Girls don't cry ไม่ได้เป็นโอตะ ไม่(คิดว่า)อวยเกินจริง แต่รู้สึกว่ามันมีอะไรดีอยู่ในสารคดีจริงๆนะ
Girls don't cry (BNK48)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เกริ่นก่อนว่า เราเป็นแฟนเพลงของ BNK48 ไม่ใช่แฟนคลับ ไม่ใช่โอตะ ไม่มีโอชิหรือโออะไรก็แล้วแต่
(อะไรเป็นสาเหตุให้มาดูสารคดีเรื่องนี้น่ะหรอ ความคิดแรกอยากได้โปสเตอร์ไง มันดูพรีเมี่ยม มันดูอาจจะขายได้ จริงๆปริ้นเป็นกี่หมื่นกี่แสนใบแล้วก็ไม่รู้ 55)
เอาจริงๆ เตรียมคำติไว้เยอะนะ เพราะคิดว่ามันต้องมีให้เราได้ติเยอะแน่ๆ
ในฐานะคนชอบฟังเพลง bnk แต่ไม่ได้ชอบในตัวน้องๆ
(สาเหตุคือเราดูรายการที่น้องๆไปออกแล้วไม่ถูกจริต เรารู้ว่าน้องมีความไม่เป็นตัวเองสูงมาก มันดูแอคติ้ง เยอะเกินไปหน่อย เลยเลิกติดตาม ฟังแต่เพลง)
แต่ผิดคาดเว้อ!!!!!!!!!!!!!!
มันแอบเป็นสารคดีวัยรุ่นดีๆเรื่องนึงเลยแหละ ใครจะคิด ไม่เสียเวลาดูเลยด้วย
(ถึงจริงๆแล้ว goal ของสารคดีคือ สร้างให้ทุกคนรู้จัก เข้าถึง เห็นในความพยายาม ตกโอตะหน้าใหม่ๆ และรัก bnk48 ก็เถอะ)
สารคดีทำออกมาได้เข้าใจง่ายมากๆ น้องๆไม่แย่งซีนกันเหมือนในรายการทีวี (เพราะสัมภาษณ์เดี่ยวด้วยแหละ)
ดูมีความเป็นมนุษย์ เป็นคนธรรมดา ไม่ใช่คนแอ๊บแบ๊วเหมือนที่เคยๆ น้องก็พูดพร่ำ พูดกันไป บ่นกันไป เล่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็อย่างที่บอกฉันในฐานะแฟนเพลง ไม่ใช่แฟนคลับ รู้จักแต่เพลง แทบไม่รู้จักน้องๆเลย ทำให้รู้จักน้องๆในวงมากขึ้น
มีหลายสิ่งที่รู้แล้วไม่ได้เกิดอะไรกับชีวิตฉันหรอก แต่มันทำให้มองน้องๆไปในทางที่ดีขึ้น
และอีกสิ่งที่ฉันมองเห็นง่ายๆเลยคือ
~ เฌอปรางทัศนคติดีมาก โคตรมีความเป็นผู้นำ และเข้าใจสัจธรรมของชีวิตเลยอะ นางคือบับ คนคิดดี พูดดี ทำดี
~ ปูเป้ คนที่บทเยอะมากๆ (น่าจะทดแทน 2 วินาทีจากเอ็มวีคุ้กกี้เสี่ยงทาย 55) สร้างเสียงหัวเราะได้ทั้งเรื่อง นางอย่างบ้า เม้าจนนี่เหมือนนั่งฟังเพื่อนคุยกัน เล่าสนุกมาก อีกทั้งเกาหัวทั้งเรื่อง เกาไม่หยุด เกาอีก เกาอีก เกาๆๆๆๆๆๆๆๆ
~ อัศจรรย์ใจ ไข่มุก หนูพูดชัดได้ ฮัลโหลว จริงปะ ไม่รู้มาก่อนเลยว่านางพูดชัดได้ เจอแต่เวอร์ชั่น อ๊บไสไม้ กวิ้นบดอยู่ตั้งนาน พูดชัดคือน่ารักกว่าเยอะเลย
ความอิมแพค บางนา ยังตลกเลย อันนี้น่ารักสมวัยกว่ามาก
~ จิ๊บ/เปี่ยม ที่สุดของแจ้ ที่สุดของสัจธรรมของชีวิต คนที่พยายามเต็มที่ แต่ก็ยังไม่ได้มาถึงความสำเร็จที่จะได้โดนเลือกให้เป็น 1 ใน 16
น้องเป็นตัวแทนของการถูกมองข้าม เพราะรูปลักษณ์ภายนอก และคาแรคเตอร์ที่คนไม่ค่อยถูกใจคนหมู่มาก หนังเขียนให้รู้สึกรักน้องมากขึ้น เห็นค่าน้องขึ้น ไม่แน่ น้องสองคนนี้อาจจะได้คะแนนสงสารและโดนเลือกเซมๆสึๆอะไรสักอย่าง เพราะหนังเรื่องนี้ก็ได้
(ตอนซื้อ CD Shonichi ได้รูปสุ่มรูปนึง ใครก็ไม่รู้ ต้องไปถามน้องที่ออฟฟิซ น้องบอก คนนี้ จิ๊บ ได้แต่คิดในใจ ใครกันนะ! เสียดาย อยากได้รูปคนดังๆในวงบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไร งือ ก็เก็บไว้ จนมาหลังจากดูหนังจบเมื่อวาน กลายเป็นพี่ดีใจมากๆที่ได้รูปน้องจิ๊บในวันนั้น พี่จะเก็บมันไว้อย่างดีกว่าเดิม และเป็นกำลังใจให้หนูเสมอนะลูก เก่งมากลูก ขอให้ได้เซมสึๆอะไรกับเค้าซักทีนะลูก พี่ไปกดไลค์เพจเฟสบุ๊คให้แล้ว)
อะไรก็แล้วแต่นี่อาจจะเป็นหนังเฉพาะกลุ่มอะ เอาจริงๆนะ เพราะถ้าเธอไม่รู้จักวงนี้มาก่อนก็คงจะไม่อินเท่าไหร่ (หรือเปล่า)
เราเองก็ยอมรับว่าก่อนหน้ารู้จักชื่อไม่ถึง 10 คนด้วยซ้ำ แต่แบบ มันเหมือนมาต่อยอดให้รู้จักเพิ่มมากขึ้น
(ใช่สิ เค้าจะขายของอะเนอะ ฉันรู้เกือบครบทกุคนและเนี่ยยย )
สุดท้ายนี้ สิ่งที่ดีที่สุดคือ ซาวน์ประกอบที่เร้าอารมณ์มากๆทำให้สัมภาษณ์ 2 ชั่วโมงนี้ น่าติดตามไปเรื่อยๆโดยไม่เบื่อดี
อีกทั้งการเล่าเรื่องจาก 0 ไปถึง 100 ได้โอเคเหมือนกัน และน้องๆเป็นธรรมชาติดี ดีใจที่น้องดูธรรมชาติมากๆ
** ดูแล้วได้อะไร ได้ fact ของชีวิตดี ได้ความตลกกรุบกริบ และบางคนได้เป็นโอตะแน่นอน แต่ยังไม่ใช่ฉันแน่นอนจ้า
แต่สัญญาว่าจะเป็นแฟนเพลงต่อไป สู้ๆนะพวกเธอ **
** ส่วนโปสเตอร์หรอ ไม่ขายแล้วจ้า เก็บอย่างดี หนูๆรุ่นแรกคือดีมาก สู้ๆ **
Girls don't cry ไม่ได้เป็นโอตะ ไม่(คิดว่า)อวยเกินจริง แต่รู้สึกว่ามันมีอะไรดีอยู่ในสารคดีจริงๆนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้