คบกันกับแฟนมาสักหนึ่ง ราว 6-7 เดือน
เราได้ไว้ใจแฟนมากเกินไป  โดยการเอาทองและสิ่งของที่มีค่าของเรา ฝากไว้ที่หอแฟนเก็บไว้ในเซฟของแฟนซึ่งตอนแรกเราถามว่า เซฟนี้มีใครรู้รหัสบ้าง แฟนเราตอบว่า พ่อ ตัวแฟนและเรา  เราก็เลยไว้ใจนำทองและของมีค่าใส่ไว้ และจากนั้นเวลาผ่านไปประมาณ 3-4 เดือน
เรากำลังจะเดินทางไปเที่ยว ตจว.ซึ่งอีก 5 วันจะถึงวันเดินทาง เราก็ได้คุยกับแฟนว่าเราไม่มีเงินสดเลย  ทำยังไงดีก็จะใกล้วันไปเที่ยวแล้ว เราก็เลยบอกแฟนว่าวิธีสุดท้ายก็คือ จะเข้าไปเอา "ทอง" นะ เอาไปจำนำนะ  และเวลาผ่านไปก่อนถึงวันเดินทาง 1 วัน เราก็โทรหาแฟนถามว่าหอเข้าได้มั้ย จะเข้าไปเอาทองมาจำนะ  แล้วแฟนก็ตอบมาว่า เดี๋ยวโทรถามให้แปป เวลาผ่านไป 5 นาที ได้รับคำตอบว่า ทอง แม่เราเอาไปแล้วเมื่อวาน
เราก็โมโหมากๆนะ แล้วก็ถามกลับไปว่า เอาไปได้ยังไง ไม่ใช่ของตัวเอง  นั้นทองของเรามาเอาไปได้ยังไง? เอาไปแล้วไม่มีการบอกกล่าว? การเอาของของคนอื่นไปและไม่บอกกล่าวนั้น เขาเรียกว่า "ขโมย" มั้ย?
เราก็ถามแฟนไปว่า : แม่เอาไปทำอะไร แล้วรู้เรื่องด้วยมั้ยที่แม่เอาไป?
แฟนตอบ : ไม่รู้ และพร้อมว่าพึ่งรู้เหมือนกันว่าแม่มาเอาทองไป
เราก็ถามแฟนไปว่า : แล้วแม่รู้รหัสเซฟได้ไง รู้ว่ามีทองอยู่ในนั้นได้ไง?
แฟนตอบ : น่าจะไปแอบถามจากพ่อ ว่ากล่องนั้นรหัสอะไร และพร้อมเคยเล่าว่าแฟนตัวเองเก็บเงินสดจนซื้อเป็นทองไว้เลยเก็บไว้หอ และบอกว่าไม่คิดว่าแม่ตัวเองจะทำแบบนี้ และคิดแบบนี้
พร้อมกับแม่บอกว่าการที่แม่เอาทองไป แม่ไม่ผิด แม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว จะนำทองมาเก็บไว้หรือไปทำอะไรก็ไม่ผิด และจะให้แม่ไปขอโทษ แม่ไม่ทำเพราะแม่คือ ผู้ใหญ่ และแม่คิดว่า แฟนลูกกับลูก ก็คือคนเดียวกัน จะเอาไปก็ไม่ผิด แต่ทำไมไม่คิดว่าแม่เดือดร้อนบ้าง
เราก็บอกแฟนไปว่า : นี่หรอวิธีการของผู้ใหญ่เขาทำกัน แค่เอาไปไม่บอกก็ผิดแล้ว ขโมย ชัดๆๆๆ โตมาด้วยอะไร ความเป็นผู้ใหญ่เขาไม่ทำกันแบบนี้หรอก ถ้าแม่เดือดร้อน ไม่มีหรอกที่ลูกคนไหนจะไม่ช่วย แต่มาทำแบบนี้มันไม่ใช่เรื่อง ทำอะไรต้องบอกสิ ไม่ใช่มาใช้ความเป็นแม่และความเป็นผู้ใหญ่ในการทำแบบนี้ซึ่งมันไม่ถูกต้อง ที่บ้านเขาเรียก “ขโมย”   ใครๆเขาก็เดือดร้อนกันทั้งนั้นแหละ แต่เขาไม่ทำกันแบบนี้ ซึ่งมันไม่ใช่ความคิดของผู้ใหญ่ เราก็บอกเลิกแฟนไปในวันนั้น
เวลาผ่านไป 5 วัน
แฟน : แม่เขาหวงศักดิ์ศรี เขาบอกไม่ขอโทษ  ขนาดนี้เป็นแค่แฟน ถ้าวันไหนได้เป็นสะใภ้ กูจะไม่ต้องไปกราบตีนเลยหรอ? แล้วพร้อมบอกลูกชายตัวเองว่า เลือกเอาระหว่าง “แม่” กับ “แฟน”?
เรา : อ้าว แต่แม่ทำผิด ขโมย ยังไม่ยอมรับผิดอีก ศักดิ์ศรีอะไร? ศักดิ์ศรีบ้าบออะไรในการขโมยของคนอื่นหรอ  แม่ไม่น่าเกิดมาเป็นแม่คนนะ ไม่รู้โตมาได้ยังไง นี่งงมากๆที่แม่ให้เลือกระหว่าง แม่ กับ แฟน (เคยเจอแต่ในละครช่อง 7) เอาตรรกะอะไรมาคิดคะคุณแม่ ตัวเองทำผิด ขโมย ของคนอื่นไม่พอ มาบังคับลูกตัวเอง นี่ “พ่อแม่รังแกฉัน” ชัดๆๆ (แต่เรารู้อยู่แล้วคะยังไงต้องเลือกแม่  แต่เราต้องการคำ “ขอโทษ” จากปากแม่เขา)
แฟน : แม่ก็เป็นแบบนี้แหละ เห็นมั้ยวันนี้โทรไปก็ไม่ได้อะไร คนไม่สำนึกก็ไม่มีวันสำนึก แกไม่มีทางสำนึกหรอก และ แม่บอกทำเพื่อลูกชายและครอบครัว ถ้าจะให้แม่คืนตอนนี้แม่ไม่มีให้ และพร้อมบอกแม่แกยอมรับนะว่าเอาไป แต่ไม่ยอมรับว่าเป็น “ขโมย”
เรา : สตั้นอยู่น๊า ยอมรับว่าเอาไป แต่ไม่ยอมรับว่า “ขโมย” แม่คะ พ่อแม่หนูสอนเสมอการที่หยิบของคนอื่นไป โดยไม่บอกกล่าวเจ้าของเขา เขาเรียกว่า “ขโมย”นะคะ ไม่เคยมีใครบอกคุณแม่เลยหรอคะ  ขนาดลูกชายยังว่าแม่ตัวเองไม่สำนึก ดังนั้นเขาก็คงรู้ดี  รู้อยู่แกใจว่าแม่ตัวเองเป็นคนยังไง และเราก็ถามกลับไปว่า จะคืนได้วันไหนขอระบุวันชัวร์ เพราะเดือนร้อนเหมือนกัน
แฟน : บอกสิ้นเดือนหน้านะแม่บอก
เวลาผ่านไปประมาณ 25 วัน
เราโทรไปหาแม่แฟน :  แม่คะ ขอเลื่อนวันเร็วขึ้นได้มั้ยคะ พอดีมีความจำเป็น
แม่แฟน : งั้นแม่ขอเลขบัญชีได้มั้ย แม่คืน 18XXX บาท ได้มั้ย
เรา : หัวเราะเล็กๆ แม่คะ ถ้าคืน 18XXX บาท หนูก็ขาดทุนสิคะ เพราะนู๋ซื้อมาตั้ง 19XXX บาท
คิดในใจ(คือขโมยของกูไปไม่พอพร้อมกล้าต่อลองราคากูอีก)  “กูยอมใจเลย ความเป็นแม่คน”
และตอนนี้เวลาก็ครบ 1 เดือน ก็ยังไม่มีวี่แววความรับผิดชอบจากลูกชายและแม่ในการคืนทอง
ที่ออกมาแชร์ประสบการณ์อยากเตือนสติไม่ว่าผู้หญิงและผู้ชายการที่คบดูใคร สำนวนนี้ยังใช้ได้ผลอยู่นะคะ
“ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่”
เรายอมรับคะว่าเราไว้ใจคนง่ายเกินไปและครั้งนี้จะเป็นบทเรียนราคาแพง เรายอมให้สังคมมองว่าเราโง่เพราะเชื่อใจและไว้ใจ แต่เราจะไม่ยอมให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคนในสังคมและจะไม่ยอมให้คนอื่นมาตกเป็นเหยื่อของคนที่นิสัยเห็นแก่ตัวแบบนี้และเจอครอบครัวแบบนี้

ปล.มาติตตาม ความแม่ กันต่อได้คะ