ยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกเบื่อ
เข้าเรื่องเลยละกัน เรามีความสัมพันธ์ครั้งนี้ เรามีลูกติด1คน แต่ก่อนจะคบกันเราก็ถามเขาแล้วว่ารับได้ไหม เขาโอเคร คบกันไม่ถึงปีเราก็อยู่กินด้วยกันญาติผู้ใหญ่ก็คุยกันทำพิธีผูกข้อไม้ข้อมือ พากันหางานทำได้งานโรงงานที่เดียวกันแผนกเดียวกันเห็นหน้ากันทั้งวัน ช่วงเดือน ต.ค.60 สามีประสบอุบัติเหตุ แขนขาหัก เราดูแลเขาด้วยทำงานด้วย อดหลับอดนอน ทุกอย่างทำด้วยใจ เราก็คิดว่าเขาคงรับรู้และมองเห็นว่าเรารักเขาด้วยใจ สามีพักรักษาตัวเกือบ2เดือน พอหายดีเขากลับไปทำงานที่เดิมกับเรา ต่อมาทำงานได้เกือบ2ปี ความรู้สึกเราคิดว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไป การกระทำคำพูด อะไรที่เราไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากปากเขาเราได้ยินหมดเลยเราเสียใจมาก เราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับคนในที่ทำงาน ซึ่งฝ่าย ญ.มีครอบครัวแล้วมีลูก2คน ผญ.คนนั้นก็รู้จักเราก็ยังดันจะคุยกับสามีเรา ส่วนสามีเราก็รู้ว่ามันผิดก็จะคุยกับเขา ต่างคนต่างเล่นชู้ เลวพอกัน พอเราจับได้ ผญ.ขอโทษ สามีเราก็ขอโทษ แล้วบอกจะไม่ทำอีก เราก็ให้อภัยให้โอกาสแก้ตัว เพราะเห็นพึ่งคุยกันไม่นานคงไม่มีอะไร เลยตัดปัญหาลาออกจากงานทั้งคู้เพื่อตัดปัญหา ยอมเสียงาน เสียตำแหน่งที่ได้ปรับขึ้น แต่ที่ไหนได้มันไปแอบคุยกันอีก เราจับได้รอบนี้เรื่องใหญ่ เราบอกเลิกสามี แต่เขาไม่ยอมเลิก สรุปสามีเลิกติดต่อกับ ผญ.คนนั้นอย่างเป็นทางการ แต่ในตอนนี้ความรู้สึกเรามันไม่เหมือนเดิม ความไว้ความเชื่อมั่นมันไม่เหลือแล้ว ที่เหลือก็มีเพียงความผูกพันธ์และความรักที่ให้ไปหมดใจ เวลาจับมือความรู้สึกมันหวั่นๆ เวลากอดรู้สึกหวิวๆ มันไม่มีความสุขเหมือนเมื่อก่อน เขาก็ดูไม่สนใจเราเลย เหมือนอยู่ด้วยกันเฉยๆไปวันๆ เฮ้อ เพื่อนช่วยให้คำปรึกษาเราที เราควรทำยังไง