คือเปนเด็กวงโยแล้วรู้สึกกดดันหลายเรื่องควรจะออกจากวงดีไหม...แต่ใจเราก็ไม่อยากออกหรอกแต่เราเหนื่อยที่ต้องมาฟังคนอื่นนินทา
เรื่องมีอยุ่ว่า...
ตอนม.1เทอม2มีการประกาศว่ารับสมัครเด็กวงโยจำนวนมาก...เพื่อนa(สมมุติ)มาชวนเราเข้า...เราเข้าตามเพื่อน..ย้ำ!!ว่าเข้าตามเพื่อนไม่ได้มีใจรักดนตรีเลยเราเลยกลับไปคุยกับแม่ว่าขอเข้าวงโยนะอยากเข้าตั้งนานแล้ว..(เราโกหกแม่จริงๆเราตามเพื่อน)แม่ก้ตกลงให้เข้า..เราก็อยุ่วงโยจนมีรุ่นพี่สนิทมากในวงมีเพื่อนคนนึงที่เล่นเครื่องแบบเดียวกับเรา...เราเริ่มสนิทกันมากพอ ม.3เพื่อนaที่ชวนเราเข้าวงมาก็ได้ออกจากวง...เราคิดว่าเราจะอยุ่ได้หรอแต่เราก็คิดว่า...อยุ่ได้แน่นอนเพราะตอนเราตั้งใจที่จะฝึกอ่านโน้ตฝึกเดินฝึกทุกอย่างจนมันทำให้เรารุ้แล้วว่านี่แหละสิ่งที่เรารักทำให้เรามีความสุข จนถึงวันที่จะต้องสอบกลางภาคเราสอบคะแนนไม่ดี เราโดนแม่บอกว่าจะให้ออกจากวงโย แต่เราไม่อยากออกเพราะเราก็ตั้งใจเรียนแต่เราทำคะแนนได้แค่นี้จิงๆ...
จนมาม.4เรารุ้สึกถึงคนที่นินทาเราแต่เราก้คิดตลอดว่าคงไม่ใช่หรอกเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด มีวันนึงเราลาวงเพื่อไปสอบหลังสอบเสร็จเวลาเกือบจะ5โมงเหลืออีก10นาทีเพื่อนB(นามสมมุติ)บอกว่าจะเข้าวงอีกหรอลาอาจารแล้วจะเข้าทำไมอีกแล้วเพื่อนมันก็ลากเราไปที่รถแล้วเราก็รีบมาวงประมาน5โมงแต่วงเลิกซ้อมแล้วเราเลยเดินกลับไปที่รถรอกลับบ้าน พออีกวันนึงตอนเยนเพื่อนในวงถามว่าไปไหนมาเมื่อวานเราเลยบอกว่าลาสอบ เพื่อนอีกคนออกจากห้องอาจารตะโกนว่าโดนวิ่งแน่..เรายิ้มแล้วบอกว่าอะไร เราคิดว่ามันแค่ล้อเล่น แต่ไม่ เลิกซ้อมเพื่อนที่สนิทที่เราเล่าให้ฟังตอนแรกมันบอกว่ารีบกลับไหมเราบอกว่ารีบ เพื่อนสนิทเราก็บอกเพื่อนที่คนว่ามันรีบกลับว่ะทำไงดี รุ่นพี่ในห้องก้มาตะโกนว่า ทำผิดทำไมไม่โดนว่ะ เราเลยถามหัวหน้าวงว่าเราต้องไปวิ่งใช่ไหม หัวหน้าเลยบอกว่าอาจารมาคุยกับพี่เพราะไม่คิดว่าเราจะทำแบบนี้ พอตอนเช้าเปนวันไหว้ครูเราคิดว่าเราทำผิดเราอยากขอโทดอาจารที่เราทำเราร้องไห้ เพราะ เราอยากขอโทดจนมาถึงวันนี้...เราทำของชิ้นเล็กเครื่องตกเราคิดว่ามันคงไม่เปนอะไรมากเพราะมันก็เคยมีคนทำตกแบบเราแต่ไม่โดน
เราเหนื่อยที่ต้องมาฟังคนแอบนินทา คนที่เราสนิทไว้ใจกับกลายว่าคนพวกนั้นเปนคนที่ร้ายที่สุด ควรทำไงดีเราจะออกดีไหม
ออกดีไหม
เรื่องมีอยุ่ว่า...
ตอนม.1เทอม2มีการประกาศว่ารับสมัครเด็กวงโยจำนวนมาก...เพื่อนa(สมมุติ)มาชวนเราเข้า...เราเข้าตามเพื่อน..ย้ำ!!ว่าเข้าตามเพื่อนไม่ได้มีใจรักดนตรีเลยเราเลยกลับไปคุยกับแม่ว่าขอเข้าวงโยนะอยากเข้าตั้งนานแล้ว..(เราโกหกแม่จริงๆเราตามเพื่อน)แม่ก้ตกลงให้เข้า..เราก็อยุ่วงโยจนมีรุ่นพี่สนิทมากในวงมีเพื่อนคนนึงที่เล่นเครื่องแบบเดียวกับเรา...เราเริ่มสนิทกันมากพอ ม.3เพื่อนaที่ชวนเราเข้าวงมาก็ได้ออกจากวง...เราคิดว่าเราจะอยุ่ได้หรอแต่เราก็คิดว่า...อยุ่ได้แน่นอนเพราะตอนเราตั้งใจที่จะฝึกอ่านโน้ตฝึกเดินฝึกทุกอย่างจนมันทำให้เรารุ้แล้วว่านี่แหละสิ่งที่เรารักทำให้เรามีความสุข จนถึงวันที่จะต้องสอบกลางภาคเราสอบคะแนนไม่ดี เราโดนแม่บอกว่าจะให้ออกจากวงโย แต่เราไม่อยากออกเพราะเราก็ตั้งใจเรียนแต่เราทำคะแนนได้แค่นี้จิงๆ...
จนมาม.4เรารุ้สึกถึงคนที่นินทาเราแต่เราก้คิดตลอดว่าคงไม่ใช่หรอกเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด มีวันนึงเราลาวงเพื่อไปสอบหลังสอบเสร็จเวลาเกือบจะ5โมงเหลืออีก10นาทีเพื่อนB(นามสมมุติ)บอกว่าจะเข้าวงอีกหรอลาอาจารแล้วจะเข้าทำไมอีกแล้วเพื่อนมันก็ลากเราไปที่รถแล้วเราก็รีบมาวงประมาน5โมงแต่วงเลิกซ้อมแล้วเราเลยเดินกลับไปที่รถรอกลับบ้าน พออีกวันนึงตอนเยนเพื่อนในวงถามว่าไปไหนมาเมื่อวานเราเลยบอกว่าลาสอบ เพื่อนอีกคนออกจากห้องอาจารตะโกนว่าโดนวิ่งแน่..เรายิ้มแล้วบอกว่าอะไร เราคิดว่ามันแค่ล้อเล่น แต่ไม่ เลิกซ้อมเพื่อนที่สนิทที่เราเล่าให้ฟังตอนแรกมันบอกว่ารีบกลับไหมเราบอกว่ารีบ เพื่อนสนิทเราก็บอกเพื่อนที่คนว่ามันรีบกลับว่ะทำไงดี รุ่นพี่ในห้องก้มาตะโกนว่า ทำผิดทำไมไม่โดนว่ะ เราเลยถามหัวหน้าวงว่าเราต้องไปวิ่งใช่ไหม หัวหน้าเลยบอกว่าอาจารมาคุยกับพี่เพราะไม่คิดว่าเราจะทำแบบนี้ พอตอนเช้าเปนวันไหว้ครูเราคิดว่าเราทำผิดเราอยากขอโทดอาจารที่เราทำเราร้องไห้ เพราะ เราอยากขอโทดจนมาถึงวันนี้...เราทำของชิ้นเล็กเครื่องตกเราคิดว่ามันคงไม่เปนอะไรมากเพราะมันก็เคยมีคนทำตกแบบเราแต่ไม่โดน
เราเหนื่อยที่ต้องมาฟังคนแอบนินทา คนที่เราสนิทไว้ใจกับกลายว่าคนพวกนั้นเปนคนที่ร้ายที่สุด ควรทำไงดีเราจะออกดีไหม