เรื่องมีอยู่ว่า

พี่สะใภ้สร้างบ้านใหม่ (เป็นบ้านที่สร้างบนที่ดินของพี่สะใภ้ เงินของพี่สะใภ้) ระหว่างการสร้าง พี่ชายดิฉัน กับพี่สะใภ้ก็มีการไม่ลงรอยกันบ้าง เป็นระยะ เรื่องแปลนบ้านบ้าง เรื่องสีทาบ้านบ้าง เรื่องโน้นนี่ ตามประสา ส่วนใหญ่พี่ชายของดิฉันจะยอมให้ (ก็เข้าใจได้เพราะว่าเป็นบ้านของพี่สะใภ้ พี่ชายของดิฉันก็ต้องยอม) คราวนี้บ้านใกล้เสร็จแล้ว เขาก็เลือกผ้านม่านกัน พี่ชายย้ำหลายครั้งมากว่าขอผ้าม่านสีสว่าง ๆ อันนี้ดิฉัน พ่อ แม่ ก็ได้ยินกับหู ได้ยินหลายครั้งมาก จนวันที่ช่างผ้านม่านเอาแบบมาให้เลือก (เป็นวันธรรมดา พี่ชายดิฉันไม่อยู่ เพราะไปทำงาน ทำงาน 8.30-16.30) พวกเราก็มานั่งเลือกกันตามแคตาลอกที่ช่างผ้าม่านเอามา พี่สะใภ้เลือกมา 6 แบบ เป็นผ้าหนาหมดเลย สีก็เป็นสีเข้มทั้งหมด ดิฉัน ก็ยังถามพี่สะใภ้เลยว่า ทำไมเลือกผ้าหนามันหนักนะ พี่สะใภ้บอกว่า ไม่ชอบผ้าบางเพราะเวลากลางคืนกังวลคนมองเห็นจากข้างนอก (อันนี้เข้าใจได้ และดิฉันก็เห็นด้วย) และ ทำไมเลือกสีเข้มจัง ไม่กลัวยุงหรือ พี่สะใภ้ว่าไม่หรอก ยุงไม่เยอะ (อันนี้ดิฉันไม่เห็นด้วย แต่ก็คงต้องตามใจเจ้าของเงิน) ดิฉันยังคิดในใจเลยว่า สงสัยเลือกมา 6 แบบ จะให้พี่ชายเลือกอีกที

เรื่องราว ก็ผ่านไปหลายวัน จนวันที่ช่างมาติดผ้าม่าน วันติดผ้าม่าน พี่ชาย กับพี่สะไภ้อยู่พร้อมหน้า กัน แต่ตัวดิฉันไม่ได้อยู่หน้างาน พอกลับมาตอนเย็น ทะเลาะกันบ้านแทบแตก พี่ชายส่งรูปเข้าในไลน์ คือผ้าม่านสีน้ำตาลใหม้ อีกนิดนึงจะเป็นสีดำอยู่แล้ว พี่ชายโกรธมาก แต่พี่สะใภ้จ่ายเงินไปหมดแล้ว สี่หมื่นบาท (ผ้าม่าน หน้าต่าง 11 บาน) พี่ชายยื่นข้อเสนอว่าถ้าไม่แก้สีผ้าม่าน จะไม่ย้ายไปอยู่ด้วย (ดิฉันแอบไม่เห็นด้วยนะ คือถ้าแก้สี ก็คือทำใหม่ทั้งหมดมิใช่หรือ จะเสียเงินสองต่อทำไม แก้ไปแก้มา ราคาเกือบ ๆ แสนเลยนะ)

ใจนึงสงสารพี่สะใภ้มาก เพราะว่าเงินก็จ่ายไปแล้ว แต่ก็นะ เขาย้ำแล้วสามสี่รอบ ยังดื้ออีก (พึ่งทราบวันที่ช่างผ้าม่านมาติดนั้นแหละว่า พี่สะใภ้ไม่เคยบอกเลยว่าเลือกผ้าสีอะไรแบบไหน) ใจนึงก็สงสารพี่ชาย เหมือนภรรยาไม่ให้ความสำคัญขออะไรไปก็ไม่มีใครสนใจ

ดิฉันของคุยกับข้างไหนก่อนดีคะ เพื่อให้จบสวย ๆ พี่ชายก่อนดีมั้ย ให้เขาใจเย็น ๆ