ลูกชายชื่อ Louie ค่ะ เค้าเพิ่งอายุได้ 2 ขวบกว่านิดหน่อย
เค้าเป็นพันธ์ผสมระหว่าง ดัชชุน กับ ชิวาว่า
เราอยู่อเมริกา อยากเลี้ยงน้องหมาสักตัว ไม่ใหญ่มาก
เลยได้เค้ามานี่แหละ ด.ช.ลูวี่ ภาพนี้เป็นภาพวันแรกที่เค้าเข้ามาในบ้านค่ะ
ตอนนี้เค้าอ้วนกว่านี้นิดนึง
ตอนแรกรับเค้ามาเลี้ยง เค้าเพิ่งอายุได้ 11 เดือน
เอาเข้ามาในบ้าน เค้าก็อึ ฉี่ ไม่เป็นที่ สามีก้อบ่นๆ
ต้องคอยจับตาดูเค้าตลอด ถ้าเห็นเค้าทำท่าจะฉี่ หรืออึ
จะรีบเอาเค้าออกไปข้างหลังบ้าน พอตอนกลางคืน
เราจะเอาเค้าขังไว้ในห้องน้ำ เพราะบ้านทั้งหลังปูพรม
ยกเว้นห้องน้ำและบริเวณครัว เผื่อเค้าฉีหรืออึจะได้ทำความสะอาดง่าย
ภาพนี้ อยากรู้อยากเห็นค่ะ ว่าเค้ากำลังทำอะไรกัน ทัศนวิสัยกว้างไกลดี มองชัด
ภาพนี้ กำลังขอขนมกินค่ะ
ภาพนี้ เล่นกับสามี ต้องเกาะไหล่ สามีบอก ยูคิดว่ายูเป็นนกแก้วเหรอ
.
.
.
วันเวลาผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป เค้าและเรา (สามีด้วย) เริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ตอนนี้เค้าไม่เคยอึ หรือฉีในบ้านเลย (ภาษาอังกฤษเค้าจะเรียกว่า House broke)
เราจะพาเค้าออกไปหลังบ้าน 2-3 ครั้ง ตอนกลางวัน เค้าจะฉี
แต่ถ้าเวลาเค้าปวดอึ เค้าจะกระโดดขึ้นมาบนโซฟาที่เรานั่งดูทีวีอยู่
พร้อมงับที่มือเรา งับแบบไม่เจ็บ บอกให้รู้ว่า "แม่คร้าบบบบ ผมปวดอึ"
เราจะรีบเปิดประตูพาเค้าออกไปอึ และต้องคอยเฝ้ามองดูว่าเค้าอึตรงไหน
หลังจากนั้นพออึแห้งเราจะได้เก็บทิ้ง เราจะไม่เคยปล่อยอึไว้เลย
คอยเอากระดาษเช็ดปากมาเก็บ เก็บง่ายค่ะ...เราสบายใจมากเลยตอนนี
แต่มีอยู่อย่างที่ไม่ค่อยสบายใจ ตรงที่เค้าจะไม่อึไม่ฉีเลยในวันที่เราต้องไปทำงาน
พอเรากลับมาบ้าน จะต้องรีบพาเค้าไปหลังบ้าน เพื่อฉี
เคยทิ้งเค้าไว้บ้านตัวเดียว เค้าก็ไม่อึไม่ฉี่ในบ้านเลยค่ะ
วันก่อนเรากับสามีต้องไปทำธุระ ต้องออกแต่เช้า 7:00 am
เราก็ทิ้งเค้าไว้บ้านตัวเดียวจนเย็น เค้าก้อไม่ฉี ไม่อึรดบ้านเลยค่ะ
เราภูมิใจเค้ามาก...แค่อยากอวดค่ะ
แค่อยากจะอวดลูกชาย
เค้าเป็นพันธ์ผสมระหว่าง ดัชชุน กับ ชิวาว่า
เราอยู่อเมริกา อยากเลี้ยงน้องหมาสักตัว ไม่ใหญ่มาก
เลยได้เค้ามานี่แหละ ด.ช.ลูวี่ ภาพนี้เป็นภาพวันแรกที่เค้าเข้ามาในบ้านค่ะ
ตอนนี้เค้าอ้วนกว่านี้นิดนึง
ตอนแรกรับเค้ามาเลี้ยง เค้าเพิ่งอายุได้ 11 เดือน
เอาเข้ามาในบ้าน เค้าก็อึ ฉี่ ไม่เป็นที่ สามีก้อบ่นๆ
ต้องคอยจับตาดูเค้าตลอด ถ้าเห็นเค้าทำท่าจะฉี่ หรืออึ
จะรีบเอาเค้าออกไปข้างหลังบ้าน พอตอนกลางคืน
เราจะเอาเค้าขังไว้ในห้องน้ำ เพราะบ้านทั้งหลังปูพรม
ยกเว้นห้องน้ำและบริเวณครัว เผื่อเค้าฉีหรืออึจะได้ทำความสะอาดง่าย
ภาพนี้ อยากรู้อยากเห็นค่ะ ว่าเค้ากำลังทำอะไรกัน ทัศนวิสัยกว้างไกลดี มองชัด
ภาพนี้ กำลังขอขนมกินค่ะ
ภาพนี้ เล่นกับสามี ต้องเกาะไหล่ สามีบอก ยูคิดว่ายูเป็นนกแก้วเหรอ
.
.
.
วันเวลาผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป เค้าและเรา (สามีด้วย) เริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ตอนนี้เค้าไม่เคยอึ หรือฉีในบ้านเลย (ภาษาอังกฤษเค้าจะเรียกว่า House broke)
เราจะพาเค้าออกไปหลังบ้าน 2-3 ครั้ง ตอนกลางวัน เค้าจะฉี
แต่ถ้าเวลาเค้าปวดอึ เค้าจะกระโดดขึ้นมาบนโซฟาที่เรานั่งดูทีวีอยู่
พร้อมงับที่มือเรา งับแบบไม่เจ็บ บอกให้รู้ว่า "แม่คร้าบบบบ ผมปวดอึ"
เราจะรีบเปิดประตูพาเค้าออกไปอึ และต้องคอยเฝ้ามองดูว่าเค้าอึตรงไหน
หลังจากนั้นพออึแห้งเราจะได้เก็บทิ้ง เราจะไม่เคยปล่อยอึไว้เลย
คอยเอากระดาษเช็ดปากมาเก็บ เก็บง่ายค่ะ...เราสบายใจมากเลยตอนนี
แต่มีอยู่อย่างที่ไม่ค่อยสบายใจ ตรงที่เค้าจะไม่อึไม่ฉีเลยในวันที่เราต้องไปทำงาน
พอเรากลับมาบ้าน จะต้องรีบพาเค้าไปหลังบ้าน เพื่อฉี
เคยทิ้งเค้าไว้บ้านตัวเดียว เค้าก็ไม่อึไม่ฉี่ในบ้านเลยค่ะ
วันก่อนเรากับสามีต้องไปทำธุระ ต้องออกแต่เช้า 7:00 am
เราก็ทิ้งเค้าไว้บ้านตัวเดียวจนเย็น เค้าก้อไม่ฉี ไม่อึรดบ้านเลยค่ะ
เราภูมิใจเค้ามาก...แค่อยากอวดค่ะ