[เกริ่นเล่าเรื่องค่ะ]

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมื่อวันหยุดยาวที่ผ่านมา
คุณแม่ของเราได้ไปพักผ่อน และทำสวนที่บ้านยายกับญาติๆ
(เราไม่ได้ไปด้วยเพราะติดงาน)

บ้านสวนอยู่แถว อ.บ้านไร่ ซึ่งก็ใกล้ตัวเมืองนครนายกมาก
แต่ห่างไกลโซนเส้นทางไปเล่นน้ำตกเยอะมากอยู่นะคะ
อยู่ใกล้ตัวเมืองก็จริงแต่เหมือนอยู่ป่า เพราะที่บ้านยายเข้าไปลึก
สุดหมู่บ้าน 2-3 หลังสุดท้าย แถมเป็นที่ตาบอด

โดยมากพอคนเฒ่าคนแก่เสียชีวิตเพราะชราภาพกันหมด
ลูกหลานก็ย้ายออกมาซื้อบ้านจัดสรรที่ปากทางออกถนนใหญ่กันหมด
ที่บ้านสวนก็เลยเหมือนป่าดงดิบมากค่ะ อยู่ริมน้ำ บรรยากาศดีมากๆ
เราชอบนะ เงียบสงบสงัด มีแต่เสียงธรรมชาติ

นานๆ มีเสียงเด็กมากระโจนเล่นน้ำฝั่งตรงข้าม
และเสียงพระสวดมนตร์มาจากฝั่งตรงข้ามคลอง
ตอนนี้กำลังพยายามกลับไปบูรณะไว้พักผ่อน
และปลูกผลไม้ทิ้งไว้ให้มันโตเอง
ได้เก็บของในสวนกินได้หลายอย่างอยู่
ล่าสุดได้มังคุด กับ พริก มากินอยู่

บ้านยายตามปกติไม่มีใครอยู่มาเกิน 10 ปีได้แล้วค่ะ
ละแวกบ้านติดๆ กันหลายหลังก็ไม่มีใครอยู่
แถวนี้คนเค้าบอกกลัวผีกัน ไม่ค่อยมีใครกล้าเดินหลงเข้ามา
จริงๆ ไม่มีอะไรเลย แค่บ้านร้างนั่นแหละ
แต่ด้วยเดินเข้ามาลำบากด้วย รถยนตร์เข้าไม่ถึง
ต้องลัดเลาะป่าไผ่ และคันนาเพื่อนบ้านเข้าไปกว่าจะถึงทางเข้าบ้าน
ถ้าไม่มีธุระ ไม่มีที่ทางอยู่แถวนี้ ก็ไม่มีใครรู้ทางเข้า ไม่มีทางเดินผ่านมาได้แน่นอน
แต่แม่เคยเจอฝรั่งโผล่มาเดินเล่นในสวนเหมือนกัน ไม่รู้บ้านไหนเปิดเกสเฮ้าส์ให้ฝรั่งมานอนรึเปล่า

คนที่ยังใช้เส้นทางก็จะมีแต่คนข้างบ้านที่รู้จักกันดีกับแม่
เขาเข้ามาเก็บผลไม้ ซึ่งทางเข้าคนละทางกัน
พักหลังแม่เริ่มเข้าออกง่ายหน่อย
ใช้วิธีพายเรือข้ามฟากมาจากท่าวัดฝั่งตรงข้ามบ้าน
จะไปจะมาขึ้นรถสะดวกกว่า และอย่างน้อยมีพระท่านรู้ว่ามา
ไม่งั้นเกิดเงียบหายไป เป็นอะไรขึ้นมา ไม่มีใครรู้เรื่อง
นี่ก็เคยพลาดฟันไผ่ แฉลบเข้าที่เหนือเข่าตัวเอง
เย็บเป็นสิบเข็มไปเมื่อครึ่งปีได้ละ ยังไม่มีโอกาสกลับไปเที่ยวบ้านยายอีกเลย

หลังๆ แม่เราพยายามไปอยู่พักผ่อนทำสวนทุกวันหยุดสุดสัปดาห์
เริ่มกลับไปบูรณะทำรั้ว กั้นประตูไม่ให้ใครผ่านไปมาได้
(กลัวพวกเด็กซ่องสุมติดยามาอาศัยด้วย)

ประตูรั้วทางเข้าบ้าน แม่เราเอาสังกะสีผุๆ มาตั้งกั้น
วางตามพื้นกันคนเข้า และให้รู้ว่ามีคนอยู่ ห้ามผ่าน
ใครมาเหยียบสังกะสีจะเสียงดังได้ยินชัดเลย
จะว่าไปเหมือนบ้านใน The Walking Dead
ทางเข้าตอนนั้นราวกับประตูกั้นซอมบี้ไม่ให้พุ่งตัวเข้ามาได้

แรกๆ ไฟฟ้าก็ไม่มีใช้
เพราะให้การไฟฟ้าถอดออกไปนานแล้ว กลัวต้นไม้ล้มใส่เกิดไฟลัดวงจร
มาอยู่ที คือต้องจุดตะเกียงน้ำมันแบบโบราณ และอาบน้ำริมคลอง ได้ฟีลย้อนยุคมาก
เพิ่งจะมาจั๊มไฟเข้าบ้านเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา

ทีนี้บังเอิญญาติๆ แวะผ่านมาเที่ยว เลยชวนกันแวะเข้าสวนบ้านยาย
แม่ตามน้าชายมาอยู่ช่วยซ่อมแซมบ้าน ต่อไฟเข้าบ้านให้แล้ว
และถางหญ้ารกออกให้จนพื้นที่ค่อนข้างโปร่งขึ้น

งงมากว่าทำไม จู่ๆ เจอนกเงือกตัวใหญ่มาก ร้องดังมาก
น่าจะมีอย่างน้อย 2 ตัว มาร้องหาคู่ หรือคุยกันก็ไม่รู้ได้
ทุกคนเห็นตัวชัดกันหมด แต่ถ่ายภาพไว้ไม่ได้
เพราะมันมาแป๊บเดียว มาเกาะต้นไม้ ต้นไม่สูง เลยเห็นตัวชัด
แต่ไม่ทันไรก็บินจากไป เพราะพวกเราเสียงดัง
เรียกกันให้มาดู ว่าใช่ 'นกเงือก' ไหมด้วยแหละ

เราได้ยินแม่เล่าให้ฟังก็ยังตื่นเต้น
และสงสัยว่ามีความเป็นไปได้แค่ไหนคะ ที่จะมีนกเงือกมาอาศัยอยู่ละแวกนี้
แล้วมันมีนกชนิดอื่นที่คล้ายๆ นกเงือกอีกไหมคะ
ถ้าเป็นนกเงือกจริง มันออกจากป่ามาไกลขนาดนี้จะเป็นอะไรไหมคะ
หรืออาจจะเพราะช่วงนี้มีพายุเข้าแรงแล้วมันอาจพลัดหลงมา
คือเป็นห่วงว่ามันจะโดนชาวบ้านจับ หรือว่าไม่มีอะไรกินค่ะ
สัปดาห์นี้จะเอาเลนส์ส่องนกไปด้วย เผื่อโชคดีเจออีก
ถ้าได้รูปนกเงือกมาเจิมเลนส์จะดีใจมากเลยล่ะค่ะ

PS. ข้างบนแอบเล่าน้ำท่วมทุ่ง
ฮาาา เลยแอบใส่สปอยดีกว่า