไงดีคะ (เพราะอีกครอบครัวหนึ่ง เมื่อเค้ามีลูก เค้าเริ่มใช้น้องดีให้ทำนู่นนี่เยอะขึ้นค่ะ ทั้งๆที่น้องดีก็ยังเด็ก) เราไม่อยากให้น้องเป็นเด็กที่โกหกโดยเฉพาะกับคนแก่ที่เค้าเอ็นดูน้องมาก่อน เรากังวลว่าสักวันหากน้องยังคงทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ น้องจะไม่ได้อะไรอีกเลยเพราะไม่มีใครหรอกที่ชอบการหลอกลวง มันไม่น่ารัก
ยังไงก็ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ