คบกับแฟนมาได้ 2 ปีครึ่งค่ะ  ก่อนคบกันแฟนทำงานเป็นเชฟที่โรงแรม เราก้อทำงานบ.เอกชน สถานะของแฟนเป็นพ่อหม้ายลูก1 หย่าขาดกับภรรยาเก่าเรียบร้อย

ช่วงแรกที่คบกัน แฟนจะชอบพาไปเที่ยว ไปทานข้าวนอกบ้าน อาทิตย์ละ 1 ครั้ง
ผ่านไป 1 ปี จึงตัดสินใจย้ายไปอยู่ด้วยกัน พ่อแม่รับรู้ค่ะ มีการพาไปไหว้ขอขมากัน มีสินสอดให้เล็กน้อยค่ะ

หลังจากนั้นไม่นานแฟนลาออกจากงาน เหตุผลคือไม่มีคนดูแลลูกและอยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง ตอนนั้นลูกชายเค้าอายุ 8 ขวบ เราก้อบอกให้แฟนลองคิดดูดีๆ เพราะเสียดายเงินเดือนและกังวลว่าออกมาค้าขายเองจะไปไม่รอด เนื่องจากมีพี่ๆ ที่ทำงานเราเป็นแบบนี้หลายคนอยู่ แต่แฟนบอกว่าเขาทำได้แน่ เราเลยไม่ได้ว่าอะไร

แฟนเราพอมีเงินเก็บอยู่ก้อลงทุนซื้อของมาทำร้านอาหารตามสั่ง ทำไปได้ 6-7 เดือน เริ่มเห็นว่าขาดทุนจึงหยุดขาย มาถึงตอนนี้แฟนเริ่มเงินร่อยหรอ จากค่าใช้จ่ายในส่วนของเขาเองเริ่มไม่มีจ่าย ก้อเริ่มขอให้เราช่วยจ่าย เราก้อไม่ได้คิดอะไรมาก คิดแค่ว่าตอนนี้เขาลำบากก้อช่วยเหลือกันไป แล้วเขาก้อเปลี่ยนมาทำงานส่งของ ทำไปได้เกือบ 6 ดือน ก้อเลิกทำ เหตุเพราะรายได้กับค่าน้ำมันที่จ่ายไปไม่คุ้มกัน หลังจากนั้นจนถึงตอนนี้ผ่านมา 6 เดือน เขาทำหมูกระทะส่งตามบ้าน แต่ลูกค้าไม่ค่อยจะมี ไม่มีรายได้เลย ทำให้เราต้องรับภาระทั้งค่าใช้จ่ายของตัวเองและของแฟนมาตลอด 1 ปีเต็ม และเราคิดว่าเราเริ่มไม่ไหวแล้ว เงิยเก็บของเราที่มีได้หมดลง  และเขาไม่กระตือรือร้นที่จะหารายได้มาเลี้ยงปากท้องตัวเองและลูก รวมทั้งค่าผ่อนรถและค่าบัตรอีก

เพื่อนๆ คิดว่าเราควรกลับไปอยู่กับพ่อแม่เหมือนเดิมดีมั๊ยคะ เพราะฝืนอยู่ไปก้อมีแต่เราที่เสียเปรียบ