สวัสดีครับเรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนเป็นคู่รักแบบชายรักชายคบกันมาปีนี้ปีที่หกแล้ว ผมอายุ 26 ปี แฟนผมอายุ 34 ปี ซึ่งตลอดเวลาที่เราคบกันมาที่บ้านของแฟนรับรู้มาโดยตลอดครับ ผมมีอาชีพเป็นวิศวกร แฟนผมเป็นอาจารย์อยู่ที่หมหาลัยแห่งหนึ่งครับ เข้าเรื่องเลยนะเมื่อช่วงกลางปี2560ที่ผ่านมาแฟนได้เลื่อนตำแหน่งเป็น ผศ.ดร. ซึ่งแน่นอนครับเราเป็นแฟนก็ต้องยินดีกับแฟนของเรา หลังจากที่ได้เลื่อนตำแหน่งหนึ่งอาทิตย์ที่บ้านเค้าก็จัดงานเลี้ยงฉลองให้ครับเป็นการกินข้าวกันกับญาติซึ่งแฟนผมก็มาชวนไปด้วยครับวันนั้นแฟนผมมารับจากที่ทำงานเพื่อนไปด้วยกันจึงทำให้ไปถึงช้าทำให้แม่ของผมไม่พอใจครับเค้าจึงพูดขึ้นมาว่ามาเองไม่ได้เหรอทำไมต้องไปรับให้เสียเวลา แล้วแม่ของแฟนผมก็พูดขึ้นมาครับว่าคิดจะคบกันไปอีกนานมั้ย เรื่องของผู้ชายกับผู้ชายมันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ แล้วแม่ของแฟนผมก็หันมาพูดกับแฟนผมว่ายังไงแกก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิง หน้าที่การงานก็ดีทุกอย่างก็มีเพรียบพร้อม ผู้ชายกับผู้ชายคบกันไปก็มีแต่ปลอกลอกซึ่งเมื่อได้ยินคำพูดนั้นผมเสียใจมมากครับ แต่แฟนผมก็ยืนยันกับแม่เค้าว่ายังไงก็เลือกที่จะคบกับผมต่อไป  จากนั้นแฟนผมก็เริ่มมีปัญหากับแม่เค้ามาตลอดเวลา เมื่อต้นปีเราซื้อบ้านด้วยกันครับพอแม่เค้ารู้ข่าวแม่เข้าก็มาหาที่บ้านครับพร้อมกับต่อว่าแฟนผมว่าทำไมโง่แบบบนี้จะโดนปลอกลอกยังไม่รู้ตัวอีก ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดจะปลอกลอกแฟนผมเลย ผมพยายามไม่คิดมากไม่แสดงอาการให้แฟนผมเห็นว่าผมไม่โอเคกับสิ่งที่แม่เค้าทำเพื่อให้เค้าไม่ต้องเครียดกับปัญหาที่เจอตอนนี้ แต่ผมสงสารแฟนผมมากครับเค้าเป็นความหวังของที่บ้าน เป็นลูกคนเดียวที่ตามใจที่บ้านเค้ามาตลอด แล้วต้องมาทะเลาะกับที่บ้านเพราะผม ผมควรจะอยู่ต่อหรือตัดปัญหาโดยการหายไปจากชีวิตเค้าเพื่อจะไม่ต้องเป็นต้นเหตุให้แฟนผมต้องทะเลาะกับที่บ้านตลอดเวลา ผมอยากเห็นเค้าสบายใจ ไม่ต้องมาทะเลาะกับที่บ้าน เพราะงานที่เค้าสอนงานวิจัยที่เค้าทำก็หนักพอแล้ว ผมควรทำยังไงดีครับ