ในขณะที่เรากำลังได้เปรียบเรื่องสกอร์ ในครึ่งหลัง จีนหันมาบอมพ์ลูกโด่งเข้าใส่กองหลังไทย ช่วงนั้นราควรเปลี่ยนมาเล่นแทคติก ที่ราเยวัชพยามยาม ฝึกนักเตะไทย คือการรับลึก คุมโซน หรือไม่ครับ สมมุติ ว่าปรับมาย

ฝึกจับบอลให้นิ่ง จับให้ได้ทุกรูปแบบ ไม่ว่าบอลจะมาโด่ง บอลสั้นๆ บอลจ่ายยัด ฝึกส่งบอลให้แม่น ส่งสั้นส่งให้พุ่งๆ ไม่ต้องส่งเผื่อ ส่งให้ตรงคนพอ เน้นว่าส่งให้ตรงตัวคนพอ โยนโ่่ด่งก็ไม่ต้องโยนเผื่อไปหน้า โย

เช่น  ฝึกกองหน้าให้จังหวะคู่แข่งกองหลังเดินเข้าหา   เราวิ่งสวนพอดีจังหวะนั้น   พร้อมๆกับเพื่อนร่วมทีมจ่ายบอลพอดีในจังหวะนั้น เอาให้จังหวะเป๊ะๆเลย  ผมว่ามีประโยชน์แน่นอนเ

อุ่นเครื่องมาสองนัด นัดละประมาณ 30 นาที คือเรื่องการหาจังหวะเข้ากับเพื่อนร่วมทีม การวิ่งทับไลน์ ความไม่เข้าใจระบบ อันนี้พอเข้าใจได้ว่ามันต้องใช้เวลา แต่ที่เห็นชัดๆจากการเล่น 60 นาทีที่รู้สึกแปลกๆคือ

บอลมาเรียดๆ จับได้สบายๆอยู่แล้ว แต่ลูกลอยโด่งมาตกตรงหน้า จับด้วยฝ่าเท้า บอลนิ่งสนิทเลย มาดูบอลไทย จับบอลเรียด ยังกระเด้งห่างตัวเลย ยิ่งบอลลอยโด่งมา ยิ่งหมดสิทธิ์เลย แล้วเขาส่งกันแม่นมาก น้ำหนักเป๊ะ ค

จ่ายบอลพุ่งเรียด มีน้ำหนักดี ไม่ค่อยกระดอนกับพื้น การจ่ายบอลแบบนี้ คล้ายๆการส่งบอลของญี่ปุ่น ที่เขาจะปลูกฝังเรื่องจุดที่เท้ากระทบกับจุดโฟกัสของบอล แบบกึ่งกลางบอลจะพุ่งและมีน้ำหนักที่ดี แบบที่ชนาธิปเ

เพื่อนผมที่เป็นนักฟุตบอล และ ฟุตซอล  ตัวมหาลัย มันเล่าให้ฟังว่าเทคนิคการวิ่งบีบเพรสซิ่งให้มีประสิทธิภาพ  คือต้องวิ่งออกตัวตามสัญชาติญาณ  ถ้ามองแล้ววิ่งยังไงก็ไม่ทันคู่ต่อสู้ ต้องมองคิดล

ผมสังเกตเจ เจเล่นบอลได้ 2 เท้า แต่เล่นไม่ค่อยได้เปรียบเขาเลย เลยบอลได้หน้าเดียว จับบอลหันหน้าไปทางขวาทีไร เหมือนคิดไรไม่ออก โยนออกข้างข้ามไปหา miyoshi ตลอด บางทีเลี้ยงๆพอล็อคบอลเข้าในได้ เหมือนกลัวโดน

2 ตัวนี้เท่านั้น ที่โชว์ผลงานได้ยอดเยี่ยม ในหลายๆนัดที่ผ่านมา แม้คนอื่นๆจะพอมีชื่อเป็นผู้ทำประตู หรือแอสซิสต์ได้ แต่ถ้าเราได้นั่งดูเกมจริงๆ จะเห็นเลยว่าอาเหม็ด กับ มาสราอุย คือผู้เล่นที่มาตรฐฐานสูงสุด